روزنامه «فایننشال تایمز» در گزارشی اشاره می کند که اگر دولت ترامپ واقعا بخواهد از ایده بولتون و طرفداری او از منافقین پیروی کند این موضوع در نهایت به نفع جمهوری اسلامی ایران تمام خواهد شد چرا که نفرت عمیقی از آن گروهک در داخل ایران وجود دارد. 

به گزارش سایت روزنو،این روزنامه می نویسد:«زنگ هشدار در ایران به محض آن که دونالد ترامپ نام «جان بولتون» را به عنوان مشاور امنیت ملی خود معرفی کرد به صدا درآمد. «بولتون» بیش از ترامپ نسبت به حکومت جمهوری اسلامی ایران موضع تند دارد.

 او آشکارا خواستار تغییر رژیم شده است و پیشنهاد کرده بود برای جلوگیری از فعالیت های هسته ایران نیاز به حملات نظامی جود دارد و تاکید کرد که برجام باید از بین برود. حمایت او از گروهی به نام مجاهدین خلق (منافقین) که مخالف جمهوری اسلامی ایران است واکنش تند مقام ها در تهران را برانگیخته است. 

«علی شمخانی» دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران گفته است که انتخاب او به عنوان مشاور امنیت ملی رییس جمهوری کشوری که خود را ابر قدرت می داند «شرم آور» بود. او بولتون را «حقوق بگیر یک فرقه تروریستی» می داند و اشاره اش به شرکت بولتون در نشست آن گروهک در پاریس در سال گذشته بوده است. واشنگتن آن گروهک را تا سال ۲۰۱۲ میلادی در فهرست گروه های تروریستی قرار داده بود.

 بولتون اما آن گروه را جایگزین مناسبی برای جمهوری اسلامی در ایران می داند. او گفته بود سیاست رسمی دولت امریکا باید سرنگونی حکومت در ایران باشد. او خواستار حمایت بیش تر امریکا از اپوزیسیون ایران شده است. زمانی که اعتراضات در ژانویه در ایران آغاز شدند و ایران مجاهین خلق (منافقین) را دارای نقش در این ناارامی ها دانست بولتون در توئیتی نوشت اگر اپوزیسیون ایرانی نیازمند کمک خارجی است امریکا باید این کمک را در اختیارش قرار دهد. 

او تمام قد از آن گروهک حمایت می کند و در توئیت دیگری آنان را سازماندهی شده ترین گروه اپوزیسیون ایرانی در خارج از ایران خوانده بود. با این حال، ایرانیان می گویند اگر بولتون واقعا معتقد است که مجاهدین خلق (منافقین) می تواند عامل موثری برای تضعیف جمهوری اسلامی باشد این سیاستی اشتباه و ناقص است. 

«امیر محبیان» از تحلیلگران محافظه کار ایرانی می گوید:«اگر ترامپ به آنان نزدیک شود این سبب می شود تا شکاف میان جمهوری اسلامی و منتقدان اش کم تر شود چرا که بسیاری از مخالفان جمهوری اسلامی حکومت کنونی را به مجاهدین (منافقین) ترجیح می دهند». 

«فایننشال تایمز» در ادامه می نویسد:«این در حالیست که مقام های واشنگتن گفته اند که در استراتژی دولت ترامپ در برابر ایران آن سازمان نقشی ندارد. ترامپ در حال اعمال فشار بر ایران است. او تهران را متهم به ترویج افراط گرایی و دامن زدن به منازعات در خاورمیانه کرده است. انتصاب بولتون و نامزدی «مایک پمپئو» رییس سابق سیا برای برعهده گیری مقام وزارت خارجه امریکا گمانه زنی ها درباره سخت گیری بیش تر امریکا در قبال ایران را تقویت کرده است.

 بسیاری انتظار دارند ماه اینده امریکا از برجام خارج شود. جان بولتون در جمع اعضای سازمانی سخنرانی کرده است که در انقلاب ۱۹۷۹ فعال بود و اعتقاد بر آن بود که  در اشغال سفارت امریکا در سال ۱۹۸۰ شرکت داشته است. 

