با مساحتی نزدیک به ۶۲ مایل مربع، لیختن اشتاین چهارمین کشور کوچک اروپا بعد از واتیکان، موناکو و سن مارینو است. زبان رسمی لیختن اشتاین نیز آلمانی است.
شان (Schaan) بزرگ ترین شهر لیختن اشتاین است اما پایتخت، وادوز (Vaduz)، که تنها ۱۱ مایل از شان فاصله دارد جمعیت کمتری داشته و تعداد ساکنان ان حدود ۵٫۴۰۰ نفر است.
لیختن اشتاین به عنوان هفتمین کشور اروپا که دستکم جزئی از قلمرو آن مربوط به کوهستان های آلپ است- در کنار اتریش، فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسلوونی و سوییس-به طور کامل در این منطقه کوهستانی واقع شده و پست ترین نقطه در خاک آن ۱٫۴۰۰ بالاتر از سطح دریا قرار دارد.
این کشور در سال ۲۰۱۸ تنها ۸۵٫۰۰۰ گردشگر داشته و تا همین اواخر کم بازدیدترین کشور اروپا به شمار می رفت تا اینکه جایگاه خود را به سن مارینو داده و خود به رتبه دوم صعود کرد.
تولید ناخالص داخلی شهروندان لیختن اشتاین تنها از موناکو کمتر است، شهری کوچک در فرنچ ریویرا که شهروندان آن تولید ناخالص داخلی متوسط ۱۶۶٫۷۲۶ دلار دارند. لیختن اشتاین بخش خدمات تجاری بسیار موفق و پردرآمدی داشته و از دیگر صنایع پررونق آن می توان به الکترونیک، محصولات فلزی، محصولات دندانی، ابزارهای اپتیکی و دارو اشاره کرد.
نسبت بدهی به تولید ناخالص در لیختن اشتاین تنها ۰٫۵ درصد بوده و بودجه های ملی و شهری همواره با مازاد مواجه می شوند.
کریسترف زیلر که بیش از ۱۳ سال مدیرعامل کمپانی Ivoclar Vivadent AG فعال در زمیه تولید محصولات دندانی بود بیش از ۳٫۱ میلیارد دلار ثروت دارد که نیمی از تولید ناخالص داخلی ۶٫۲ میلیارد دلاری این کشور کوچک اروپایی است.
لیختن اشتاین از سال ۱۸۶۸ ارتش و نیروی نظامی نداشته است اما گاهی اوقات توسط نیروهای ارتش سوییس به شکل تصادفی و در جریان مانورهای نظامی که در جنگل های نزدیک مرز دو کشور انجام می شود مورد حمله قرار می گیرد.
در سال ۲۰۱۶، ۵۴ درصد از نیروی کار لیختن اشتاین از کشورهای سوییس، اتریش و آلمان به طور روزانه وارد این کشور شده و پس از پایان کار روزانه به کشورهای خود باز می گشتند.
در سال ۲۰۱۶ تعداد بیکاران لیختن اشتاین تنها ۴۰۶ نفر بوده و این عدد کسانی که مرخصی ازدواج گرفته بودند را نیز شامل می شد.
لیختن اشتاین فرودگاه نداشته و نزدیک ترین فرودگاه به این کشور فرودگاه زوریخ در سوییس است که یک ساعت و نیم از پایتخت لیختن اشتاین فاصله دارد.