شهرداری تهران نیازمند فردی است که بیسیمش همیشه روشن باشد

اواخر اسفندماه سال پیش بود که خبری بر روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت که سبب تعجب برخی افراد شد. خبر یک جمله بود: «نجفی از شهرداری تهران استعفا داد». علت استعفای نجفی نیز از قول اعضای شورای شهر تهران بیماری جدید او عنوان شد. با این حال شورا تصمیم درباره استعفای نجفی را به سال جدید موکول کرد و حال قرار است این استعفا در صحن علنی به رأی گذاشته شود. البته برخی اعضای شورا عنوان کرده‌اند که به‌رغم اصرار نجفی، استعفای او را قبول نخواهند کرد. به هر صورت، این روزها تفاسیر و تحلیل‌های مختلفی از واکنش‌های احتمالی شورای شهر و مساله انتخاب شهردار جدید تهران ارائه می‌شود. در این راستا مهدی آیتی یکی از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب با  به گفت‌وگو پرداخته که در ادامه می‌خوانید.

موضوع استعفای شهردار تهران اخیرا سر و صدای زیادی به پا کرده است و شورای شهر تهران نیز مایل به پذیرش استعفای او نیست. به‌نظر شما چه شد که نجفی به استعفا روی آورد؟

مساله استعفای آقای نجفی و عدم پذیرش آن از طرف شورای شهر ریشه در ابتدای انتخاب آقای نجفی دارد. هنگامی که قرار شد شورای پنجم، شهرداری برای پایتخت انتخاب کند یک دسته‌بندی سیاسی وجود داشت که در آن دو طیفی که در شورا هستند یعنی اصلاحات و اعتدال و کارگزاران، تمایل داشتند گزینه خود را به رأی اکثریت بگذارند. ابتدای کار هم دیدیم که کارگزارانی‌ها تمایل به محسن هاشمی داشتند و اصلاح‌طلب‌ها و نزدیکان به دولت هم نظرشان این بود که بهتر است شهردار نماینده رئیس‌جمهور باشد و بتواند در هیات‌دولت شرکت کند. بالاخره هم آقای نجفی به‌عنوان مهره آقای روحانی و نماینده تفکر ایشان شهردار شد و به‌راحتی هم وارد هیات دولت شد. تا اینجا اشکالی به‌نظر نمی‌رسید مگر عقب‌نشینی یک پله‌ای کارگزاران. محسن هاشمی مدتی قبل از انتخابات شورای پنجم آمادگی خود را برای شهردار شدن اعلام کرده بود اما همگان مشاهده کردند که هاشمی به ریاست شورا اکتفا کرد چراکه در صورت خروج او از شورای شهر مهدی چمران به شورا وارد می‌شد که به منزله شکستی برای جبهه اصلاحات بود. در نهایت همه بر شهردار شدن آقای نجفی اجماع کردند اما انتخاب نجفی اشتباهی بود که هم شورای شهر مرتکب شد و هم دولت. نجفی چه به‌لحاظ سنی و وضعیت بدنی و چه از نظر شخصیت مناسب نبود و آمادگی شهرداری تهران را نداشت چراکه او یک شخصیت علمی و نظری در حوزه مدیریت است نه یک عنصر اجرایی و بولدوزری. نجفی در شرایطی به‌عنوان شهردار معرفی شد که شهرداری تهران نیازمند فردی بود که جوان و دارای سلامتی و قدرت جسمانی باشد و بتواند ساعت‌ها بیدارخوابی داشته باشد و به اصطلاح شهرداری‌چی‌ها بیسیمش همیشه روشن باشد.

با توجه به صحبت‌های شما که معتقد هستید انتخاب نجفی از پایه اشتباه بوده است، اکنون که او بر استعفای خودش اصرار دارد، چه باید کرد؟

همان‌طور که تاکید کردم انتخاب نجفی صحیح نبود و استعفای او در این مقطع زمانی به هر بهانه‌ای که باشد تصمیمی عاقلانه و درست است چرا که اگر او همین الان هم به شهرداری تهران برگردد از عهده کارهای شبانه روزی اجرایی فیزیکی برنمی‌آید و دوباره هم با شورای شهر به چالش‌هایی می‌رسد. اصرار شورای شهر مبنی بر اینکه به هر نحوی نجفی را به شهرداری باز گرداند، غلط است و اعضای شورا باید به این نکته توجه کنند که شورا پارلمان محلی و تصمیم‌ساز و قانونگذار و شهردار هم مدیر اجرایی است. با استعفای نجفی، فرصت خوبی پیش‌روی شورا است که فردی جوان، فعال و پا به رکاب را به‌عنوان شهردار تهران انتخاب کند که بتواند صبح تا شب در یکی از بزرگ‌ترین پایتخت‌های جهان کار اجرایی کند.

برخلاف صحبت‌ها و دیدگاه‌های جنابعالی، این روزها استراتژی‌های دیگری از سوی برخی رسانه‌ها یا اشخاص پیش روی شورای شهر گذاشته می‌شود؛ از جمله شهردار شدن محسن هاشمی و یا جهانگیری. در این مورد چه نظری دارید؟

در دسته‌بندی‌های سیاسی کشمکش وجود دارد؛ کارگزارانی‌ها دوباره محسن هاشمی را مطرح می‌کنند و جبهه اصلاحات و اعتدال هم دنبال آقای جهانگیری هستند. این خط درست نیست و هر دو گزینه به بدنه جبهه اصلاحات و اعتدال آسیب می‌رسانند. هم برداشتن جهانگیری از معاون اولی اشتباه است و هم شهردار شدن محسن هاشمی و در نتیجه آمدن چمران به شورا که یک نوع شکست برای جبهه اصلاحات است. ضمن اینکه باید توجه داشت چمران هم عنصری معمولی نیست که بخواهد در شورا به‌عنوان آدمی خنثی حضور پیدا کند بلکه به‌عنوان عنصری فعال ورود پیدا می‌کند و اپوزیسیون می‌شود و می‌تواند شورا را به چالش بکشد. اما همان‌طور که گفتم شورای شهر الان فرصت خوبی دارد که از بین افراد مدیر اجرایی که امتحان خود را پس داده‌اند شهردار را انتخاب کند.

برخی عنوان می‌کنند که علت اصرارها بر شهردار ماندن نجفی، پوشاندن ضعف‌های شورای پنجم در مدیریت شهری تهران است. نظر شما چیست؟

شورای پنجم به خاطر اینکه لیستی انتخاب شد مثل مجلس دهم است؛ یعنی همان اشتباهی که جبهه اصلاحات در لیست مجلس دهم داشت در شورای پنجم هم تکرار کرد. لیستی تهیه کردند و از روی رابطه‌بازی، آدم‌های کم‌تجربه و صفر کیلومتر را به‌عنوان اینکه فلانی فرزند فلانی است در مجلس یا شورا آوردند. این اشتباه را رئیس دولت اصلاحات مرتکب شد و مردم هم به خاطر احترامی که برای او قائل بودند به این لیست‌ رأی دادند ولی می‌بینیم که هم در مجلس و هم در شورا خیلی از کسانی که رأی آوردند در واقع اصلاح‌طلب نیستند و علاوه بر این دانش کافی را هم ندارند. شورای پنجم یکدست و منسجم و باتجربه نیست؛ درست است که تعدادی از اعضای شورا مدیران باسابقه و باتجربه‌ای هستند اما افرادی هم در این میان هستند که تجربه کافی ندارند و فقط از روی رانت سیاسی وارد شورا شده‌اند.