با این حال، پس از باختن در بازی سیاسی به روحانیون اعضای آن گروه به عراق فرار کردند. آن گروه سپس در دهه ۸۰ میلادی با ارتش عراق در جنگ با ایران متحد شد. این موضوع سبب شد تا تهران بسیاری از اعضای  آن گروه را اعدام کند. 

 تحلیلگران می گویند که امروز آن گروه در ایران از حمایت کمی برخوردار است و متهم به ترور افراد غیر نظامی شده است. حکومت ایران معتقد است که آن گروه در فاصله سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ میلادی با اسرائیل برای ترور دانشمندان هسته ای ایران همکاری کرده بود. گفته می شود که آن گروه مانند یک فرقه کیش شخصیت را در دستور کار خود قرار داده و اعضا رهبرش را می پرستند.

ایدئولوژی ان گروه ترکیبی از انقلابی گری مارکسیستی و نوعی از ملی گرایی است. اعضای جوان آن مجبورند مجرد بمانند و اعتقاد بر این است که هزاران تن از آنان در عراق، آلبانی و فرانسه پراکنده شده اند. 

جان بولتون خواستار حمایت امریکا از آن گروه است اما واقعیت آن است که حتی تندروهای واشنگتن که خواستار تغییر رژیم در ایران هستند نیز آن گروه را نادیده می گیرند. «دانیل پلکتا» یکی از آن تندروهاست که در انستیتو «امریکن اینترپرایز» فعالیت می کند. او می گوید:«مردم ایران از مجاهدین خلق (منافقین) نفرت دارند در نتیجه طرح این ایده که آنان بخشی از آینده ایران باشند کاملا خنده دار است». 

این روزنامه در ادامه می نویسد:«مجاهین خلق (منافقین) انکار کرده اند که هرگونه پولی به بولتون و یا مقام های سابق امریکایی دیگر برای شرکت در رویدادهای شان به عنوان هزینه سخنرانی پرداخت کرده اند. دفتر بولتون نیز در این باره اظهارنظری نکرده است. افراد دیگری چون «رودی جولیانی» شهردار سابق نیویورک و «نیوت گینگریچ» رییس سابق مجلس نمایندگان امریکا نیز در سخنرانی های آن گروهک شرکت کرده بودند». 

«کلیف کاپکان» تحلیلگر در گروه اوراسیا می گوید:«احتمالا بولتون مجاهدین (منافقین) را به عنوان مسافران همراه در مسیر تغییر رژیم در ایران در نظر گرفته است. اگر واشنگتن واقعا بخواهد آن گروهک را به عنوان یک گروه اپوزیسیون مشروع در نظر گیرد و تقویت کند حاکمان ایران خواهند توانست مخالفان شان را پشت سر خود جمع کنند. این موضوع به نفع حکومت خواهد بود. در آن صورت مردم ایران خواهند گفت که با توجه بی ثباتی در منطقه سرنگونی حکومت موجب هرج و مرج بیش تر خواهد شد. آنان از روزی که مجاهدین (منافقین) بخواهند در ایران قدرت بگیرند می ترسند». 

روزنامه اسرائیلی «یودیعوت احرونوت» نیز در انتقاد به تصمیم ترامپ درباره انتضاب بولتون در گزارشی تخت عنوان «با دوستانی چون بولتون اسرائیل دیگر چه نیازی به دشمن دارد؟! بولتون خواستار کشاندن اسرائیل به ورطه جنگ است در نتیجه دوست اسرائیلی ها نمی تواند باشد» به این موضوع پرداخته است. 

 

روزنامه «یودیعوت احرونوت» که از روزنامه های منتقد  دولت دست راستی فعلی اسرائیل محسوب می شود ضمن انتقاد از موضع بولتون اشاره می کند که امریکایی هایی چون او که اسرائیل را به جنگ تشویق می کنند واقعا اسرائیل را دوست ندارند. 

این روزنامه می نویسد:«زمانی که «جان بولتون» مردی سبیل دار اواخر هفته گذشته به عنوان مشاور امنیت ملی ترامپ رییس جمهوری امریکا منصوب شد «ایلت شکد» وزیر دادگستری اسرائیل از این موضوع استقبال کرد و جان بولتون را دوست بزرگ اسرائیل دانست و انتصاب او را خبر خوبی برای اسرائیلی ها. 

