هدف روحانی از سفر به یزد چیست؟!

به گزارش روز نو؛ از عمر 8 ساله یا به عبارتی دقیق‌تر و جزئی تر؛ 2920 روزه دولت تدبیر و امید، 640 روز دیگر یا یک سال و 9ماه باقی مانده و این یعنی اندکی کمتر از 2سال فرصت باقی است تا به بسیاری از ابهامات و پرسش ها، به خیلی از عزل و نصب‌ها و برای پاره‌ای رفتارها دلیلی یافت؛ توضیحی ارائه کرد یا حتی چاره‌ای اندیشید!

> چهارمین سفر به یزد؛ فشرده و یک روزه!

حسن روحانی با احتساب سفر 19 آبان ماه 1398، برای چهارمین بار راهی یزد می‌شود. نخستین بار و سومین بار اما سفرها صرفاً تبلیغاتی و برای تهییج مردم به شرکت در انتخابات و رای دادن به شعارها و وعده‌های دولت تدبیر امید بود و دو سفر دیگر، یکی کاری و این یکی هنوز مشخص نیست! اما از قرائن و شواهد و احتمالات چنین برمی‌آید که در سخنرانی حسن روحانی میجایی برای شکستن بسیاری از بُغض‌ها و عیان کردن بسیاری از گلایه‌ها باشد خاصه آن که این روزها حسین فریدون همان جایی است که بابک زنجانی که بقایی که خیلی‌های دیگر...!

> تبلیغی ـ انتخاباتی

سفر اول روحانی در تاریخ 13 اردیبهشت 1392

42 روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم که در 24 خرداد 1392 برگزار شد، حسن روحانی به میان مردم دارالعباده یزد آمد تا اکثر مردمان این استان کویری را که ذائقه‌ای اصلاح‌طلبانه دارند برای رای دادن به خود مجاب کند و در نهایت نیز

چنین شد!

در آن سال از مجموع 519.068 رای اخذ شده در استان یزد، 351.527 رای به حسن روحانی تعلق گرفت و این یعنی اعتماد68 درصدی یزدی‌ها به شعارها و وعده‌های دولت تدبیر و امید ـ حسن روحانی در آن سال در مجموع 18.613.329 رای کسب کرد و سهم یزدی‌ها در آن پیروزی 1.9 درصد بود. ـ اما 93 روز بعد که روحانی رسماً رئیس جمهوری اسلامی ایران شد، یزد و یزدی‌ها و شعارها و وعده‌هایی که در یزد داده بود را به کلی فراموش کرد زیرا در هشتم آبان همان سال، یک 65 ساله ی بازنشسته ناآشنا به امور سیاسی ـ اجرایی که سال‌ها بود از یزد و یزدی‌ها بی‌خبر بود! به عنوان استاندار یزد برگزید و این یعنی حسن روحانی برای لطفی که یزدی‌ها در اعتماد به او کرده بودند دچار کم‌لطفی متقابل شد و بایدها و نبایدهایی که در این‌گونه مواقع لازم است را به مدت چهار سال تمام فراموش کرد!

> انتخاب استاندار بازنشسته

نخستین شوک به یزدی ها...

نخستین شوک وارد آمده به یزدی‌ها پس از تعیین کابینه و نظام گرفتن دولت؛ تعیین استانداری بازنشسته و غیر بومی ـ اما یزدی تبار ـ و پا به سن گذاشته بود به گونه‌ای که عنوان مسن‌ترین استاندار دولت یازدهم به سید محمد میرمحمدی اردکانی تعلق گرفت. حرف و حدیث‌ها در چرایی و چگونگی انتخاب این چهره تقریباً ناشناخته فراوان بود اما روایت میرمحمدی اردکانی، معرفی از سوی سیدکاظم میرولد و انتخاب و به کارگماشته شدن توسط هیئت دولت بود هرچند افکار عمومی تا آخرین روزی که وی در یزد بود، انتخاب او را مرتبط با پسوند نام خانوادگی او و از سهمیه اصلاح‌طلبان حامی دولت می‌دانستند.

