شخصیت ملی به معنای شهردار شدن یک وزیر نیست

تعامل با نهادها، ویژگی مهم شهردار تهران است

 تلاش شورای پنجم شهر تهران برای انتخاب فردی مناسب برای شهرداری تهران همچنان ادامه دارد. در آخرین اقدام لیستی هفت نفره از 28 گزینه معرفی شده از سوی اعضای شورا انتخاب شدند تا در مرحله بعدی برنامه‌هایشان مورد ارزیابی قرار بگیرد. تیم پنج نفره‌ای هم در شورای شهر برای گفت‌وگو با هفت کاندیدای پست شهرداری تشکیل شده است. عبدا... ناصری عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان درباره ارزیابی‌های خودش از این روند شورای شهر با گفت‌وگو کرده که می‌خوانید.

به گزارش روز نو : روند پیش گرفته شده از سوی شورای شهر تهران برای انتخاب شهردار را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

هم در هشت ماه قبل هم در این دوره که شهردار دوم درحال انتخاب است روند کار شورای شهر بسیار منطقی و دموکراتیک بوده است و اصلاح‌طلبان هم پذیرفته‌اند که شهردار را شورای شهر تعیین می‌کند. طبیعتا شخصیت‌های حقیقی و حقوقی مثل احزاب هر نوع نقطه‌نظری داشته باشند را به شورای شهر منتقل می‌کنند چون غالب احزاب موثر در جبهه اصلاحات اکنون در شورا نماینده‌ای مشخص دارند. حزب اسلامی کار، اتحاد ملت، کارگزاران و اعتماد ملی همه به‌عنوان جریاناتی اثرگذار فعالیت دارند و بقیه احزاب هم که نماینده شناسنامه داری در شورا ندارند ارتباط خوبی با شورا دارند و نظرات خود را منتقل می‌کنند. به‌طور کلی همه پذیرفته‌اند که روند گذشته در این دوره هم انجام شود و خود شورا برنامه را به پیش ببرد تا این تلقی پیش نیاید که شهردار از بیرون دیکته می‌شود. شورا در انتخاب شهردار برنامه‌محور است و در این ارزیابی‌ها برنامه‌های این هفت نفر ارزیابی می‌شود و حتی تیمی که قرار است در سمت‌های مختلف شهرداری معرفی کنند هم بررسی خواهد شد. این روند خیلی خوب است و کار را برای مردم و احزاب به‌صورت رضایت بخشی پیش می‌برد. تلقی مردم این خواهد بود که شورای شهرشان کارهایی که در انتخاب شهردار در حیطه اختیار دارد را به‌صورت شفاف و دموکراتیک انجام می‌دهد. اما اعضای شورای شهر باید نکته‌ای را مدنظر قرار دهند، برخی کنشگران سیاسی گمان کردند منظور از توصیف کلیدی رئیس دولت اصلاحات از شهردار تهران که باید شخصیتی ملی باشد این است که سابقه وزارت، نمایندگی مجلس یا معاونت رئیس‌جمهور داشته باشد درصورتی که اصل مراد رئیس دولت اصلاحات این بود که شهردار باید کسی باشد که همه نهادهای حاکمیتی او را بپذیرند و بتوانند با او تعامل برقرار کنند و او هم بتواند کارها را به خوبی پیش ببرد. بدون تردید شهردار پایتخت در ایران علاوه بر اینکه بار سیاسی پیدا کرده باید شخصیتی جامع داشته باشد. او در روند کار، با همه نهادها به‌طور جدی کار دارد و اگر اعضای شورای شهر تهران در تعیین مصداق هم به نحوه‌ای عمل کنند که چنین مرادی را بتوان طلب کرد به‌نظر من کاملا به هدف رسیده‌اند و حتما جامعه مدنی اصلاح‌طلب رضایت خود را از شورای شهر اعلام خواهد کرد.

