«حسن روحانی» رییس جمهوری ایران و «اسحاق جهانگیری» معاون اول او هر دو عملکرد وزیران کابینه را در معرض انتقاد قرار داده اند با این حال، تعداد اندکی باور دارند که این موضوع منجر به تغییرات اساسی در ترکیب کابینه روحانی شود.

به گزارش سایت روزنو ، «المانیتور» با اشاره به این که پس از معرفی اعضای کابینه روحانی در دور دوم ریاست جمهوری او در آگوست ۲۰۱۷ میلادی بسیاری از اصلاح طلبان از افراد معرفی شده و گزینه های مدنظر روحانی انتقاد کردند می نویسد:«همزمان که تعمیق اختلافات سیاسی و  بحران اقتصادی در جریان است به نظر می رسد که روحانی از کابینه خود انتقاداتی را مطرح می کند.

 او در سخنرانی ای در تاریخ ۲۹ اوریل از انفعال و سکوت برخی از وزرا و مدیران دولتی انتقاد کرد. او گفت که می تواند وزیران اش را به دو دسته بدبینان و خوش بینان تقسیم کند. او گفت که دولت نیازمند وزیران خوش بین است که بتوانند گام های مثبتی بردارند و پیشنهاداتی را برای راه حل های سازنده ارائه کنند نه آن که دائما از کمبود بودجه گلایه کنند. این اولین باری نبود که روحانی از دولت خود انتقاد می کرد. در ۲۱ آوریل روحانی گفت که برخی از مدیران دولتی می ترسند و سکوت می کنند. 

او گفت که نمی داند آنا از چه چیزی می ترسند او گفت که بنا بر وظیفه قانونی و شرعی انان موظف هستند که وظایف خود را به درستی انجام دهند. او گفت اگر وزیر و مدیری می ترسد بهتر است از که از مقام خود کناره گیری کند. او گفت اگر مقامی با یک تماس تلفنی مرعوب می شود همان بهتر که در مقام خود نماند. «اسحاق جهانگیری» معاون اول رییس جمهوری نیز در مراسم مختلفی نسبت به وجود نگاه بدبینانه در میان برخی از اعضای کابینه ابراز ناخرسندی کرده بود. او در تاریخ ۲۱ اوریل از مدیران دولتی خواست تا فداکاری کنند.

 یک هفته پیش از آن، او برخی از مدیران را متهم کرد که در جریان منازعات سیاسی تحت تاثیر فشار تندروها قرار گرفته اند. چنین انتقاداتی موجب واکنش های مختلفی شده است. رسانه های محافظه کار از روحانی خواسته اند که به جای کنایه های غیر مستقیم بدون نام بردن از وزرا خود این مشکل را حل کند. 

در روز ۳۰ آوریل، سابق «الف» وابسته به محافظه کاران و نزدیک به «احمد توکلی» نماینده سابق مجلس نوشت که آقای روحانی اختلافات با اعضای کابینه خود را در درون کابینه حل کند. این سایت نوشت که آیا روحانی و جهانگیری نمی توانند مشکلات شان را با وزرای دولت در محافل خصوصی حل کنند؟ در این میان اصلاح طلبان چندان از کابینه روحانی رضایتی نداشته و ندارند. «مرتضی مبلغ» از فعالان سیاسی اصلاح طلب که در دروان اصلاحات معاون وزیر کشور بوده است در تاریخ ۵ ژوئن گفت که کارزار روحانی با یک کابینه منفعل و ساکت نمی توانند وعده هایش را عملی کند.

 او گفت که از ابتدا اصلاح طلبان به روحانی درباره کابینه اش و نیازهایی که دارد هشدار داده بودند و گفته بودند که کابینه نیازمند انتخاب اعضایی شجاع و توانمند است به طوری که در دوره های دشواری و فشار او را تنها نگذارند و وظایف خود را به خوبی انجام دهند. او گفت خوشبختانه روحانی اکنون این نیاز را درک کرده است و تلاش می کند بدون ایجاد تنش تغییرات را ایجاد کند. او می داند که جامعه به ارامش نیاز دارد و تلاش می کند تا با ارامش این مسائل را حل کند».

این سایت در ادامه می نویسد:«با این حال، برخی معتقدند که روحانی قصد جدی برای اصلاح وضعیت را ندارد و تنها با ابراز مخالف در مورد عملکرد اعضای کابینه اش در سطح رسانه ای تلاش دارد تا بر فشار وارده از سوی افکار عمومی فائق آید. «مهدی قدیمی» روزنامه نگار اصلاح طلب به «المانیتور» می گوید:«روحانی بیش تر علاقمند است که نشان دهد فردی است که می خواهد تغییراتی را انجام دهد.

 اگر این تغییر واقعا قصد او بود او چنین کابینه ای را انتخاب نمی کرد. اصلاح طلبان در هر دو دولت از تصمیمات کابینه و انتخاب های روحانی انتقاد کرده بودند. با این حال، هر دو بار روحانی تصمیم خود را اتخاذ کرد. در نتیجه طبیعی است که باور کردن آن چه امروز او می گوید دشوار است به ویژه آن که او مایل نیست مجددا مجبور به گرفتن رای اعتماد برای وزرایش از مجلس باشد و تنها انتقادات از اعضای کابینه اش را در سطح رسانه ای مطرح می کند».

المانیتور در ادامه اشاره می کند واقعیت آن است که علیرغم آن که سیاست خارجی دولت روحانی که تحت مدیریت محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه بوده تحسین برانگیز است در حوزه مسائل مرتبط با سیاست داخلی و سیاستگذاری های اقتصادی انتقادات زیادی مطرح بوده است. این انتقادات تنها از سوی رقبای محافظه کار روحانی نبوده اند بلکه اصلاح طلبان را نیز شامل می شوند».

این سایت در ادامه می نویسد:«در میان موضوعاتی که مورد نقد اصلاح طلبان بوده اند ادامه حصر اقایان موسوی و کروبی و خانم رهنورد است. آنان از عدم ازادی سیاسی و دشواری ها در مسائل اقتصادی که تهدیدی برای  ثبات جامعه و اقتصاد هستند مسائلی چون بیکاری، قیمت های بالا و کاهش ارزش ریال انتقاد می کنند. هم چنین، آنان می گویند که روحانی و معاون اش به جای سخنرانی در افکار عمومی باید گام های جدی و عملی برای تغییرات واقعی بردارند. 

روحانی در سال ۲۰۲۰ میلادی مقام خود را ترک می کند. ایران به طور همزمان با انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری مواجه خواهد شد. در صورتی که روحانی در ایجاد تغییرات جدی تا ان زمان ناکام بماند این موضوع پیامدهای جدی برای مسیر آینده سیاست ایران خواهد داشت.

نخستین پیامد آن کاهش سطح مشارکت در انتخابات خواهد بود. این موضوع سبب موفقیت تندروها رد انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری خواهد شد. در صورتی که روحانی در زمینه حفظ و بقای برجام شکست بخورد وضعیت به سمت بدترین سناریوی ممکن پیش می رود و سخت ترین تحریم ها علیه ایران وضع خوتهند شد. اگر هدف واقعی روحانی حفظ میانه روی و اعتدال از سوی قوه مجریه و مقننه است او باید حرف هایش را به مرحله عمل درآورد. هر چه زودتر بهتر».