میرمحمدی اردکانی که طی مدت حضور در بین اهالی رسانه و منتقدین، به استاندار پروازی معروف شده بود! نتوانست انتظارات را برآورده سازد و درنهایت با کوله‌باری از نقدها راهی دیار پایتخت شد تا باقی مانده دوران بازنشستگی را با کارنامه‌ای

نه چندان ناموفق در بودن در سمت استانداری یزد بگذراند.

> رقم زدن تلخ‌ترین رخداد در تاریخ یزد

با انتخاب اولین استاندار دولت تدبیر و امید

از بدترین و تلخ‌ترین اتفاقات نه دوران حضور میرمحمدی اردکانی در راس مدیریت اجرایی استان ـ علاوه بر خمودگی و انفعال مدیریت در استان یزد ـ که تلخ‌ترین اتفاق در تاریخ یزد؛ از دست رفتن سهمیه ی یزد در انتقال آب از خلیج فارس به این استان بود که به همراه کمک 450میلیون دلاری صندوق توسعه و دولت، یکجا تحویل دیگران شد. همه شواهد و قرائن حکایت از آن دارد که ظاهراً اختلاف دیدگاه میرمحمدی اردکانی با دیگر مدیران استان و نیز برخی از نمایندگان مجلس و معاونان وی، زمینه‌ساز این رخداد خیلی بد و بسیار تلخ و غیرقابل جبران شده است.

نکته قابل تامل اما افشای برخی حقایق از سوی میرمحمدی اردکانی بود که به صراحت از مجموعه‌ای که در استانداری با وی همکار بوده‌اند اظهار نارضایتی می‌کند به گونه‌ای که عدم ادامه همکاری با برخی‌ها در صورت باقی ماندن در جایگاه استاندار را بیان می‌دارد و نکته قابل تامل دیگر؛ وجود برخی مدیران تحمیلی و رانتی است که استاندار بازنشسته اما کارکشته در نهایت بدان اعتراف می‌کند و می‌رود او در جایی از اعترافات خود می‌گوید: «من اصلا راضی به انتخاب علمدار یزدی به عنوان مدیر کل صمت استان یزد نبودم اما از سوی اطرافیان حسن روحانی ـ نوبخت و واعظی ـ و وزیر مربوطه قول دادند با پذیرش وی به عنوان مدیر کل، قدم‌هایی در تخصصی‌ها برای یزدی‌ها برخواهند داشت که تا به امروز هیچ کس هیچ قدمی برنداشت و علی‌ایحال باید پرسید مدرک تحصیلی علمدار یزدی چه نسبتی با وزارت صمت دارد؟!»

> کاری - استانی

سفر دوم حسن روحانی به یزد؛

مصوباتی که اجرایی نشد!

دو روز پس از نیمه اسفندماه 1394 و 34 ماه یا 1067 روز پس از سفر 19 اردیبهشت 92، حسن روحانی نه به عنوان یک کاندیدای ریاست جمهوری که به عنوان یازدهمین رئیس جمهوری اسلامی ایران راهی یزد شد؛ سفری که 48 ساعت به طول انجامید و طی آن دیدارها و مصوباتی نیز رسانه‌ای شد.

براساس رسمی معمول و قانونی نانوشته! روسای جمهوری اسلامی ایران، سخنرانی‌های خود را در دو بخش تنظیم می‌کنند؛ بخشی به سیاست روز و اوضاع و احوال جهان سیاست مربوط است و بخشی نیز صحبت‌هایی است که از آن به عنوان مصوبات و تصمیماتی که قرار است در استان مقصد اجرایی شود به مردم گزارش

داده می‌شود.

حسن روحانی در سخنرانی عمومی خود به این نکات توجه نشان می‌دهد:

ـ سال 95، سال شکوفایی و رونق اقتصادی ایران خواهد بود.

ـ گام به گام به سمت جذب سرمایه داخلی و خارجی، رونق اقتصادی و اشتغال پیش خواهیم رفت.

ـ رای ملت ایران در هفتم اسفندماه، رای به عقلانیت، منطق و امید به آینده بود.

