روزنو : پسرجوان که هنگام دزدیدن پژو 206 دانشجوی پزشکی این دختر را در خیابان گاندی تهران با ماشین زیر گرفته و به قصاص محکوم شده بود بعد از شش سال با جلب رضایت اولیای دم به زندگی برگشت.این متهم دیروز در دادگاه ابراز پشیمانی کرد و از قضات دادگاه کمک خواست.

 
 عصر چهارم اردیبهشت ماه سال 91 دختر 26 ساله‌ای به نام تینا که دانشجوی پزشکی بود در خیابان هشتم گاندی کشته شد و پلیس Police با تحقیقات گسترده یک پسر 21ساله به نام دارا را که چندین سابقه کیفری در پرونده اش داشت ردیابی و بازداشت کرد.
 

 
وی در باز جویی ها ادعا کرد چون تینا راننده ماهری نبود از من خواست تا ماشینش را کنار خیابان پارک کنم. اما در این میان ناخواسته زیر چرخ های ماشین رفت و جان سپرد. اما پدر تینا این ادعا را رد کرد و گفت دخترش دانشجوی پزشکی بوده ، به سه زبان خارجی تسلط داشته و دو اختراعش ثبت شده بود.
 
در حالی که انتشار این خبر در روزنامه ها سر و صدای زیادی به پا کرده بود دارا در شعبه 71 دادگاه کیفری سابق استان تهران پای میز محاکمه ایستاد و گفت :وقتی دختر دانشجو برای پارک کردن خودرو از من کمک خواست به فکر سرقت Stealing افتادم. پشت فرمان نشستم و دنده عقب رفتم اما متوجه شدم ماشین به چیزی برخورد کرد ولی فکر نمی کردم دختر جوان را زیر گرفته باشم.
 
در آن جلسه دار با حکم قضایی به قصاص، سه سال زندان، 174 ضربه شلاق Whip و رد مال محکوم شد. این حکم در شعبه 15 دیوان عالی کشور مهر تایید خورده بود که وی توانست رضایت اولیای دم را جلب کند و به زندگی برگردد.
 
خانواده تینا که در اقدامی انساندوستانه اعضای بدن دختر خود را اهدا کرده بودند بار دیگر روحیه انسانی و انساندوستی را به نمایش گذاشتند و بدون دریافت یک ریال دیه تنها بخاطر انسانیت قاتل دخترشان را بخشیدند و یکی از والاترین گذشت های اخیر را رقم زدند.
 
به این ترتیب دیروز از جنبه عمومی جرم Crime در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی Judge محسن زالی بوئینی و با حضور یک مستشار پای میز محاکمه ایستاد و در تشریح جزییات ماجرا گفت: شیشه مصرف کرده و چند شبانه‌روز نخوابیده بودم. حال طبیعی نداشتم که به خیابان گاندی رفتم. همان موقع یک پژو نقره‌ای وارد کوچه شد. راننده پژو که یک دختر جوان بود می خواست ماشینش را پارک کند اما گلگیر پژو به چراغ پراید جلویی خورد. دختر جوان ، در پژو را بازکرد و از من کمک خواست، میگفت کلاسش دیر شده است. وقتی پشت فرمان نشستم صاحب پژو پشت ماشین ایستاده بود.
 
وی ادامه داد : راه فرار Escape از انتهای کوچه برایم باز بود به همین خاطر به فکر سرقت افتادم و دنده عقب گرفتم. در آن بین، چیزی به پژو نقره‌ای خورد اما نمیدانستم صاحب ماشین را زیرگرفته‌ام. هنگام فرار از خیابان گاندی چند کارگر ساختمانی که شاهد ماجرا بودند دنبال من دویدند. حتی یکی از آنان با لگد به پژو زد اما هرطور بود فرار کردم و به دیدن دختر مورد علاقه ام رفتم.
 
دارا گفت: من حتی تصور هم نمی کردم دختر دانشجو در این ماجرا به حدی صدمه دیده باشد که خانواده اش اعضای بدن او را اهدا کرده باشند. من چند روز بعد از این ماجرا همراه یکی از دوستانم گوشی موبایل یک رهگذر را هم دزدیدم. نزدیک به دو ماه از این ماجرا گذشته بود و من نمی دانستم موجب مرگ دختر جوان شده ام که در یک کمپ ترک اعتیاد بازداشت شدم.
 
وی در حالی که سرش را پایین انداخته بود، در حالی که به خاطر بخشش خانواده مقتول اشک شوق می ریخت، گفت:  در مدت شش سالی که در زندان Prison هستم متوجه اشتباهات زندگی ام شده ام. در زندان قرآن را فراگرفته ام و در کلاس های منبت کاری شرکت کرده ام. حالا حرفه ای دارم که می توانم بعد از آزادی Freedom بدون اینکه به سمت خلاف بروم زندگی آبرومندانه ای داشته باشم.
 
دارا روبه قضات دادگاه گفت: من واقعا پشیمانم و حالا از قضات دادگاه تقاضا دارم در مجازاتم تخفیف قائل شوند.