بیژن زنگنه در مراسم امضاء قرارداد میدان گازی بلال از امضای قرارداد در هر ۲ هفته یکبار خبرداده گوئی برنامه‌های تبلیغاتی دولت برای روزهای پایانی اش رقم خورده اما دراین بین هستند کارشناسانی که این اقدام زنگنه را سنگ اندازی جدی برای دولت آینده تلقی میکنند چراکه امضای این قراردادها درنهایت نیازمند تزریق بودجه ای است که تامین آن کاری بسیار دشوار خواهد بود. بنابراین در صورت امضای این قراردادها و تعیین پیمانکار در سالهای آتی دولت آینده می‌بایست به مشکلات تامین بودجه ای بپردازد که سفره آن را دولت تدبیر و امید باز کرده است.

با اینحال برخی از کارشناسان معتقدند اینکه سال‌های پایانی دور دوم دولت‌ها به زمان اوج گرفتن انواع کلنگ‌زنی‌ها و افتتاحیه‌های نمایشی تبدیل شود سنتی است که از زمان دولت سازندگی شاهد آن بوده ایم. تا جاییکه سال‌های دولت مرحوم هاشمی رفسنجانی شاهد کلنگ زنی انواع طرح های نفت، گاز و پتروشیمی بودیم. این برنامه‌ها در دولت اصلاحات نیز ادامه داشته و در دولت احمدی نژاد به جایی رسید که افتتاح نمازخانه‌ها و ساختمان‌های  اداری مجتمع‌ها و طرح‌ها هم در قالب یک پروژه تعریف می‌شدند. شعار "هر ماه افتتاح یک طرح پتروشیمی" ازجمله شعارهای پوپولیستی دوران احمدی نژاد بود که مدت ها زینت بخش تیترهای مطبوعات و تبلیغات پتروشیمی محسوب می‌شد.

حالا بیژن زنگنه که در ۲ دولت سازندگی و اصلاحات استاد چنین مراسم نمایشی محسوب می‌شود باز از اجرای چنین برنامه ای برای میادین مشترک و دقیقا "مشخص شدن تکلیف این میادین" خبر داده است.

اما دراین بین باید دید این وعده نیز می‌تواند دردی از میادین مشترک دوا کند یا می‌بایست به این اظهارات نیز تنها به چشم وعده های انتخاباتی و تبلیغاتی دولتها نگریست. وعده هایی شیرین که می‌تواند تنها به وسیله تبلیغاتی این دولت و گرفتاری دولت آینده در جهت بودجه توسعه به آن نگریست!