ـ در دوران وفور درآمد نفتی در سال 90 که به رقم 120 میلیارد دلاری رسید، متاسفانه هیچ‌گونه اشتغال (خالص) برای جوانان ایجاد نکردند.

ـ مسئولیت اصلی اقتصاد کشور باید بر عهده مردم و کارآفرینان باشد.

ـ 2.5 میلیارد دلار فردی که محکوم به اعدام شده، کجا رفته و چه کسانی از او برای انجام چنین کاری حمایت کردند.

ـ باید همه توان خود را برای تقویت تولید داخلی به کار بگیریم.

و اما مصوبات و رخدادهای سفر:

ـ اختصاص 970 میلیارد تومان برای اجرای 44طرح

ـ افتتاح کلینیک تخصصی تامین اجتماعی بافق، کارخانه آگلومراسیون بافق، خط آهن و ایستگاه کارخانه گندله سازی، یک واحد گازی نیروگاه تابان، پست برق 400.230 اشکذر، 480 واحد مسکونی شهرک جوانان یزد، پروژه‌های ریلی و ابنیه و ایستگاه‌های اردکان و میبد و...

ـ اجرایی شدن طرح بزرگ انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به فلات مرکزی با400میلیون دلار

> اما مصوباتی که روی کاغذ ماند!

37 روز پس از پایان سفر دو روزه حسن روحانی به یزد؛ رئیس وقت سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان یزد در تشریح مصوبات سفر رئیس جمهور، ضمن آن که اختصاص اعتبارات را «کم سابقه» اعلام کرده بود به خبرنگاران می‌گوید: «مجموعاً بالغ بر 9700 میلیارد ریال به استان در سال‌های95 و 96 تخصیص خواهد یافت که این اعتبارات در قالب 15 فصل به استان ابلاغ خواهد شد.»

از نکات بسیار مهم در این اطلاع رسانی، تاکید رئیس وقت سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان یزد بر «صددرصدی بودن تخصیص اعتبارات» است نکته‌ای که به پاشنه آشیل حامیان دولت روحانی و استانداران و مدیران ستادی و عملیاتی دولت در یزد تبدیل شد زیرا در بررسی‌های به عمل آمده، تخصیص اعتبار در برخی موارد صفر درصد یا به تعبیری درست تر، مصوبات صد در صد کاغذی بوده است.

رئیس وقت سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان یزد در ادامه به این موارد نیز اشاره می‌کند:

ـ «بر اساس آنچه اعلام شده، تخصیص اعتبارات صددرصد خواهد بود و نخستین اعتباری که به دستگاه های ملی در سال جدید ابلاغ می شود، در رابطه با این پروژه‌ها است.»

ـ « بیشترین اعتبارات به فصل حمل و نقل اختصاص یافته و میزان آن بالغ بر 532میلیارد تومان است. »

ـ « احداث خط دوم راه‌آهن بافق - اصفهان در محدوده استان یزد با اعتبار 380میلیارد تومان، مهمترین طرح این فصل است. »

ـ « برای فصل کشاورزی و منابع طبیعی نیز اعتبار خوبی دیده شده و در قالب 6 فصل، 154میلیارد تومان اختصاص خواهد یافت.»

ـ « بیشترین اعتبار این فصل مربوط به طرح کمک های فنی و اعتباری روش‌های نوین آبیاری است که برای آن 128میلیارد تومان دیده شده است.»

ـ « این مقام مسئول همچنین اعتبارات فصل های منابع آب و آب و فاضلاب را 87 و 55 میلیارد تومان اعلام کرد. »

ـ « وی در پایان اعتبارات فصل فرهنگ و هنر را 23 میلیارد تومان اعلام نمود.»

> تبلیغی ـ انتخاباتی

سفر سوم حسن روحانی به یزد 19 اردیبهشت1396

عدد سفرهای روحانی به یزد به 3 می‌رسد اما سومین سفر حسن روحانی به یزد هم مثل سفر نخست، تبلیغی ـ انتخاباتی است! مثل سفر دیگران... سفری که زیر سایه سنگین حادثه تلخ «معدن ذغال سنگ زمستان یورت آزادشهر»، چندان شوری نمی‌آفریند اما بازهم مردم نه به دلیل موفق یا موثر بودن روحانی و وعده‌هایی که داده بود بلکه به دلیل روحیات اصلاح‌طلبانه و مداراگری در 29 اردیبهشت همان سال و ده روز پس از آمدن روحانی به یزد بازهم وی را به عنوان رئیس جمهور انتخاب می‌کنند.

