ایران به دنبال خرید این ۳ جنگنده از روسیه و چین است+عکس
روزنو :ایران به دلیل موانع موجود برای خرید تسلیحات مورد نیازش مجبور شده با ارتقاء نسخه‌هایی از اف - ۴، اف-۱۴ و سوخو - ۲۲، ساختار هوایی خود را ترمیم کند و حسگرهای تازه‌‌ای را بر روی تجهیرات نظامی خود قرار دهد. همچنین، مهندسان ایرانی توانسته‌اند با نسخه‌برداری از روی اف - ۵ جنگنده‌های مشابهی را تولید کنند.
ایران به دلیل موانع موجود برای خرید تسلیحات مورد نیازش مجبور شده با ارتقاء نسخه‌هایی از اف - ۴، اف-۱۴ و سوخو - ۲۲، ساختار هوایی خود را ترمیم کند و حسگرهای تازه‌‌ای را بر روی تجهیرات نظامی خود قرار دهد. همچنین، مهندسان ایرانی توانسته‌اند با نسخه‌برداری از روی اف - ۵ جنگنده‌های مشابهی را تولید کنند.
نشریه تخصصی امریکایی "نشنال اینترست" در حوزه مسائل دفاعی و نظامی با اشاره به تمایل احتمالی ایران برای خرید جنگنده‌های روسی و چینی به منظور تقویت سامانه دفاع هوایی خود، می‌نویسد: "بر روی کاغذ نیروی هوایی ایران بزرگترین تجهیزات و تسلیحات را با دارا بودن حدود ۳۵۰ جنگنده در اختیار دارد که دو برابر بیش از جنگنده‌های نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا است.
به گزارش روزنو ز؛ ایران اسکادران هوایی اف - ۱۴، اف - ۵ و اف - ۴ را در اختیار دارد که متعلق به دهه ۷۰ میلادی هستند. همچنین، ایران میگ - ۲۹ متعلق به دهه ۸۰ میلادی و بمب‌افکن‌های سوخو و چند فروند جی - ۷ را نیز در اختیار دارد که در دها ۹۰ میلادی عمدتا از چین خریداری کرده بود. ایران اخیرا نیز با مهندسی معکوس نسخه‌هایی از اف - ۵ را تهیه کرده است با این حال، ایران همواره خواستار خرید جنگنده‌های تازه بوده است".
نشریه "نشنال اینترست" در ادامه گمانه‌زنی می‌کند که احتمالا ایران خواستار خرید جنگنده‌های ذیل از روسیه و چین خواهد بود:
میگ - ۳۱
در سال ۱۹۹۰ میلادی، تهران سفارش خرید جنگنده‌های روسی را به مسکو ارایه داد. در میان تجهیزات و تسلیحات سفارشی، میگ - ۳۱ نیز قرار داشت. این هواپیمای نظامی دو موتوره جایگزین میگ - ۲۵ ساخت شوروی بود. میگ - ۳۱ می‌تواند توان ایران برای گشت‌زنی هوایی و مقابله با تهدیدات همسایگان را ارتقاء بخشد.
با این حال، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، عملیاتی شدن سفارش ایران را به تعویق انداخت. در سال ۱۹۹۲، ایران بار دیگر سفارش خود را به روس‌ها ارایه داد. در آن زمان که بحران اقتصادی در روسیه در جریان بود روس‌ها تشنه پول نقد بودند و ایران نیز از این موضوع آگاهی داشت و خواستار خرید میگ - ۲۹، بمب‌افکن‌های تو - ۲۲ و میگ - ۲۷ و میگ - ۳۱ بود. در آن زمان امریکا بر روسیه فشار اورد تا سفارش ایران را ارائه ندهد. امریکا حتی پیشنهاد پرداخت پول بیشتر را برای خرید میگ - ۳۱ از آن کشور مطرح ساخت تا مانع از دستیابی ایران به آن تسلیحات شود. تلاش امریکا موفقیت‌آمیز بود. ۹ سال بعد در سال ۲۰۰۱، تهران تلاش کرد تا میگ - ۳۱ را خریداری کند و حتی قیمت بیشتری برای آن پرداخت کند. با این وجود، بار دیگر امریکا با فشار بر روسیه مانع از اجرایی شدن این خواسته شد و روسیه قرارداد را لغو کرد.
