مدتهاست كه با فراگير شدن استفاده از هلي‌شات‌هاي 30 تا 50ميليون توماني در سينما و نيز تلويزيون ايران، يك رنج جديد به مجموعه كابوس‌هاي تماشاچيان فوتبال در ايران افزوده شده است. به طور كلي تجربه نشان داده هر چه امكانات سخت‌افزاري ما بالاتر مي‌رود، كيفيت كار پايين مي‌آيد، چرا كه شيوه درست استفاده از فناوري را بلد نيستيم و به اصطلاح گندش را در مي‌آوريم. در همين مسابقات دو هفته اخير ليگ برتر كه در خوزستان برگزار شد، شاهد انبوهي از تصاوير غيرضروري بوديم كه توسط هلي‌شات‌ها از فضاي بالاي استاديوم گرفته مي‌شد.

در نيمه دوم بازي پرسپوليس و فولاد شايد بالاي 20بار اين دست تصاوير هوايي روي آنتن رفت و عجيب اينكه كارگردان تلويزيوني بعضا جريان بازي را قطع مي‌كرد تا اين تصاوير را پخش كند! اين سوءسليقه آشكار در بازي استقلال خوزستان و استقلال تهران و نيز بازي نفت آبادان و سايپا نيز ادامه پيدا كرد تا معلوم شود انبوه انتقادات نسبت به اين مساله هم دوستان را براي اصلاح رويه، مجاب نكرده است.

قاعدتا نبايد نيازي به تكرار اين بديهيات باشد كه مردم اينطور مواقع پاي تلويزيون مي‌نشينند تا «فوتبال» ببينند. آنها اگر دنبال نماي زيبا بودند، در اينترنت سرچ مي‌كردند و بهترين تصاوير دنيا را با بالاترين كيفيت مي‌ديدند. وقتي يك بازي حساس دارد برگزار مي‌شود، زيباترين نما مربوط به جريان آن مسابقه است.

در اين شرايط بيننده‌هاي تلويزيوني تماشاي چهره محسن ربيع‌خواه را به ديدن كره ماه و مريخ هم ترجيح مي‌دهند، اما كارگردانان تلويزيوني در ايران حتي از اين واضحات نيز ناآگاه هستند و مدام مردم را عذاب مي‌دهند. جالب اينكه هنگام پخش تك‌تك اين تصاوير هوايي گزارشگران همان جمله لج‌درآور هميشگي را به زبان مي‌آورند و مي‌گويند: «نمايي زيبا از ورزشگاه را مي‌بينيم.» حالا خوب است مسابقات ليگ ايران در نيوكمپ و آليانس آره‌نا برگزار نمي‌شود، وگرنه خدا مي‌داند اين آقايان چند هزار بار با هلي‌شات‌هاي بي‌كيفيت‌شان تصاوير هوايي از ورزشگاه مي‌گرفتند.