حسین کمالی :
گفت‌وگو جایی برای سوال باقی نمی‌گذارد
رئیس‌جمهور از فرصت گفت‌وگو استفاده کند
گفت‌وگوی دولت با مردم به شدت ناکافی است
«برای جلوگیری از هر نوع اختلاف بین قوا و احترام به مجلس شورای‌اسلامی در فرصت مقرر به مجلس خواهم آمد و به سوالات پاسخ خواهم داد. البته این امر می‌تواند فرصت خوبی باشد تا برخی از حقایق را برای مردم عزیز کشورم بازگو نمایم که آنها صاحب واقعی کشورند و مشروعیت من و شما نیز از آرای آنهاست». این جمله در نامه حسن روحانی، رئیس‌جمهور به علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی آمده و در رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها بازتاب گسترده‌ای داشت. برای بررسی ابعاد سوال از رئیس‌جمهور، با حسین‌کمالی گفت‌وگو کرده که می‌خوانید.
روزنو : رئیس‌جمهور از فرصت گفت‌وگو استفاده کند
گفت‌وگوی دولت با مردم به شدت ناکافی است
«برای جلوگیری از هر نوع اختلاف بین قوا و احترام به مجلس شورای‌اسلامی در فرصت مقرر به مجلس خواهم آمد و به سوالات پاسخ خواهم داد. البته این امر می‌تواند فرصت خوبی باشد تا برخی از حقایق را برای مردم عزیز کشورم بازگو نمایم که آنها صاحب واقعی کشورند و مشروعیت من و شما نیز از آرای آنهاست». این جمله در نامه حسن روحانی، رئیس‌جمهور به علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی آمده و در رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها بازتاب گسترده‌ای داشت. برای بررسی ابعاد سوال از رئیس‌جمهور، با حسین‌کمالی گفت‌وگو کرده که می‌خوانید.
طرح سوال از رئیس‌جمهور را چگونه ارزیابی میکنید؟
به گزارش روز نو : به طور کلی میتوان گفت نمایندگان مجلس حق دارند راجع به رئیس‌جمهوری و استمرار فعالیت وی اظهار نظر کنند. بنابراین اینکه بخواهند از رئیس‌جمهور سوالی کنند و با رئیس‌جمهور گفت‌وگویی را در مورد موضوعات مختلف داشته باشند، امری بدیهی و عادی است. رئیس‌جمهور باید از این فرصت برای گفت‌وگو با نمایندگان مجلس استفاده کند. اصولا میزان گفت‌وگو و مذاکراتی که بین دولت و مردم صورت میگیرد به شدت ناکافی و کم است و این کاستی در بین دولت و نمایندگان مجلس هم وجود دارد یعنی رئیس دولت باید به صورت مرتب با نمایندگان مجلس جلسه داشته باشد. بنده به خاطر دارم که در مجلس اول، دوم و سوم نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی بودم، مرتب رئیس قوه مجریه در مجلس حضور پیدا میکرد، با نمایندگان مجلس مذاکره و گفت‌وگو میکرد، دعوت میکردند و با یکدیگر در مورد موضوعات مختلف کشور بحث میکردند. کار به گونهای صورت نمیگرفت که نیاز باشد که از رئیس‌جمهور سوال کنند. در حقیقت وقتی که موضوعات و مشکلات باقی میمانند و گفت‌وگویی صورت نمیگیرد، بحث سوال پیش میآید. وقتی مسائل و مشکلات انباشته می‌شود، موضوع به گونهای می‌شود که نمایندگان به ناچار از طریق سوال، مسائل و موضوعات خود را مطرح کنند. این خود یک اشکال است. نکته دوم این است که گفت‌وگو و حضور در مجلس شورای اسلامی را نباید به عنوان یک خطر برای دولت و نظام تلقی کنیم و باید این مساله را بپذیریم که یک امر طبیعی و عادی است و در سایر کشورها هم به همین شکل است که رئیس‌جمهور و یا رئیس دولت، مرتب در پارلمان حضور پیدا میکنند، در مجامع مختلف حضور پیدا میکنند و با مردم به گفت‌وگو می‌پردازند. نه اینکه یکطرفه حرف بزنند یعنی میگویند و میشنوند. یعنی چیزی است که ما در کشور خود آن را کم داریم و در این زمینه ضعیف عمل میکنیم. آنقدر در زمینه این مسائل کمتوجهی و کاستی داشتیم که امروز وقتی بحث سوال از رئیس‌جمهور مطرح می‌شود یا مثلا گفت‌وگو و حضور رئیس‌جمهور در یک مجمع برای گفت‌وگوی متقابل مطرح می‌شود، برای همگان موضوعی عجیب و خاص به نظر میرسد. درصورتی که این مساله خاصی نیست، بلکه امری طبیعی است. بنده این مساله را مسالهای بد و توطئه تلقی نمیکنم. فکر میکنم کار بسیار خوبی است. بنابراین رئیس دولت باید از این فرصت استفاده کند و مشکلات و گرفتاریهایی که در اداره امور اجرایی کشور دارد با مردم در میان بگذارد و از مردم کمک بخواهد. بالاخره وقتی دولتی تصمیم میگیرد در مقابل قدرت‌های جهانی بایستد، مقاومت کند و سر تسلیم فرود نیاورد، جز بهرهمندی از همکاریهای ملت نمیتواند به نتیجه مطلوبی دست پیدا کند. بنابراین نوعی گفت‌وگوی مناسب را با مردم در دستور کار خود قرار دهد و به تبع آن با نمایندگان مردم نیز نوعی گفت‌وگو مبتنی بر همدلی را در برنامههای سیاسی خود داشته باشد.
