ادعای‌مان می‌شود که حرفه‌ای هستیم، اما حتی ساده‌ترین اصول روز فوتبال جهان را بو هم نکرده‌ایم. اگر قبول ندارید، مرور کنید و ببینید بعد از حذف سروش رفیعی از فهرست پرسپولیس، برخی هواداران این بازیکن چه الم‌شنگه‌ای راه انداختند. یعنی طوری شلوغش کردند که انگار گابریل کالدرون قتل نفس کرده. سرمربی پرسپولیس زیر رگبار، هزار و پانصد بار مجبور شد توضیح بدهد خودش این تصمیم را گرفته و آخرش از سر درماندگی گفت:
«اگر با خونم بنویسم راضی می‌شوید؟»
یک عده هم این وسط نگران بودند که نکند سروش بدون تیم باقی بماند و یک وقت بی‌پولی بکشد! دوستان ضجه می‌زدند که:
«بد وقتی او را کنار گذاشتند، حالا چطوری تیم پیدا کند؟»
نتیجه‌اش هم شد اینکه یک فشار کاذب روی سرمربی و مدیریت پرسپولیس آمد تا باشگاه ناچار شد به جای درآمدزایی از فروش رفیعی، چند صد میلیون غرامت هم به این بازیکن پیشکش کند.
نهایتا اما رفیعی سر از پدیده شهر خودرود درآورد؛ یک باشگاه مدعی که قطعا قرارداد سبکی هم با این بازیکن نبسته است. حتی شایان مصلح هم بدون تیم نماند و با آمار یک پاس گل در دو فصل، به سپاهان پیوست. آقایان، خانم‌ها و کسانی که با ماهی یک‌ونیم میلیون تومان حقوق نگران بودید مبادا سروش رفیعی تیم پیدا نکند و گرسنه بماند. حداقل امشب را راحت بخوابید.
سروش، هم پول کار نکرده را از پرسپولیس گرفت و هم به امید خدا پول کارهای کرده را از پدیده خواهد گرفت. خارج رفتنش هم که چند روز تیتر اول رسانه‌ها بود کنسل شد. خارج فقط مربوط به روزهای نیاز پرسپولیس به این بازیکن می‌شد، وگرنه الان همین پدیده خودمان بهتر از امثال «الخور» است. تازه مهدی رحمتی هم آنجاست.
دیگر خون کالدرون بی‌نوا را در شیشه نکنید. تیم‌های ما تا چنین هوادارانی دارند، نیازی به دشمن نخواهند داشت
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