یزدی‌ها که در سال 92 با 351.527 رای و مشارکت 68 درصدی به روحانی و برنامه‌های او روی خوش نشان داده بودند این بار با 402.995 رای و میزان مشارکت 64 درصدی، بازهم به او و قول‌هایی که داده بود اعتماد کردند آن هم در سالی که حسن روحانی توانست از مجموع 41.366.085 کل آراء ماخوذه، 23.636.652 رای یعنی اندکی بیشتر از 57 درصد کل آراء را تصاحب کند.

> انتخاب استاندار پا به سن گذاشته و بازنشسته‌ای دیگر...! در پاسخ به اعتماد مجدد یزدی ها

این بار هم حسن روحانی و اطرافیان حسن روحانی، لطف و همراهی یزدی‌ها را با کم لطفیِ آشکار دیگری پاسخ داد و یکی از ناموفق‌ترین استانداران تاریخ استان را برای ادامه کار به یزد فرستاد! محمود زمانی قمی که گویی تنها هنرش استاندارشدن بود پس از استانداری چند استان راهی یزد شد و اما یزدی‌ها این بار نه از حسن روحانی که از ناحیه ی مجلس و تصویب و اصلاح قانون منع

به کار‌گیری بازنشستگان، خوش شانسی آوردند و از ادامه ی حضور یکی از پرابهام‌ترین و ناشناس‌ترین چهره‌هایی که نه رزومه قابل قبولی داشته و نه پیشینه ی به اصطلاح درست و درمانی! رهایی یافتند تا پس‌از سال‌ها سکان استانداری یزد از روی ناچاری به یک بومی جوان اما کم تجربه و بی‌برنامه

سپرده شود!

> واگذاری D-19 چیزی تلخ‌تر از، از دست دادن سهمیه آب انتقالی از خلیج فارس و دریای عمان!

ضرب المثلی است که می‌گوید:« درخت گردو به این بزرگی، درخت هندوانه الله و اکبر! »

بر همین اساس اگرچه همه ی عمر استاندار یزد بودن محمود زمانی قمی به یک سال نرسید و اما در همین مدت کم، یکی از ارزشمندترین ذخائر استان یزد با ترک تشریفات و بدون هیچ دلیل قانع‌کننده به بخش خصوصی واگذار شد آن هم ذخائر ارزشمندی که می‌توانست ضامن زندگی و امید و آینده ی استان یزد باشد و باید از رئیس جمهور پرسید امضاء‌کنندگان صورتجلسه فی الحال کجا هستند؟!

به جز این مورد خیلی خاص و خیلی تلخ و در عین حال بسیار عجیب! محمود زمانی قمی نیز همچون سیدمحمدمیرمحمدی اردکانی، هیچ تقابلی با مدیران تحمیلی و رانتی انجام نداد و انفعال و خمودگی مدیریتی استان یزد در این دوران، سرعت و گسترش بیشتری گرفت تا جایی که بسیاری از مدیران به دلیل نوع نگاه محمود زمانی قمی و عدم انگیزه و اشباع وی در پست استانداری، خود نیز دست از تلاش و کوشش برای رفع مشکلات کشیدند.

محمود زمانی قمی که همچون سیدمحمدمیرمحمدی اردکانی، استاندار غیر ساکن و پروازی بود به دلیل عدم دلبستگی به کویر و مشکلاتی که مردمان این دیار را تحت فشار قرار داده بود در نهایت و در زیر سایه ی لطف قانونی که به طرزی عجیب و معجزه گونه اصلاح و تصویب شد پس از مدتی کوتاه از یزد رفت و اما او نیز چون دیگر استاندار به کار گمارده شده توسط دولت تدبیر و امید، یادگار تلخی از خود برجای گذاشت؛ یادگاری که همچنان امید به اصلاح آن داشته و سخت امیدواریم D- 19 به عنوان یک ذخیره ارزشمند و نجات بخش به یزدی‌ها بازپس داده شود که انتقال آب به یزد جز از این یک راه، شعار و رویا

و فسانه است.

