سلیمانی نوشت:

پ.ن: نمى دانم درآن روزهاى نخستِ پس از زلزله آن عزیز سرپلى از کجا توانسته بود ماژیکى پیدا کند تا با این شکل و از پسِ درد و زخم هاىِ کارىِ زلزله بر تن شهر و خود و عزیزانش چنین بنویسید و صمیمانه و صادقانه سپاسگزارى اش را به مردم یارى رسان نشان دهد ... آن روز دلم با دیدن این نوشته و جمع خانواده ى نجیبى که کنار این چادر در غم و بهت و اندوه نشسته بودند، بدجور لرزید"داغ تان در این سُوز سرما هم سرد نشد عزیزان خانه و کاشانه و عزیز از دست داده؛ به یادتان هستیم ...

ركنا