روزنامه ایران؛ در یادداشتی از فضاسازی‌های انتخاباتی برخی کاندیداهای مجلس از جمله شهردار سابق تهران انتقاد کرد.
این روزنامه در ادامه نوشت: بیراه نیست اگر فضاسازی‌های انتخاباتی این روزهای مجموعه سیاسی مخالف دولت را مصداق این جمله حکیمانه دانست که «به عمل کار برآید به سخندانی نیست.» البته آنچه اصولگرایان علیه دولت و اصلاح‌طلبان انجام می‌دهند همان «سخندانی» هم نیست و در «سخنرانی» باقی مانده است.
روزنامه ایران؛ در یادداشتی از فضاسازی‌های انتخاباتی برخی کاندیداهای مجلس از جمله شهردار سابق تهران انتقاد کرد.
این روزنامه در ادامه نوشت: بیراه نیست اگر فضاسازی‌های انتخاباتی این روزهای مجموعه سیاسی مخالف دولت را مصداق این جمله حکیمانه دانست که «به عمل کار برآید به سخندانی نیست.» البته آنچه اصولگرایان علیه دولت و اصلاح‌طلبان انجام می‌دهند همان «سخندانی» هم نیست و در «سخنرانی» باقی مانده است.
به گزارش روز نو :دوم اسفندماه سال جاری قرار است مردم ایران ترکیب یازدهمین مجلس شورای اسلامی را مشخص کنند و قاعدتاً از میان برنامه‌ها و راهکارهای مختلف ارائه شده از سوی ائتلاف‌ها یا گروه‌های سیاسی متفاوت یکی را انتخاب کنند تا در نهایت دیدگاه یا گفتمانی که اکثریت کرسی‌های سبز بهارستان را به دست آورد البته با همفکری و همکاری دیگر دیدگاه‌ها امر قانونگذاری و نظارت را عهده‌دار شود.
امروز که 70 روز تا انتخابات باقی مانده است و ثبت نام نامزدها و روند بررسی صلاحیت آنها در هیأت‌های اجرایی شروع شده، اما آنچه در اردوگاه اصولگرایان دیده می‌شود، چیزی جز هجمه به دولت و مجلس مستقر نیست. آنها تلاش دارند با سوار شدن بر موج نارضایتی‌هایی که در جامعه وجود دارد و بخصوص بعد از اعتراضات بنزینی آبان ماه، در قامت منجی کشور ظاهر شوند.
در همین راستا از صفحات روزنامه‌ها گرفته تا سایت‌ها و خبرگزاری‌ها و سفرهای استانی نامزدهای این مجموعه سیاسی، آنچه برجسته‌سازی می‌شود، ادعاهایی علیه رقیبان سیاسی است بدون بیانیه‌ای یا اعلام موضعی که حکایت از راهکارهای آنها برای برون رفت از وضعیتی باشد که آن را تیره و تار نشان می‌دهند و اساساً به روی خود هم نمی‌آورند که کارشکنی‌های خود در مسیر اجرای برنامه‌های دولت منتخب چه سهمی در این وضعیت داشته است.
در غیاب معنادار طیف‌های ریشه‌دارتر اصولگرا و بخش میانه‌رو آنها، یک بار دیگر این رویکردهای سلبی و پوپولیستی است که میدانداری می‌کند. وجهه همت این جریان هم نه بر آبادانی و ساختن که بر زیر و رو کردن و تخریب و انتقام استوار است. از مجلس نو و ایده‌های نو سخن گفته می‌شود اما نشانه‌های آن دیده نمی‌شود.
مضاف بر آنکه این مجموعه سیاسی، جریان تازه تأسیس و بدون کارنامه‌ای هم نیستند که نشود توانمندی‌های آنها را با ادعاهای این روزهایشان قیاس کرد.
مجموعه نیروهایی که امروز ناکارآمدی دولت و بی اعتباری مجلس را اسم رمز انتخاباتی خود کرده‌اند در دوران وفور درآمدهای نفتی طی دولت‌های نهم و دهم بیش از 600 میلیارد دلار درآمد حاصل از فروش نفت و گاز را هزینه همان رویکردهای پوپولیستی و غیر کارشناسی کردند که در نهایت تورم 40 درصدی و رشد اقتصادی منفی 6 درصد را در سال 92 به جای گذاشتند. بیراه نیست که علی لاریجانی رئیس مجلس تذکر می‌دهد افراد هنری اگر دارند، هنر خود را ارائه کنند و تصور نکنند تخریب دیگران برایشان رأی می‌آورد.