> و حالا سفری پر از سوال

19 آبان 98، چهارمین سفر حسن روحانی به یزد

2500روز پس از اولین سفر حسن روحانی به یزد که صرفاً تبلیغاتی ـ انتخاباتی بود و 640 روز مانده به پایان دوران حضور وی و یارانش در پاستور، درحالی‌که آسمان این روزهای یزد، ابری‌تر و رنجیده خاطر‌تر از همیشه است بازهم حسن روحانی به یزد می‌آید آن هم در هنگامه‌ای که سومین استاندار به کار گمارده شده از سوی او در چنبره رفاقت بازی، انفعال در برابر مدیرانی خاص ـ تحمیلی، عدم استیلای کافی بر جایگاهی که در اختیار دارد و غرق شدن در برنامه‌ها و آدم‌های کوچک؛ گرفتار آمده و یزدی‌ها را به این نتیجه رسانیده که از آتش دولت تدبیر و امید، قطعاً آبی گرم نخواهد شد و به همین دلیل است که؛ در حالی که برخی دولتی‌ها سرگرم آمارسازی هستند! مردم ـ با طعنه و کنایه ـ از یکدیگر می‌پرسند وقتی مصوبات سفرهای قبلی به سرانجام نرسیده؛ «هدف روحانی از سفر به یزد چیست؟!»

پر تیراژترین و پر انتشارترین مطلبی که این روزها در فضای مجازی، رسانه‌ای و نزد افکار عمومی دست به دست می‌شود؛ تلاش برای رسیدن به پاسخ این پرسش‌ها است که؛ چند درصد از وعده‌های روحانی در سفر به یزد محقق شد؟!

ـ حسن روحانی گفته بود، باوجود همه مشکلات، به شما مردم ایران قول می‌دهم که سال 95 سال رونق اقتصادی ایران خواهد بود.

ـ در سفر پیشین 44 طرح و پروژه با اعتبار 970میلیارد تومان اختصاص یافته، قول داده شده بود که همه این طر‌ح‌ها طی سال‌های 95 و 96 اجرایی خواهند شد.

برای نمونه:

ـ برای پروژه‌های راه و راه‌آهن استان 532 میلیارد تومان

ـ برای بخش کشاورزی و طرح‌های آبیاری نوین 155 میلیارد تومان

ـ برای پروژه‌های برق و عمران شهری 169 میلیارد تومان

ـ برای بخش‌های علمی فرهنگی، گردشگری، دفاع مقدس و ایثارگران 85 میلیارد تومان

ـ برای تکمیل 8 پروژه ورزشی در سطح استان 17میلیارد تومان

ـ برای تکمیل بیمارستان شهید صدوقی 7 میلیارد تومان

ـ برای طرح‌های زیست محیطی 5 میلیارد تومان

ـ انتقال آب دریای عمان به یزد

ـ ساخت بیمارستان تخصصی سرطان

ـ شتاب‌ بخشیدن به عمران و آبادانی استان یزد

مردم یزد بیشتر از آن که منتظر تشریف فرمایی حسن روحانی باشند و وعده‌های جدیدی که قطعاً داد و حرف‌های تهییج‌کننده‌ای که خواهد زد، منتظر رسیدن به پاسخی برای پرسش‌های فراوان خود هستند که با این همه وعده عمل نشده، به واقع هدف حسن روحانی از سفر به یزد چیست؟

و سوالی مهم‌تر و عمیق‌تر؛ چرا فقط یک وعده تلخ عملی شد آن هم واگذاری بدون تشریفات یک معدن به بخش خصوصی و چرا هیچ‌کس از عدم اجرایی شدن طرح‌های انتقال آب به یزد که بالاخره چه سرانجامی خواهد داشت، چیزی نمی‌گوید؟!