«شائول موفاز» رئیس سابق ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسرائیل و وزیر سابق دفاع اسرائیل در کتفرانسی در بیت المقدس گفت که بولتون پیش تر به او گفته بود چرا شما (اسرائیل) به ایران حمله نمی کنید که موفاز مجبور شده بود دلایل اش را به او توضیح دهد. 

بولتون در میان جمع اردوگاه نئوحافظه کاران فردی بسیار خشن محسوب می شود. در میان گروه کوچکی از امریکایی ها که در سیاستگذاری خارجی نقش دارند بولتون یک استثنای جالب است. او با نئومحافظه کاران گروهی از جمهوریخواهان که معتقد به لزوم مداخله فعال امریکا در جهان از جمله از طریق جنگ های پیشگیرانه و عملیات نظامی علیه دولت های ضد امریکایی و سازمان های تروریستی هستند همکاری دارد.

 این نسل از متفکران امریکایی پس از جنگ ویتنام ظهور کردند زمانی که طیف فکری سیاسی در امریکا از چپ به راست تغییر جهت داد. بولتون در دوران ریاست جمهوری جورج دابلیو بوش و معاون او دیک چنی به بالاترین سطج نفوذ دست یافت و به بوش در حمله به عراق و تئوریزه کردن آن کمک کرد. از جمله برجسته ترین نئومحافظه کاران یهودی و طرفدار اسرائیل می توان به بیل کریستول،‌ رابرت کاگان و الیوت ابرامز اشاره کرد که بسیاری انان را مقصر اصلی حمله امریکا به عراق می دانند.

 بولتون اما خود یهودی نیست. او در دوران ریاست جمهوری بوش سفیر امریکا در سازمان ملل بود. او یک راه حل برای هر مشکلی داشت: عملیات نظامی در عراق، در کوبا در کره شمالی و یا در ایران. او هنوز هم باور دارد که حمله نظامی امریکا به عراق درست و موجه است.

 نئومحافظه کاران اعتقادی به پیمان ها و اتحادهای بین المللی و ارزش های دموکراتیک مشترک ندارند. شکست در افغانستان و عراق اما طیف جریان اصلی جمهوریخواهان را تقویت کرد و نئومحافظه کاران را به حاشیه راند. 

در دوران کارزار انتخابات ریاست جمهوری  نیز ترامپ با نئومحافظه کاران همصدا نبود بلکه با جناح مقابل در حزب جمهوریخواه همراه شد. او سیاست خارجی دولت بوش را رد کرد و شعار «نخست امریکا» را سر داد. در یک سال و نیم پس از پیروزی ترامپ در انتخابات اکثر کارکنان ارشد کاخ سفید چندین بار عوض شده اند. 

این موضع سبب شده تا هرگونه توضیح ایدئولوژیکی برای این تغییرات ناممکن باشد. در پایان کار ترامپ نشان می دهد که نوسانات شدیدی در تصمیم گیری دارد و نسبت به مسائل در دنیا اگاهی کاملی ندارد. دو انتصاب اخیر او (پمپئو و بولتون) اما نشان دهنده آن است که کنترل سیاست خارجی دولت ترامپ به دست نئومحافظه کاران می افتد دو فردی که امریکا را به سوی جنگ علیه ایران سوق می دهند. 

واقعیت اما آن است که درباره ترامپ با قاطعیت نمی توان صحبت کرد شاید او فکر می کند که انتصاب دو دشمن ایران، حکومت ایران را می ترساند و حاکمان در آن کشور را متقاعد می کنند تا به طور قابل توجهی توافق هسته ای را تغییر داده و بهبود بخشند.

 واقعیت ان است که در این باره نیز نمی توان با قاطعیت نظری داد. حتی اگر او از برجام خارج شود نیز هیچ تضمینی برای تغییر مفاد برجام وجود ندارد. ممکن است ایرانی ها با اروپایی ها راه هایی را برای اجرای توافق هسته ای بدون وارد آمدن هرگونه صدمه ای به آن پیدا کنند».