اگرچه از زمان آغاز برنامه فوتبال برتر، مترهای مشخصی برای اندازه‌گیری وجود داشت تا بدانیم از بابت تعطیلی برنامه 90 چقدر آسیب دیدیم؛ اما برنامه دیشب به ما نشان داد که عادل فردوسی‌پور ، دست نیافتنی‌ترین عنصر رسانه ملی است.زمانی که سخنگوی فدراسیون فوتبال آمد و هر چه دلش خواست را به زیان آورد و کسی هم در استودیو نبود که اهل مچ‌گیری باشد و بخواهد دست فدراسیون فوتبال را رو کند. مهمان تلفنی هر چه زمان می‌خواست، در اختیار داشت و هر چه اراده کرد، گفت. بی آنکه در این سو مورد بازخواست قرار بگیرد. در حالی که ویلموتس با صراحت از سپردن پرونده‌اش به دست وکلا گفته بود و هه مردم ایران هم این حقیقت را می‌دانستند، سخنگو از مذاکره تاج با ویلموتس حرف زد و مجری هم چیزی نگفت. حتی وقتی درباره برانکو سوال کرد و سخنگو وعده «بهترین تصمیم فدراسیون» را داد، مجری فقط خندید تا دندان‌هایمان سفت‌تر روی هم فشرده شود. چقدر سخت است ببینی نماینده‌ات در رسانه ملی اصلا مثل تو نیست و مثل تو فکر نمی‌کند.

او دقیقا همان چیزی است که تهیه‌کننده می‌خواهد؛ به همین دلیل هیچ وقت آنقدر قد نمی‌کشد که بخواهد برای سخنگوی فدراسیون فوتبال مشکلی ایجاد کند. او در این مدت بارها ثابت کرد کیلومترها با عادل فاصله دارد و در برنامه دیشب این را فریاد زد. کاش در فوتبال برتر، یکی نه در اندازه عادل که حتی سایه‌ای شبیه به عادل را در استودیو می‌دیدیم. فردی که نه مثل عادل همیشه، که هر ازگاهی یک بار بشود زبان ما و حرف دل ما را بزند تا دلمان خنک شود؛ اما افسوس که مجری فوتبال برتر اصلا به ایده‌آل ما نزدیک نیست.