برخی گمانهزنیها حاکی از این است که آقای روحانی نسبت به عملکرد مجلس انتقاد دارد. ارزیابی شما از عملکرد مجلس چیست؟
در رابطه با عملکرد متفاوت مجلس نسبت به روسای جمهور میتوان گفت که اولا این مجلس، مجلس دوره قبل نیست و ثانیا اگر این نقیصه و اشکال هم در دورههای قبل وجود داشته دلیل بر این نیست که استمرار آن نقیصه به عنوان یک کار مثبت تلقی شود. بنابراین اگر قبلا هم کمبود و کاستی در این زمینه وجود داشته و این گفت‌وگوها صورت نگرفته این مساله می‌تواند باشد که در آن جا نقیصه وجود داشته است و در اینجا ما با مشارکت، همراهی و همدلی بتوانیم این اشکال را برطرف کنیم. بنده فکر میکنم که اگر در گذشته آسان‌گیری نسبت به قوه مجریه وجود داشته و مجلس شورای اسلامی به وظایف خود به طور کامل عمل نکرده، توجیهی برای این قضیه نمیشود که امروز به وظایف خود عمل نکنند.
طرح سوال را در این زمان چگونه ارزیابی میکنید؟
نمایندگان مجلس وظیفه دارند مرتب بر اجرای قوانین هم نظارت کنند، هم قوانین را اصلاح کنند و هم به نمایندگی از مردم، مطالبات مردم را پیگیری کنند. اینکه بگوییم چون در روزهای اخیر مردم اعتراضاتی داشته‌اند بنابراین نمایندگان نباید سوال کنند، دلیل مناسبی نیست.
از اینکه گفته می‌شود طرح سوال سیاسی است چه ارزیابی دارید؟
در مورد عملکرد جناحی و سیاسی نمایندگان مجلس نیز میتوان گفت این نمایندگان وقتی به عنوان نماینده مجلس انتخاب میشوند در روز اول سوگند میخورند طبق قانون اساسی عمل کرده و از حقوق مردم دفاع کنند و نیز تمامیت ارضی و منافع ملی را مورد توجه قرار دهند. حال اگر نمایندهای بخواهد نسبت به این وظایف، کمتوجهی کند، در حقیقت به وظیفه خود عمل نکرده است. در مجموع برای همه نمایندگان مجلس، باید منافع ملی، وحدت ملی و تمامیت ارضی کشور در اولویت باشد. بعد از آن به ترتیب، دفاع از حقوق ملت ایران، مردمی که به این نمایندگان رأی داده‌اند، عمران و آبادی منطقهای که از آنجا آمدهاند و نماینده شدهاند، در دستور کار قرارگیرد. اینکه کسانی را همفکر خود در جهت موضوعات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیستمحیطی ببینند و با آنها در قالب یک جمعیت، فراکسیون و یا گروه عمل کنند به نظر من چیز بدی نیست. البته اگر این به معنای یک انتخاب علمی و انتخاب براساس چارچوب منافع ملی باشد.