سوخو -۲۷/ سوخو- ۳۰
گزارش هایی وجود دارند که نشان می‌دهند ایران علاقمند به خرید جنگنده‌های سوخو -۲۷ و مدل پیشرفته‌تر آن سوخو - ۳۰ بوده است. در سال ۲۰۰۷ شایعه‌ای مبنی بر قرارداد تحویل حجم بالایی از سوخو - ۳۰ به ایران مطرح شد که روسیه به طور رسمی این موضوع را تکذیب کرد. در سال ۲۰۱۶، بار دیگر گزارش شد که ایران درصدد دستیابی به سوخو - ۳۰ بوده است با این حال، در آن زمان تحریم سازمان ملل متحد علیه ایران به عنوان بخشی از برجام این تلاش ایران و احتمال موفقیت‌آمیز بودن آن را پیچیده‌تر ساخت.
جی - ۱۰
ایران دردهه ۹۰ میلادی، موفق شد تا چند فروند جی - ۷ را از چین خریداری کند. جی - ۷ مدل نسخه برداری شده چین از روی میگ - ۲۱ روسی است. در یک دهه گذشته نیروی هوایی چین بسیاری از تسلیحات جی - ۷ خود را با نسخه تازه‌تر جی - ۱۰ جایگرین ساخته است. جی - ۱۰ طراحی به روزتری دارد و گفته می‌شود از نظر کارکرد رقیب جنگنده اف - ۱۶ امریکایی است.
در سال ۲۰۱۵، شایعاتی مطرح شد مبنی بر آنکه ایران خواستار خرید ۱۵۰ فروند جی - ۱۰ از چین است. با این حال، این شایعه به واقعیت تبدیل نشد. چین شریک تجاری اصلی ایران است با این وجود، همزمان با عربستان سعودی و امارات دو رقیب منطقه‌ای ایران نیز در حال تجارت بوده و مجبور است در مورد فروش تسلیحات به ایران دغدغه‌ها و ملاحظات آن کشورها را نیز در نظر گیرد. برای چین، فروش چند میلیارد دلاری جنگنده به ایران آن قدر ارزش ندارد که بخواهد به خاطر این موضوع روابط دیپلماتیک‌اش را با دولت‌های عربی خدشه‌دار کند.
این نشریه در پایان می‌نویسد ایران به دلیل موانع موجود برای خرید تسلیحات مورد نیازش مجبور شده با ارتقاء نسخه‌هایی از اف - ۴، اف-۱۴ و سوخو - ۲۲، ساختار هوایی خود را ترمیم کند و حسگرهای تازه‌‌ای را بر روی تجهیرات نظامی خود قرار دهد. همچنین، مهندسان ایرانی توانسته‌اند با نسخه‌برداری از روی اف - ۵ جنگنده‌های مشابهی را تولید کنند.
نشریه تخصصی امریکایی "نشنال اینترست" در حوزه مسائل دفاعی و نظامی با اشاره به تمایل احتمالی ایران برای خرید جنگنده‌های روسی و چینی به منظور تقویت سامانه دفاع هوایی خود، می‌نویسد: "بر روی کاغذ نیروی هوایی ایران بزرگترین تجهیزات و تسلیحات را با دارا بودن حدود ۳۵۰ جنگنده در اختیار دارد که دو برابر بیش از جنگنده‌های نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا است.
به گزارش روزنو ز؛ ایران اسکادران هوایی اف - ۱۴، اف - ۵ و اف - ۴ را در اختیار دارد که متعلق به دهه ۷۰ میلادی هستند. همچنین، ایران میگ - ۲۹ متعلق به دهه ۸۰ میلادی و بمب‌افکن‌های سوخو و چند فروند جی - ۷ را نیز در اختیار دارد که در دها ۹۰ میلادی عمدتا از چین خریداری کرده بود. ایران اخیرا نیز با مهندسی معکوس نسخه‌هایی از اف - ۵ را تهیه کرده است با این حال، ایران همواره خواستار خرید جنگنده‌های تازه بوده است".
نشریه "نشنال اینترست" در ادامه گمانه‌زنی می‌کند که احتمالا ایران خواستار خرید جنگنده‌های ذیل از روسیه و چین خواهد بود:
میگ - ۳۱
در سال ۱۹۹۰ میلادی، تهران سفارش خرید جنگنده‌های روسی را به مسکو ارایه داد. در میان تجهیزات و تسلیحات سفارشی، میگ - ۳۱ نیز قرار داشت. این هواپیمای نظامی دو موتوره جایگزین میگ - ۲۵ ساخت شوروی بود. میگ - ۳۱ می‌تواند توان ایران برای گشت‌زنی هوایی و مقابله با تهدیدات همسایگان را ارتقاء بخشد.