برخی طولانی شدن انتخاب شهردار دوم تهران در دوره مدیریت اصلاح‌طلبان بر این شهر را دلیلی بر ناتوانی و ناکامی اصلاح‌طلبان در مدیریت شهری می‌دانند. نظر شما چیست؟

متوجه نیستم کجای این روند ناکامی اصلاح‌طلبان است. این یک حرکت کاملا شفاف و روشن و دموکراتیک است که قبلا هم انجام شده است. یادمان هم نرود که تشکل جمنایی که رقبای اصلاح‌طلبان در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری تشکیل دادند هم دقیقا با الهام از مکانیسم انتخاباتی اصلاح‌طلبان بود. روند انتخاب شهردار آینده تهران کاملا حرکتی دموکراتیک و مردم پسند است و متوجه نیستم رقبای اصلاح‌طلبان بر اساس چه نشانه‌ای می‌گویند این روند نشانه درماندگی و ناتوانی اصلاح‌طلبان است. تا اینجا خود اعضای شورا بیش از همه عجله دارند و ساختار مدیریتی شهرداری هم به‌دلیل حساس‌بودن کار شهرداری بر این تاکید دارد که هرچه زودتر شهردار انتخاب شود. اعضای شورا هم قبلا گفته بودند فرایند انتخاب شهردار نهایتا یک‌ماهه خواهد بود و فکر می‌کنم با ارزیابی‌هایی که از تلاش گسترده شورای شهر دارم حتی تا قبل از یک ماه شهردار آینده را انتخاب کنند.

برخی معتقدند در میان 27 نفر کاندیدای اولیه شهرداری تهران گزینه‌های مناسب زیادی وجود داشتند که به لیست هفت نفره راه پیدا نکردند. ارزیابی شما چیست و اینکه نظر شما در مورد لیست هفت نفره چیست؟

جز آقای حجتی و آقای بیطرف که می‌توانستند تعریف شخصیت ملی موردنظر رئیس دولت اصلاحات را برآورده کنند بقیه در یک سطح و سیاق بودند و تفاوتی نداشتند. ویژگی کار دموکراتیک این است که برای رسیدن به یک گزینه، دیگران باید از لیست خارج شوند. این هفت نفر چون بر اساس یک روند دموکراتیک انتخاب شده‌اند خوب هستند اگرچه ممکن است برخی از این افراد با برخی دیگر که از لیست خارج شدند بتوانند با هم برابری کنند. به هرصورت اعضای شورا بین این 7 نفر باید بر مبنای تعریف مورد نظر رئیس دولت اصلاحات دست به انتخاب بزنند و هر فردی که انتخاب شود همه نهادها باید زمینه را برای فعالیتش آماده کنند. در بین این هفت نفر افرادی هستند که احزاب تاثیرگذار اصلاح‌طلب روی آنها اتفاق نظر دارند و مورد اجماع تمام احزاب هستند. فرد منتخب باید یک شخصیت ملی باشد و علاوه بر سابقه اجرایی رده بالا باید مورد تعامل و قبول نهادهای انتصابی و حکومتی باشد. حتما این اتفاق می‌تواند صورت بگیرد و هشت ماه قبل هم اگر به تعریف رئیس دولت اصلاحات توجه جدی می‌شد و مصداق این توصیف مشخص می‌شد شاید کس دیگری برگزیده می‌شد. البته باید تاکید کنم در انتخاب قبلی هم تعبیر شخصیت ملی تا حدودی مدنظر اعضای شورا بود و طبق بررسی‌هایی که کرده بودند نهادها با آقای نجفی مخالفتی نداشتند. اعضای شورای شهر و تصمیم‌گیرندگان این مدنظرشان است که باید به ویژگی تعامل شهردار تهران با نهادهای حکومتی کاملا توجه داشته باشند و نکته مهم این است که ارزیابی اولیه مثبت و خوش‌بینانه باشد.