آیا طرح سوال از رئیس‌جمهور را یک امتیاز مثبت و یا در واقع یک فرصت برای رئیس‌جمهور میدانید یا خیر؟
طرح سوال از رئیس‌جمهور در ذات خود یک فرصت است، حتی اگر به عنوان یک تهدید مطرح شده باشد، میتوان آن را تبدیل به یک فرصت کرد. بنابراین میتوان گفت ما در بخشهای اقتصاد، سیاست، اجتماع و فرهنگ به یک بازنگری در سیاستها و برنامهها و همچنین بازنگری در روشهای اجرایی نیاز داریم.
گفت‌وگوی دولت با مردم به شدت ناکافی است
«برای جلوگیری از هر نوع اختلاف بین قوا و احترام به مجلس شورای‌اسلامی در فرصت مقرر به مجلس خواهم آمد و به سوالات پاسخ خواهم داد. البته این امر می‌تواند فرصت خوبی باشد تا برخی از حقایق را برای مردم عزیز کشورم بازگو نمایم که آنها صاحب واقعی کشورند و مشروعیت من و شما نیز از آرای آنهاست». این جمله در نامه حسن روحانی، رئیس‌جمهور به علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی آمده و در رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها بازتاب گسترده‌ای داشت. برای بررسی ابعاد سوال از رئیس‌جمهور، با حسین‌کمالی گفت‌وگو کرده که می‌خوانید.
طرح سوال از رئیس‌جمهور را چگونه ارزیابی میکنید؟
به گزارش روز نو : به طور کلی میتوان گفت نمایندگان مجلس حق دارند راجع به رئیس‌جمهوری و استمرار فعالیت وی اظهار نظر کنند. بنابراین اینکه بخواهند از رئیس‌جمهور سوالی کنند و با رئیس‌جمهور گفت‌وگویی را در مورد موضوعات مختلف داشته باشند، امری بدیهی و عادی است. رئیس‌جمهور باید از این فرصت برای گفت‌وگو با نمایندگان مجلس استفاده کند. اصولا میزان گفت‌وگو و مذاکراتی که بین دولت و مردم صورت میگیرد به شدت ناکافی و کم است و این کاستی در بین دولت و نمایندگان مجلس هم وجود دارد یعنی رئیس دولت باید به صورت مرتب با نمایندگان مجلس جلسه داشته باشد. بنده به خاطر دارم که در مجلس اول، دوم و سوم نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی بودم، مرتب رئیس قوه مجریه در مجلس حضور پیدا میکرد، با نمایندگان مجلس مذاکره و گفت‌وگو میکرد، دعوت میکردند و با یکدیگر در مورد موضوعات مختلف کشور بحث میکردند. کار به گونهای صورت نمیگرفت که نیاز باشد که از رئیس‌جمهور سوال کنند. در حقیقت وقتی که موضوعات و مشکلات باقی میمانند و گفت‌وگویی صورت نمیگیرد، بحث سوال پیش میآید. وقتی مسائل و مشکلات انباشته می‌شود، موضوع به گونهای می‌شود که نمایندگان به ناچار از طریق سوال، مسائل و موضوعات خود را مطرح کنند. این خود یک اشکال است. نکته دوم این است که گفت‌وگو و حضور در مجلس شورای اسلامی را نباید به عنوان یک خطر برای دولت و نظام تلقی کنیم و باید این مساله را بپذیریم که یک امر طبیعی و عادی است و در سایر کشورها هم به همین شکل است که رئیس‌جمهور و یا رئیس دولت، مرتب در پارلمان حضور پیدا میکنند، در مجامع مختلف حضور پیدا میکنند و با مردم به گفت‌وگو می‌پردازند. نه اینکه یکطرفه حرف بزنند یعنی میگویند و میشنوند. یعنی چیزی است که ما در کشور خود آن را کم داریم و در این زمینه ضعیف عمل میکنیم. آنقدر در زمینه این مسائل کمتوجهی و کاستی داشتیم که امروز وقتی بحث سوال از رئیس‌جمهور مطرح می‌شود یا مثلا گفت‌وگو و حضور رئیس‌جمهور در یک مجمع برای گفت‌وگوی متقابل مطرح می‌شود، برای همگان موضوعی عجیب و خاص به نظر میرسد. درصورتی که این مساله خاصی نیست، بلکه امری طبیعی است. بنده این مساله را مسالهای بد و توطئه تلقی نمیکنم. فکر میکنم کار بسیار خوبی است. بنابراین رئیس دولت باید از این فرصت استفاده کند و مشکلات و گرفتاریهایی که در اداره امور اجرایی کشور دارد با مردم در میان بگذارد و از مردم کمک بخواهد. بالاخره وقتی دولتی تصمیم میگیرد در مقابل قدرت‌های جهانی بایستد، مقاومت کند و سر تسلیم فرود نیاورد، جز بهرهمندی از همکاریهای ملت نمیتواند به نتیجه مطلوبی دست پیدا کند. بنابراین نوعی گفت‌وگوی مناسب را با مردم در دستور کار خود قرار دهد و به تبع آن با نمایندگان مردم نیز نوعی گفت‌وگو مبتنی بر همدلی را در برنامههای سیاسی خود داشته باشد.
