او در انتخابات ریاست جمهوری 96 در حالی به صحنه آمد که هنوز خاطره تصویب قطعنامه‌ها علیه ایران در دوران مسئولیتش به عنوان رئیس گروه مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با کشورهای غربی در اذهان زنده بود. با این همه سعید جلیلی با کسب بیش از چهار میلیون رای، نفر سوم شد. در حالی که تصور می‌رفت او در انتخابات 96 بازهم به صحنه خواهد آمد؛ اما برعکس ترجیح داد به جای کاندیداتوری، از نامزد اصولگرایان حمایت به عمل آورد. اکنون با توجه به انتخابات اسفندماه، یکبار دیگر از کاندیداتوری جلیلی و همچنین احتمال خیز برداشتن این چهره اصولگرا برای کرسی ریاست مجلس سخن می‌رود. اگرچه برخی از اصولگرایان نظیر ناصر ایمانی معتقدند که احتمال کاندیداتوری او در انتخابات مجلس یازدهم بسیار پایین است؛ اما با این همه، غیرممکن‌ها هم به ویژه در دنیای سیاست ممکن است و همچنان احتمال کاندیداتوری این چهره اصولگرا در انتخابات اسفندماه وجود دارد. اما به هر روی، سعید جلیلی در صورت کاندیداتوری با یک پاشنه آشیل بسیار جدی روبروست و آنهم عملکردش در دولت احمدی‌نژاد و دیدگاه نامطلوب اصولگرایان سنتی نسبت به اوست که این خود کار او را برای رسیدن به کرسی مجلس دشوار می‌سازد. چراکه علاوه بر دیدگاه منفی بخشی از اصولگرایان نسبت به او، جلیلی یادآور طولانی شدن مذاکرات هسته ای و کورتر شدن گره آن است.
 
> سوابق سعید جلیلی
به گزارش روز نو :سعید جلیلی که همگان او را به عنوان یکی از چهره‌های نزدیک به تفکر محمود احمدی نژاد و رئیس گروه مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با کشورهای غربی می‌شناسند در یک خانواده فرهنگی در سال ۱۳۴۴ در شهر مشهد متولد شد. او اکنون عضو شورای راهبردی روابط خارجی و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است. جلیلی سابقه ۱۸ سال حضور در وزارت امور خارجه را به خود اختصاص داده است. او در سال 68 وارد وزارت امور خارجه شده و در ۲۶ سالگی به ریاست اداره بازرسی وزارت امور خارجه برگزیده گردید و تا سال ۷۵ در ریاست این اداره باقی می‌ماند. پس از آن تا سال ۷۶ به‌ عنوان معاون اداره اول آمریکا در وزارت امور خارجه به فعالیت پرداخت. اما همزمان با به قدرت رسیدن رئیس دولت اصلاحات، او از این سمت برکنار شد و یکبار دیگر در دولت احمدی‌نژاد به وزارت امور خارجه بازگشت و به‌عنوان معاون اروپا و آمریکا به فعالیت پرداخت. او بعد از بازگشت به وزارت خارجه ‌همراه با علی لاریجانی رئیس مجلس‌کنونی و دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی، در برخی مذاکرات با خاویر سولانا حضور پیدا کرد.
 
> تصویب سه قطعنامه
در زمان مسئولیت جلیلی
سعید جلیلی پس از استعفای علی لاریجانی در مهرماه سال 86 به ‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی معرفی شد. در واقع یکی از دلایل عمده شهرت سعید جلیلی به عملکرد او در این شورا و ریاستش به عنوان گروه مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با کشورهای غربی و در نهایت مواضع او باز می‌گردد. اگرچه در دوران او، مذاکرات تازه ای با کشورهای غربی آغاز شده بود اما مواضع جلیلی منجر به تصویب سه قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران آنهم ظرف بازه زمانی سه ساله به عبارتی از اسفند ماه ۸۶ تا خرداد ۸۹ و قرار گرفتن ایران ذیل فصل ۷ ماده ۴۱ منشور ملل متحد در قطعنامه ۱۹۲۹گردید. تصویب این قطعنامه نه تنها به ائتلاف بین‌المللی علیه ایران انجامید بلکه تحریم‌هایی به مراتب بسیار سخت تر و بی رحمانه تر از تحریم کنونی علیه مردم کشورمان اعمال گردید. به طوریکه به دلیل اعمال چنین تحریم‌هایی علیه ایران، از آن دوران به عنوان بدترین دوران پس از انقلاب یاد می‌شود.
 
> حضور در انتخابات 92
جلیلی علیرغم عملکرد پر از نقدش به عنوان رئیس گروه مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران با کشورهای غربی، در سال 92 در انتخابات ریاست جمهوری دهم نامزد شد. این چهره نزدیک به جبهه پایداری، علیرغم عدم حمایت اصولگرایان سنتی از او با کسب بیش از چهار میلیون رای در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم پس از روحانی و قالیباف، نفر سوم شد.
جلیلی در انتخابات اردیبهشت‌ماه ریاست جمهوری دوازدهم شرکت نکرد و در مقابل با حضور در یک همایش و طی سخنرانی در آن، حمایت خود را از نامزد اصولگرایان اعلام کرد.
 
