شجاع خلیل زاده و حاشیه هایی که یک جورهایی دست از سرش برنمی دارند.هر چقدر هم که خودش بگوید در ماجرای درگیری با سایپا نقشی نداشته و بی گناه بوده اما حرف هایی که بازیکن های سایپا می زنند خلاف این ادعا را ثابت می کند.شجاع پسر خوبی است،خوب بازی می کند و به قول خودش سرش را برای پرسپولیس می دهد اما چند تا اشکال ریز هم دارد که اگر آنها را از مسیر فوتبالی اش خارج کند می تواند به یکی از اسطوره های این باشگاه تبدیل شود.

در ماجرای جنجال با بازیکن های سایپا کمی هم می شود حق را به او داد.ضمن اینکه باید از خلیل زاده به دلیل اینکه روزه سکوتی که گرفته و به قول خودش:«نمی خواهم جواب مصاحبه های سایپایی ها را بدهم.»تقدیر کرد اما بهتر می شود اگر شجاع کمی هم به رفتارهای خودش توجه کند.به عصبانیت های بی مورد،به درگیری هایی که گاها نیازی نیست و به به بازی کردن با دستانش در زمین فوتبال.درست است که او یک مدافع است و باید همه خشونت های یک دفاع آخر را داشته باشد اما بازی با دست،کشیدن های بی مورد پیراهن حریف،زدن توی سر و صورت و ...بدون شک برای خودش و پرسپولیس گران تمام خواهد شد.شجاع باید طوری رفتار کند تا در مسیر بازیکنانی چون مهدی مهدوی کیا،علی کریمی قرار بگیرد نه بازیکنانی مثل شیث رضایی که فوتبال شان هم خیلی زود به پایان رسید!