حجتالاسلام والمسلمین حسین انصاری راد در مجلس ششم ریاست کمیسیون اصل نود را برعهده داشت. کمیسیونی که بعد از تحقیقات درباره موضوع مرگ زهرا کاظمی گزارشی را منتشر کرد. جزئیات این گزارش در گفتوگو با این نماینده مجلس ششم بررسی شد.
شما در آن زمان ریاست کمیسیون اصل 90 مجلس ششم را برعهده داشتید و در این رابطه گزارشی را نیز منتشر کردید. شما صحت گفتههای آقای یونسی و سیفزاده را تأیید میکنید؟
بله. من به خوبی به خاطر دارم که ما در آن زمان کمیتهای تشکیل داده بودیم و آقای پزشکیان که در آن زمان وزیر بهداشت بودند و آقای مسجد جامعی وزیر فرهنگ و ارشاد و آقای شوشتری وزیر دادگستری و افراد دیگر از جمله آقای خوشوقت مدیر کل مطبوعات ورسانههای خارجی وزارت ارشاد به این کمیسیون آمدند. من به خاطر دارم که چه صحبتهایی در آن جلسه مطرح شد. در نهایت آن گزارشی که کمیسیون اصل 90 منتشر کرد مورد تأیید اکثریت اعضای این کمیسیون بود و من به عنوان رئیس این کمیسیون آن را امضا کردم.
نظر خودتان درباره این موضوع چه بود؟
فکر میکنم که نظر من با آن چیزی که در آن گزارش آمده است تفاوتی ندارد. البته بحث درباره این پرونده زیاد بود. اما من در حدی که مسئول کار بودم، مسئولیت همه امضاهای خودم را قبول دارم.
از جزئیات این جلسات و افراد مختلف با یکدیگر چیزی را به خاطر دارید؟
در آن زمان یادم است که بر اساس شواهد و مدارک و گزارشات، ما آقای سعید مرتضوی دادستان وقت تهران را مقصر این پرونده میدانستیم. خاطرم هست که آقای خوشوقت در گزارشات خود به کمیسیون، مطالبی را از آقای مرتضوی نقل میکردند که آقای مرتضوی به من دستور میداده که یک گزارش بر اساس گفتههای آقای مرتضوی بنویسم و من را الزام میکردند که این کار را انجام دهم که آقای خوشوقت از این کار خودداری میکند.
در بخشی از این گزارش آمده است که «عدم حضور آقای مرتضوی دادستان عمومی تهران در جلسات این کمیسیون علی رغم دعوت رسمی از ایشان که قطعاً برای کشف حقیقت میتوانست مؤثر واقع شود، به موجب صراحت ماده 2 قانون نحوه اجرای اصل نود قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تخلف محسوب میشود». آقای مرتضوی چرا در این جلسات حضور پیدا نمیکردند؟
ایشان اصلاً کمیسیون اصل نود را قبول نداشتند و حتی تهدید هم میکردند. بر اساس همین متن قانون کمیسیون اصل نود که شما در پرسش خود مطرح کردید، چندین بار از ایشان برای حضور در کمیسیون دعوت به عمل آمد اما ایشان حاضر به حضور در جلسات برای شفافیت و روشن شدن موضوع نبودند و ما بر اساس قانون ایشان را متخلف میدانستیم.
در بخشی دیگر از این گزارش کمیسیون اصل نود به جلسات مشترک بین مقامات قوه قضائیه و وزارت اطلاعات اشاره میکنید و بر اساس متن گزارش شما میگویید که مسئولان ارشد قوه قضائیه پاسخ درست به مسئولان وزارت اطلاعات نمیدهند.
بله. خاطرم هست در همان گزارش کمیسیون اصل نود درباره این پرونده هم این موضوع آمد. من البته در آن جلسه نبودم اما ماجرا را یکی از معاونان وزارت اطلاعات نقل کرد که دیداری با مقامات وقت قضایی داشته و آن مقام مسئول به معاون وزارت اطلاعات گفته بود که «حالا دوتا هم بازداشت بشوند! به نفع نظام است». این مطلب در گزارش هم تصریح شده است. این شخص در پاسخ به این مسئول قوه قضائیه میگوید هرکس که این کار را کرده باید تحت تعقیب قرار بگیرد که آن مقام وقت قضایی در پاسخ میگوید«در کار قضایی دخالت نکنید». واقعیت این است که دادستانی با ما همکاری نمیکرد و ما با این مسأله مشکل داشتیم. من مکاتبات زیادی با مسئولان قوه قضائیه داشتم. من با مقامات وقت قضایی نامه نگاری داشتم و حتی نامه سرگشاده نوشتم اما هیچ پاسخی داده نشد.
بعد از گزارش کمیسیون اصل نود از روند پیگیری این پرونده رضایت داشتید؟
در همان زمان مادر و فرزند مرحومه کاظمی ظاهراً به ایران آمدند و پیگیر موضوع بودند. ما وظیفه داشتیم که این گزارش را منتشر کنیم. به نظرم شاید شرایط محاکمه میتوانست بهتر پیش برود. این را قاطعانه میگویم که نتیجه این پرونده برای ملت و مدعیان این پرونده یعنی خانواده خانم کاظمی و دولت کانادا قانع کننده نبود.