وی در صفحه خود نوشت:

مادرم روسری ات را بردار، تا ببینم بر سپیدی موهایت چند زمستان گذشته تا من به بهار رسیدم....

چهل روز از سفر ملکوتی مادرم، عزیزترین پاره وجودم، بهترین دوستم، امین ترین سنگ صبورم، و مهربانترین موجودی که می شناختم گذشت

و من هنوز به جای خالیش با حسرت و ناباوری می نگرم،که آیا رفتنش حقیقت است؟

روزها وشبها در بهت نبودنش سپری شد و من همچنان تشنه شنیدن صدایش و در حسرت دیدارش می سوزم و می سازم.

در این میان حضور گرم دوستان مهربانم و دلداری شما عزیزانم بار غمم راسبکتر کرد.

مهرتان پایدار دوستان مانا،امیدوارم روزهای شادی رو با هم تجربه کنیم

ركنا