با این حال، فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، عملیاتی شدن سفارش ایران را به تعویق انداخت. در سال ۱۹۹۲، ایران بار دیگر سفارش خود را به روس‌ها ارایه داد. در آن زمان که بحران اقتصادی در روسیه در جریان بود روس‌ها تشنه پول نقد بودند و ایران نیز از این موضوع آگاهی داشت و خواستار خرید میگ - ۲۹، بمب‌افکن‌های تو - ۲۲ و میگ - ۲۷ و میگ - ۳۱ بود. در آن زمان امریکا بر روسیه فشار اورد تا سفارش ایران را ارائه ندهد. امریکا حتی پیشنهاد پرداخت پول بیشتر را برای خرید میگ - ۳۱ از آن کشور مطرح ساخت تا مانع از دستیابی ایران به آن تسلیحات شود. تلاش امریکا موفقیت‌آمیز بود. ۹ سال بعد در سال ۲۰۰۱، تهران تلاش کرد تا میگ - ۳۱ را خریداری کند و حتی قیمت بیشتری برای آن پرداخت کند. با این وجود، بار دیگر امریکا با فشار بر روسیه مانع از اجرایی شدن این خواسته شد و روسیه قرارداد را لغو کرد.
سوخو -۲۷/ سوخو- ۳۰
گزارش هایی وجود دارند که نشان می‌دهند ایران علاقمند به خرید جنگنده‌های سوخو -۲۷ و مدل پیشرفته‌تر آن سوخو - ۳۰ بوده است. در سال ۲۰۰۷ شایعه‌ای مبنی بر قرارداد تحویل حجم بالایی از سوخو - ۳۰ به ایران مطرح شد که روسیه به طور رسمی این موضوع را تکذیب کرد. در سال ۲۰۱۶، بار دیگر گزارش شد که ایران درصدد دستیابی به سوخو - ۳۰ بوده است با این حال، در آن زمان تحریم سازمان ملل متحد علیه ایران به عنوان بخشی از برجام این تلاش ایران و احتمال موفقیت‌آمیز بودن آن را پیچیده‌تر ساخت.
جی - ۱۰
ایران دردهه ۹۰ میلادی، موفق شد تا چند فروند جی - ۷ را از چین خریداری کند. جی - ۷ مدل نسخه برداری شده چین از روی میگ - ۲۱ روسی است. در یک دهه گذشته نیروی هوایی چین بسیاری از تسلیحات جی - ۷ خود را با نسخه تازه‌تر جی - ۱۰ جایگرین ساخته است. جی - ۱۰ طراحی به روزتری دارد و گفته می‌شود از نظر کارکرد رقیب جنگنده اف - ۱۶ امریکایی است.
در سال ۲۰۱۵، شایعاتی مطرح شد مبنی بر آنکه ایران خواستار خرید ۱۵۰ فروند جی - ۱۰ از چین است. با این حال، این شایعه به واقعیت تبدیل نشد. چین شریک تجاری اصلی ایران است با این وجود، همزمان با عربستان سعودی و امارات دو رقیب منطقه‌ای ایران نیز در حال تجارت بوده و مجبور است در مورد فروش تسلیحات به ایران دغدغه‌ها و ملاحظات آن کشورها را نیز در نظر گیرد. برای چین، فروش چند میلیارد دلاری جنگنده به ایران آن قدر ارزش ندارد که بخواهد به خاطر این موضوع روابط دیپلماتیک‌اش را با دولت‌های عربی خدشه‌دار کند.
این نشریه در پایان می‌نویسد ایران به دلیل موانع موجود برای خرید تسلیحات مورد نیازش مجبور شده با ارتقاء نسخه‌هایی از اف - ۴، اف-۱۴ و سوخو - ۲۲، ساختار هوایی خود را ترمیم کند و حسگرهای تازه‌‌ای را بر روی تجهیرات نظامی خود قرار دهد. همچنین، مهندسان ایرانی توانسته‌اند با نسخه‌برداری از روی اف - ۵ جنگنده‌های مشابهی را تولید کنند.
