باور کنید به خودمان امیدواری بی‌دلیل هم نمی‌دهیم‌؛ چون در استقلال، پرسپولیس و ذوب‌آهن شوق صعود به دور بعد را دیده‌ایم.
این درد مشترک ماست که لیگ قهرمانان آسیا از وقتی به این صورت برگزار شد، در تاریخ 17 ساله‌‌اش هیچ برای ما خوش یمن نبوده است!

نگاه به آن دو فینال نکنید‌؛ چون این لیگ «نایب‌قهرمان» ندارد و فقط به قهرمانش جام می‌دهند و مسئله این است که نمایندگان ایران تا کنون جام نگرفته‌اند...
هر قدر جلوتر می‌رویم حسرت جام نگرفتن در این لیگ بیشتر روی دل‌مان سنگینی می‌کند.

از شما پنهان نیست، ما همین حس ناخوشایند را برای جام ملت‌های آسیا داریم. مگر می‌شود بیش از 40 سال از آخرین قهرمانی ایران در جام ملت‌ها بگذرد؟
فوتبال ما مقابل ملت‌های آسیا ضایع شده است‌؛ از حالا به بعد تا دو، سه سال آینده چه لیگ قهرمانان و چه جام ملت‌های آسیا را متعلق به خودمان می‌دانیم.

دیگر بس است هر قدر جام نگرفته‌ایم. این حسرت‌ها را باید یک روز در یک جا تمام کنیم.
شما غریبه نیستید‌؛ ما این لیگ قهرمانان را این دفعه به عنوان مقدمه قهرمانی در جام ملت‌های آسیا می‌دانیم.

یعنی به هوای جام ملت‌ها در لیگ قهرمانان آسیا از یکی از تیم‌های ایرانی جام می‌خواهیم. دیگر بس است هر قدر قهرمانی کره‌ای‌ها و ژاپنی‌ها را دیده‌ایم. تیم‌های عربی هم در لیگ قهرمانان جام گرفته‌اند؛ چرا ما نباید سهمی داشته باشیم؟

در این 40 سالی که گذشت هر کشوری قهرمان جام ملت‌های آسیا شد‌؛ یعنی ما لیاقت نداشتیم فقط برای یک بار دیگر این مقام را دوباره برای خود تکرار کنیم؟

دوست نداریم این بار حسرت‌های ما چهل و چند ساله شود. هیچ دل خوشی بابت این موضوع نداریم و این دفعه همه جام‌ها را می‌خواهیم.
ما این‌گونه‌ایم؛ یا 40 سال به در بسته می‌خوریم یا وقتی به فکر جام گرفتن می‌افتیم همه را با هم می‌خواهیم...