روزنو : مشابه این روز‌ها را در سال‌های اخیر بار‌ها تجربه کرده‌ایم. اینکه بازیکنان تازه‌وارد به تیم استقلال تحت تأثیر فضای جدیدی که به آن وارد شده‌اند علاقه‌مند به انجام مصاحبه با رسانه‌ها، در روز‌های اول با رسانه‌ها همکلام می‌شدند، اما در ادامه کم‌حرف‌تر شده و در نهایت اصلاً مصاحبه نکردند! در این مواقع باشگاه استقلال هرگونه تأکید یا دستوری مبنی بر ممنوع‌المصاحبه کردن بازیکنان را رد کرده و یادآور می‌شدند که اگر بازیکنان نخواهند مصاحبه کنند این حق طبیعی‌شان است! البته این نوع برخورد با موضوع مصاحبه نکردن بازیکنان از ابتدای فصل قبل باب شد و تا پیش از آن باشگاه رسماً از ممنوع‌المصاحبه کردن بازیکنان و بندی که در این باره در قرارداد آن‌ها قید شده بود یاد می‌کرد؛ اینکه اگر بازیکن مصاحبه کند جریمه می‌شود. با این وجود در هفته‌های گذشته تا پیش از شروع مسابقات، بازیکنان تیم حرف می‌زدند، اما ظاهراً باز هم ماجرای مصاحبه نکردن با رسانه‌ها در حال تکرار شدن است. روز گذشته وقتی با یکی از بازیکنان تیم برای مصاحبه تماس گرفتیم تأکید داشت که نمی‌خواهد حرف بزند! همین بازیکن در طول مدتی که به استقلال پیوسته (حدود یک ماه اخیر) سه بار با روزنامه خبرورزشی مصاحبه کرده بود. البته او این موضوع (حرف نزدن) را خواست باشگاه عنوان نکرد بلکه به همکار ما گفت: «بزرگتر‌های تیم توصیه کرده‌اند مصاحبه نکنیم و تمرکزمان را روی تمرین و مسابقه بگذاریم!»
اتفاقی که پیش از این درباره فرشید اسماعیلی، فرشید باقری، سیدمجید حسینی، مهدی قائدی و... افتاد. اینکه هم در تیم‌های قبلی مصاحبه می‌کردند و هم در روز‌های اول پیوستن به استقلال ولی با گذشت مدتی کوتاه روزه سکوت گرفتند! نمونه شاخص این موضوع «علی قربانی» بود که ارتباط خوبی هم با خبرنگاران داشت، اما بعد از استقلالی شدن در لاک خودش فرو رفت! شائبه آنجاست که آیا باشگاه استقلال برای فرار از توضیح این مسئله به بزرگتر‌ها توصیه می‌کند به جوان‌تر‌ها تأکید کنند کسی حرف نزند یا اتفاقی غیر از این در استقلال رخ داده است؟ عجیب اینکه برخلاف استقلال، در باشگاه پرسپولیس اکثر بازیکنان از کوچک تا بزرگ با رسانه‌ها حرف می‌زنند و پل ارتباطی‌شان با هواداران را قطع نمی‌کنند! گرچه این حق طبیعی هر بازیکنی است که با خبرنگاران حرف بزند یا نزند. عجیب این است که بازیکنان در فضای باشگاه پرسپولیس به مصاحبه کردن علاقه‌مند باقی می‌مانند ولی بازیکنان در فضای استقلال از علاقه‌مندی‌شان کاسته می‌شود!
اتفاقی که پیش از این درباره فرشید اسماعیلی، فرشید باقری، سیدمجید حسینی، مهدی قائدی و... افتاد. اینکه هم در تیم‌های قبلی مصاحبه می‌کردند و هم در روز‌های اول پیوستن به استقلال ولی با گذشت مدتی کوتاه روزه سکوت گرفتند! نمونه شاخص این موضوع «علی قربانی» بود که ارتباط خوبی هم با خبرنگاران داشت، اما بعد از استقلالی شدن در لاک خودش فرو رفت! شائبه آنجاست که آیا باشگاه استقلال برای فرار از توضیح این مسئله به بزرگتر‌ها توصیه می‌کند به جوان‌تر‌ها تأکید کنند کسی حرف نزند یا اتفاقی غیر از این در استقلال رخ داده است؟ عجیب اینکه برخلاف استقلال، در باشگاه پرسپولیس اکثر بازیکنان از کوچک تا بزرگ با رسانه‌ها حرف می‌زنند و پل ارتباطی‌شان با هواداران را قطع نمی‌کنند! گرچه این حق طبیعی هر بازیکنی است که با خبرنگاران حرف بزند یا نزند. عجیب این است که بازیکنان در فضای باشگاه پرسپولیس به مصاحبه کردن علاقه‌مند باقی می‌مانند ولی بازیکنان در فضای استقلال از علاقه‌مندی‌شان کاسته می‌شود!
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