برخی گمانهزنیها حاکی از این است که آقای روحانی نسبت به عملکرد مجلس انتقاد دارد. ارزیابی شما از عملکرد مجلس چیست؟
در رابطه با عملکرد متفاوت مجلس نسبت به روسای جمهور میتوان گفت که اولا این مجلس، مجلس دوره قبل نیست و ثانیا اگر این نقیصه و اشکال هم در دورههای قبل وجود داشته دلیل بر این نیست که استمرار آن نقیصه به عنوان یک کار مثبت تلقی شود. بنابراین اگر قبلا هم کمبود و کاستی در این زمینه وجود داشته و این گفت‌وگوها صورت نگرفته این مساله می‌تواند باشد که در آن جا نقیصه وجود داشته است و در اینجا ما با مشارکت، همراهی و همدلی بتوانیم این اشکال را برطرف کنیم. بنده فکر میکنم که اگر در گذشته آسان‌گیری نسبت به قوه مجریه وجود داشته و مجلس شورای اسلامی به وظایف خود به طور کامل عمل نکرده، توجیهی برای این قضیه نمیشود که امروز به وظایف خود عمل نکنند.
طرح سوال را در این زمان چگونه ارزیابی میکنید؟
نمایندگان مجلس وظیفه دارند مرتب بر اجرای قوانین هم نظارت کنند، هم قوانین را اصلاح کنند و هم به نمایندگی از مردم، مطالبات مردم را پیگیری کنند. اینکه بگوییم چون در روزهای اخیر مردم اعتراضاتی داشته‌اند بنابراین نمایندگان نباید سوال کنند، دلیل مناسبی نیست.
از اینکه گفته می‌شود طرح سوال سیاسی است چه ارزیابی دارید؟
در مورد عملکرد جناحی و سیاسی نمایندگان مجلس نیز میتوان گفت این نمایندگان وقتی به عنوان نماینده مجلس انتخاب میشوند در روز اول سوگند میخورند طبق قانون اساسی عمل کرده و از حقوق مردم دفاع کنند و نیز تمامیت ارضی و منافع ملی را مورد توجه قرار دهند. حال اگر نمایندهای بخواهد نسبت به این وظایف، کمتوجهی کند، در حقیقت به وظیفه خود عمل نکرده است. در مجموع برای همه نمایندگان مجلس، باید منافع ملی، وحدت ملی و تمامیت ارضی کشور در اولویت باشد. بعد از آن به ترتیب، دفاع از حقوق ملت ایران، مردمی که به این نمایندگان رأی داده‌اند، عمران و آبادی منطقهای که از آنجا آمدهاند و نماینده شدهاند، در دستور کار قرارگیرد. اینکه کسانی را همفکر خود در جهت موضوعات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیستمحیطی ببینند و با آنها در قالب یک جمعیت، فراکسیون و یا گروه عمل کنند به نظر من چیز بدی نیست. البته اگر این به معنای یک انتخاب علمی و انتخاب براساس چارچوب منافع ملی باشد.
آیا طرح سوال از رئیس‌جمهور را یک امتیاز مثبت و یا در واقع یک فرصت برای رئیس‌جمهور میدانید یا خیر؟
طرح سوال از رئیس‌جمهور در ذات خود یک فرصت است، حتی اگر به عنوان یک تهدید مطرح شده باشد، میتوان آن را تبدیل به یک فرصت کرد. بنابراین میتوان گفت ما در بخشهای اقتصاد، سیاست، اجتماع و فرهنگ به یک بازنگری در سیاستها و برنامهها و همچنین بازنگری در روشهای اجرایی نیاز داریم.