> انتقاد از برجام
نقطه اصلی تقابل او با دولت
جلیلی پس از شکست در انتخابات ریاست جمهوری 92 به یکی از مخالفان سرسخت برجام تبدیل شد. اما بعد از مدتی سکوت به ویژه همزمان با افزایش انتقادات نسبت به بدعهدی آمریکا، او در نشستی که به مناسبت روز ملی فناوری هسته ای در تالار حکمت دانشگاه گیلان برگزار شد، گفته بود: « اگر جای رئیس جمهور بودم برجام را امضا نمی‌کردم.» او همچنین با بیان اینکه عده ای که به ما می‌گویند شما بدبین هستید، خودشان بیایند و موارد خوش بینی را مطرح کنند، اظهار کرد: « برجام از آفتاب تابان به ابر شتابان تبدیل شده است. آن‌کسانی که ادعا می‌کردند که برجام یک فرصت برای کشور ایران است حال باید پاسخگوی این باشند که چه کسانی مانع اجرایی شدن آن هستند.»
 
> عدم استقبال اصولگرایان
از تشکیل دولت در سایه
جلیلی همزمان با آغاز کار دولت روحانی، ایده دولت در سایه را ارائه داد و در عین حال سعی داشت که چهره یک اصولگرای مخالف دولت و البته متفاوت با دیگران را از خود به نمایش بگذارد. او پس از ایده تشکیل دولت در سایه از آن به عنوان یک گفتمان یاد کرد و گفت: « امروز اگر به هر علت مسئولیتی نداریم، قرار نیست در نقش اپوزیسیون نظام حاضر شویم، انقلابی‌گری به معنای کمک کردن برای رفع مشکلات کشور در هر دوره از جمله زمانی است که مسئولیت اداره کشور بر عهده ما نیست ». اما به هر روی علیرغم اینکه ایده دولت در سایه جلیلی چندان مورد استقبال اصولگرایان واقع نشد با این همه وی به پشتوانه حمایت اعضای جبهه پایداری مسیر خود را در پیش گرفت. به طوریکه این رویه جلیلی منجر به ایجاد شکاف میان او و اصولگرایان طرفدار دولت گردید.
 
> خیز برای ریاست مجلس؟
اکنون یکبار دیگر پس از چند سال، برخی از خبرها حکایت از کاندیداتوری او در انتخابات مجلس و خیز برداشتن او برای کرسی ریاست در خانه ملت دارد. حضور دوباره او در انتخابات پس از 6 سال فاصله از انتخابات، در حالی است که اصولگرایان سنتی همچنان جلیلی را مقصر اصلی در شکست انتخابات ۹۲ خود می‌دانند. به همین دلیل هم اصولگرایان بر روی او برای کاندیداتوری در انتخابات 96 به اجماع نرسیدند. به عنوان مثال غلامرضا مصباحی مقدم عضو ارشد جامعه روحانیت مبارز تهران قبل از انتخابات ۹۶ در مورد احتمال نامزدی سعید جلیلی ابراز نگرانی کرده و گفته بود: «اگر بنا باشد او کاندیدا شود اما نخواهد وارد مجموعه جبهه مردمی‌نیروهای انقلاب اسلامی‌شود، رای نمی‌آورد ولی رای شکن است.»
 
> احتمال کاندیداتوری جلیلی بسیار کم
ناصر ایمانی فعال سیاسی اصولگرا درباره احتمال کاندیداتوری سعید جلیلی و اقبال عمومی‌نسبت به او در انتخابات مجلس اسفندماه به آفتاب‌یزد گفت: احتمال کاندیداتوری او در انتخابات مجلس بسیار پایین است. چرا که مسئولیت کنونی اش در شورای راهبردی روابط خارجی به اندازه کافی وقت گیر است. او افزود: در صورت کاندیداتوری، ریاست احتمالی او هم در خانه ملت به ترکیب مجلس یازدهم بستگی دارد. اگر ترکیب مجلس آتی عمدتا برآمده از جریان اصولگرا باشد و لاریجانی در انتخابات شرکت نکند، ریاست جلیلی در مجلس، آنهم در صورت کاندیداتوری محتمل است. اما اگر ترکیب مجلس آتی با اکثریت اصلاح طلب باشد و یا مانند ترکیب کنونی باشد ریاست جلیلی در مجلس بعید به نظر می‌رسد.
 
> عدم اقبال اصولگرایان سنتی از جلیلی
این فعال سیاسی اصولگرا با بیان اینکه باید پذیرفت در میان اصولگرایان عده ای هستند که دید مطلوبی نسبت به جلیلی ندارند، گفت: اما با توجه به اینکه انتخابات مجلس بیشتر لیستی است معمولا در تدوین لیست مجلس چندان به دلخوری‌های جناحی اهمیت داده نمی‌شود. او افزود: اگر جلیلی بخواهد کاندیدا شود این احتمال وجود دارد که اصولگرایان او را در لیست خود قرار دهند. ایمانی در پایان گفت: ضمن اینکه جلیلی ممکن است از تهران کاندیدا نشود. همانطور که لاریجانی در انتخابات اخیر مجلس از حوزه انتخابیه قم کاندیدا شد. شاید او هم بخواهد از حوزه انتخابیه مشهد کاندیدا شود. در نهایت تصور نمی‌رود که اصولگرایان خود نیز از جلیلی برای کاندیداتوری دعوت به عمل آورند.
 
> لزوم دقت در گزینش کاندیدا