کمی دیر حسین هدایتی را نگرفتید؟
حسین هدایتی و لیستی بلند بالا. اصلا این ۳۲ میلیارد تومانی که در فوتبال هزینه شده احتمالا در میان یک پول هزاران میلیارد تومانی چیزی نیست ولی نکته‌اش هزینه‌ای است که این پول در کسب شهرت و رشد تصاعدی چنین درآمدزایی‌هایی دارد. عادت کردیم در فوتبال به تیتر «مستقیم از فوتبال به اوین » و البته مسیر مستقیم فوتبال به آن دنیا از مسیر چوبه دار!
مسیری که مه آفرید امیرخسروی تا ته خطش رفته، بابک زنجانی پشت چوبه‌اش ایستاده و حالا حسین هدایتی برایش پرونده‌ای قطور تهیه شده که مشخص نیست حکمش چه می‌شود.
آنچه اما شاید در طول رسیدگی به این پرونده بایداز مسئولان قضایی درباره چرایی رخ دادنش پرسید این است که چرا بیش از یک دهه فرصت در اختیار یکی بوده تا برای خود چنین امپراتوری بزرگی بنا کند که در مسیر بازپرسی به خود اجازه دهد به نماینده قانون بگوید:«گرفتن من برای‌تان هزینه دارد. من یک میلیون و دویست هزار نفر فالوئر دارم که برای‌تان دردسر می‌شوند.» یا چیزی شبیه به این!
لیست آنهایی راکه در این لیست اسامی‌شان به عنوان دریافت کنندگان ارقام شبهه ناک از هدایتی آمده را بررسی کنید. یکی‌شان می‌شود مرحوم حجازی دیگر سال‌های نبودنش دارد می‌رسد به یک دهه و دیگری هم منصور پورحیدری‌ست.
اصلا چرا راه دور برویم. یکی از آخرین اتهامات پرونده همین ماجرای اسپانسری تشکیلات استیل آذین از جشن قهرمانی پرسپولیس است. جشنی که در کیفرخواست و گفته‌های نماینده دادستان اشاره شده ۴۰۰ سکه بهار آزادی در آن پاداش داده شده و احتمالا چندصد میلیون تومانی هم برایش به سازمان لیگ پرداخت شده تا بنرهای تبلیغاتی‌هدایتی سرتاسر آزادی را پر کند.
سکه‌ها و پول‌هایی که نماینده محترم دادستان گفته حقوق معوقه کارکنان زحمتکش کارخانه نورد اهواز بوده‌اند .
حال اگر همگی بدانیم که هدایتی در زمانی این کار را کرده بود که با قرار وثیقه از زندان بیرون آمده بود و منتظر بود تا دادگاهش تشیکل شود، می توانیم از نماینده عزیز دادستان بپرسیم آیا نمی شد کمی زودتر جلوی این ریخت وپاش از بیت المال را گرفت تا امروز افسوس نخوریم و ندانیم چطور باید حق آن کارگران مظلوم را باز ستاند؟
