اگر خدای ناکرده در تهران زلزله رخ بدهد، ژئوپوليتیک خاورمیانه تغییر خواهد کرد! کمتر کشوری مثل ایران وجود دارد که همه تخم مرغ های خود را در سبد یک پایتخت واحد قرار داده باشد. از رهبران سیاسی گرفته تا فرماندهان نظامی، پارلمان، قوه قضاییه، وزارتخانه ها، ادارات و دوایر دولتی و خلاصه هر نهاد و ارگان مهمی که فقدانش باعث فلج شدن بوروکراسی و مدیریت سیاسی کشور شود، در تهران قرار گرفته است.

به گزارش روز نو :اینکه پيرو زلزله احتمالی تهران، معادلات سیاسی خاورمیانه تغییر می‌کند، سخن گزافی نیست. حزب ا... لبنان، بشار اسد، حوثی های یمن، مبارزان بحرین، شیعیان عراق، همه و همه با تهران در ارتباطند. متاسفانه اگر تهرانی در کار نباشد، نقطه ارتباطی ایران با منطقه کور خواهد شد و در این فاصله، دشمنان منطقه‌ای‌ما، کار را یکسره خواهند کرد.

فرضيه هارپ

نظریات متعددی در مورد «خطرات پروژه»، یا استفاده تاسیسات خاص به‌عنوان یک سلاح تاکنون عنوان شده‌است. از ایجاد وقوع زمین لرزه‌های متعدد در مناطق مختلف جهان، تا کنترل آب و هوا، ده‌ها ادعای مختلف در مورد پروژه‌اي به نام هارپ عنوان شده‌است. مشهورترین این نظریات توطئه، از طرف گزارش روزنامه پراودا در روسیه و نیز هوگو چاوز در سال ۲۰۱۰ مطرح شده که در آن مدعی شدند آمریکا با این تاسیسات، زلزله هائیتی را خلق کرد.

اقتدار ايران و استيصال دشمنان

جمهوری اسلامی ایران نيز در دهه اخیر به گونه ققنوس‌واری از خاکستر منطقه برخاسته و بال های خود را بر تحولات آن گسترده است. تحریم، جنگ نرم، تهدید نظامی، بهانه‌های حقوق بشری و بسياري دیگر از این حربه‌ها علیه ما بی‌اثر بوده‌اند. عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی به هر دری برای کنترل قدرت ایران در منطقه زده اند، بی ثمر بوده و اینک کار به مرحله‌ای از استیصال و درماندگی رسیده است که نخست وزیر لبنان را برای مهار حزب ا... گروگان می‌گیرند! با اين تفاسير برخي مي‌پرسند كه آیا آن‌ها به ضعف پایتخت ایران و تمرکز همه چیز در آن واقفند و توسل به هارپ را به عنوان آخرین راهکار ها در نظر دارند؟

لزوم خودتدبيري

حتی اگر این‌ها همه توهمات توطئه آمیز باشد، تهران به خودی خود روی گسل‌های خطرناکی قرار دارد که وقوع زلزله هفت تا هشت ریشتری را بسیار محتمل ساخته است. موسسه علمی آلفرد واگنر آلمان، تهران را در زمره 10 شهر پر خطر دنیا از نظر احتمال وقوع بلایای طبیعی قلمداد کرده است؛ بنابراين بروز زلزله، هم زیان انسانی جبران ناپذیری به جا خواهد گذاشت و هم سیاست منطقه ای و حتی نظام بین الملل را متحول خواهد کرد.

چه بايد کرد؟

این سوال در واقع بايد مدت‌ها پیش توسط برخي مطرح مي‌شد، همان هایی که روی همه تپه ها و دره های تهران محله‌های تازه ای بنا کردند، حال باید پاسخگوی راه حل این معضل باشند. ساخت و ساز های بی حد و حصر و گسترش هولناک تهران بزرگ که با انگیزه های سودجویانه صورت گرفته و امکان ایمن سازی این کلان شهر را ناممکن کرده است. تخلیه سکنه نقاط نا امن و مقاوم سازی ساختمان ها اگر چه بسیار پرهزینه و زمان بر خواهد بود، اما برای حفظ جان هموطنان اجتناب ناپذیر است.

از نظر سیاسی و ژئوپولیتیک، تغییر پایتخت در ایران یک ضرورت است.این ایده در سال های گذشته با سنگ اندازی مافیای زمین و ملک که سود خود را در گرو وضعیت فعلی پایتخت می‌دانند همچنان معطل مانده و حتی عزم جدی نيز برای آن وجود ندارد. گذشته از این که زلزله تهران شايد بزرگ‌ترین فاجعه ناشی از بلایای طبیعی در دوران معاصر را رقم خواهد زد، بخش قابل توجهی از قدرت جمهوری اسلامی ایران هم در پي این فاجعه به محاق رفته و در واقع ضربه ای که آمریکا و دیگران نتوانستند به کشور ما وارد کنند، «خدای ناکرده» در صورت وقوع زلزله‌ وارد خواهد آمد.

تمرکز زدایی از شهر تهران هر چه سریع‌تر بايد در دستور کار قرار گیرد. نمی‌توان سرنوشت سیاسی یک کشور و متحدان منطقه ای آن را به قضا و قدر واگذاركرد.

در بيشتر کشورهای دنیا، پایتخت های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از يكدیگر تفکیک شده اند و نمونه تهران شاید یک مورد منحصر به فرد و شگفت انگیز در دنیا به حساب آید.

قانون