گفته می شود که ایران در وضعیت اقتصادی دشواری قرار دارد و براساس پیش بینی های مرکز ملی و راهبردی ایران، در سال ۲۰۱۸ – ۲۰۱۹، افت اقتصادی این کشور بدون توجه به استخراج نفت، ۲.۴ درصد بوده است. در سال جاری، افت درآمد ناخالص ملی ایران در سطح ۳ – ۳.۵ درصد بوده است. اما، باید گفت که اقتصاد این کشور به حد کافی بزرگ، گسترده و مهم است. تا قبل از اعمال تحریم ها، ایران چهارمین کشور صادر کننده نفت در جهان بود و تولید گاز این کشور در سطح ۹۵۰ میلیون متر مکعب قرار داشت.

 
به گزارش روز نو : تحریم های ایالات متحده امریکا علیه ایران تشدید می یابند، اما این کشور از خود مقاومت نشان می دهد. اهداف کنونی غرب چیست؟ چرا تمام جامعه جهانی و کشورهای دیگر سکوت کرده اند؟ چرا حتی، کشورهای دوست ایران مانند هند و چین عکس العملی از خود نشان نمی دهند؟ در این مقاله به نظرات رجب صفراف، مدیر مرکز مطالعات ایران معاصر، می پردازیم.
 
گفته می شود که ایران در وضعیت اقتصادی دشواری قرار دارد و براساس پیش بینی های مرکز ملی و راهبردی ایران، در سال 2018 – 2019، افت اقتصادی این کشور بدون توجه به استخراج نفت، 2.4 درصد بوده است. در سال جاری، افت درآمد ناخالص ملی ایران در سطح 3 – 3.5 درصد بوده است. اما، باید گفت که اقتصاد این کشور به حد کافی بزرگ، گسترده و مهم است. تا قبل از اعمال تحریم ها، ایران چهارمین کشور صادر کننده نفت در جهان بود و تولید گاز این کشور در سطح 950 میلیون متر مکعب قرار داشت.
 
تحریم های امریکا علیه تمامی عرصه های ایران اعمال می شوند. افزون بر آن، این تحریم ها رو به تشدید هستند. اکنون نیز غرب ظاهرا، به خاطر آنچه سرکوب اعتراضات در ایران می گوید، در قبال این کشور موضع تندی را در پیش گرفته است. در این زمینه، در روزهای اخیر، وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرد که سخنان مایک پومپئو، وزیر امور خارجه در خصوص رویدادهای اخیر در ایران کاملا ریاکارانه، وقیحانه و نادرست بوده است.
 
موضوع از این قرار است که امریکا نه فقط ایران را در دستیابی به خدمات فنی و بانکی و تکنولوژی هسته ای محدود کرده، بلکه امنیت این کشور را نیز به خطر انداخته است. میلیون ها نفر از مردم ایران به دارو نیاز دارند و متاسفانه ایران قادر نیست تمامی این داروها را در داخل کشور تولید کند. امریکا نیز اجازه نمی دهد تا ایران داروهای مورد نیاز بیماری های خاص را از کشورهای خارجی خریداری کند.
 
دو سال پیش، سطح تولید نفت در ایران چهار میلیون بشکه در روز بود، اما در حال حاضر، این سطح تولید به شدت کاهش یافته و به 600 هزار بشکه در روز رسیده است. یعنی صادرات نفتی ایران به یک پنجم رسیده است. ارزش پول ملی این کشور نیز به یک پنجم رسیده است. این ارقام بسیار جدی و نگران کننده هستند.
 
در گذشته، ایران فکر می کرد که چین و هند به همکاری های خود ادامه خواهند داد و نفت ایران را خریداری خواهند کرد. اما در حال حاضر، این کشور متوجه شده که تنها دوستش روسیه است که قادر است، آزادانه و مستقل عمل کند. اما، روسیه به نفت ایران نیازی ندارد زیرا خودش صادر کننده نفت است. هند و چین نفت مورد نیاز خود را از بازارهای دیگر از جمله ایالات متحده تامین می کنند.
 
پیشتر، اروپا گفته بود که سیستم مالی ویژه ایران را راه اندازی خواهد کرد، اما هنوز این سیستم کارایی نداشته است. امریکا مانع از تحقق این طرح می شود. اما باید گفت که اقتصاد 29 کشور عضو اتحادیه اروپا در نتیجه قطع روابط با ایران به شدت ضربه دیده اند و با این وجود، همچنان به گفته های امریکا گوش فرا می دهند.