واعظی در تحلیل ریشه این حملات تخریبی به دولت، این گونه حرف زدن را تبلیغات انتخاباتی توصیف کرده و گفته است: به نظر می‌رسد حرفی برای مردم ندارند و به جای اینکه برنامه و سیاست‌های خود را بگویند و از خودشان حرف بزنند، فکر می‌کنند که اگر به دولت حمله کنند، مردم به آنان اقبال نشان می‌دهند در حالی که اشتباه می‌کنند چون مردم ما مردم فهیمی هستند و یادشان نرفته است که دیگران در مسئولیت بودند چه کار کردند، بنابراین این روش‌ها جواب نمی‌دهد.
این روزنامه در ادامه نوشت: بیراه نیست اگر فضاسازی‌های انتخاباتی این روزهای مجموعه سیاسی مخالف دولت را مصداق این جمله حکیمانه دانست که «به عمل کار برآید به سخندانی نیست.» البته آنچه اصولگرایان علیه دولت و اصلاح‌طلبان انجام می‌دهند همان «سخندانی» هم نیست و در «سخنرانی» باقی مانده است.
به گزارش روز نو :دوم اسفندماه سال جاری قرار است مردم ایران ترکیب یازدهمین مجلس شورای اسلامی را مشخص کنند و قاعدتاً از میان برنامه‌ها و راهکارهای مختلف ارائه شده از سوی ائتلاف‌ها یا گروه‌های سیاسی متفاوت یکی را انتخاب کنند تا در نهایت دیدگاه یا گفتمانی که اکثریت کرسی‌های سبز بهارستان را به دست آورد البته با همفکری و همکاری دیگر دیدگاه‌ها امر قانونگذاری و نظارت را عهده‌دار شود.
امروز که 70 روز تا انتخابات باقی مانده است و ثبت نام نامزدها و روند بررسی صلاحیت آنها در هیأت‌های اجرایی شروع شده، اما آنچه در اردوگاه اصولگرایان دیده می‌شود، چیزی جز هجمه به دولت و مجلس مستقر نیست. آنها تلاش دارند با سوار شدن بر موج نارضایتی‌هایی که در جامعه وجود دارد و بخصوص بعد از اعتراضات بنزینی آبان ماه، در قامت منجی کشور ظاهر شوند.
در همین راستا از صفحات روزنامه‌ها گرفته تا سایت‌ها و خبرگزاری‌ها و سفرهای استانی نامزدهای این مجموعه سیاسی، آنچه برجسته‌سازی می‌شود، ادعاهایی علیه رقیبان سیاسی است بدون بیانیه‌ای یا اعلام موضعی که حکایت از راهکارهای آنها برای برون رفت از وضعیتی باشد که آن را تیره و تار نشان می‌دهند و اساساً به روی خود هم نمی‌آورند که کارشکنی‌های خود در مسیر اجرای برنامه‌های دولت منتخب چه سهمی در این وضعیت داشته است.
در غیاب معنادار طیف‌های ریشه‌دارتر اصولگرا و بخش میانه‌رو آنها، یک بار دیگر این رویکردهای سلبی و پوپولیستی است که میدانداری می‌کند. وجهه همت این جریان هم نه بر آبادانی و ساختن که بر زیر و رو کردن و تخریب و انتقام استوار است. از مجلس نو و ایده‌های نو سخن گفته می‌شود اما نشانه‌های آن دیده نمی‌شود.
مضاف بر آنکه این مجموعه سیاسی، جریان تازه تأسیس و بدون کارنامه‌ای هم نیستند که نشود توانمندی‌های آنها را با ادعاهای این روزهایشان قیاس کرد.
مجموعه نیروهایی که امروز ناکارآمدی دولت و بی اعتباری مجلس را اسم رمز انتخاباتی خود کرده‌اند در دوران وفور درآمدهای نفتی طی دولت‌های نهم و دهم بیش از 600 میلیارد دلار درآمد حاصل از فروش نفت و گاز را هزینه همان رویکردهای پوپولیستی و غیر کارشناسی کردند که در نهایت تورم 40 درصدی و رشد اقتصادی منفی 6 درصد را در سال 92 به جای گذاشتند. بیراه نیست که علی لاریجانی رئیس مجلس تذکر می‌دهد افراد هنری اگر دارند، هنر خود را ارائه کنند و تصور نکنند تخریب دیگران برایشان رأی می‌آورد.
واعظی در تحلیل ریشه این حملات تخریبی به دولت، این گونه حرف زدن را تبلیغات انتخاباتی توصیف کرده و گفته است: به نظر می‌رسد حرفی برای مردم ندارند و به جای اینکه برنامه و سیاست‌های خود را بگویند و از خودشان حرف بزنند، فکر می‌کنند که اگر به دولت حمله کنند، مردم به آنان اقبال نشان می‌دهند در حالی که اشتباه می‌کنند چون مردم ما مردم فهیمی هستند و یادشان نرفته است که دیگران در مسئولیت بودند چه کار کردند، بنابراین این روش‌ها جواب نمی‌دهد.
برترین ها
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
