کیانوش رستمی غم انگیزترین روزهای زندگی اش را پشت سر می گذارد. زلزله کرمانشاه حسابی حالش را خراب کرده و دیگر از آن جوان شاداب و شوخ طبع در اردوی تیم ملی وزنه برداری خبری نیست و قهرمان ما با اشک در چشم و بغض در گلو وزنه های سرد را بالا می برد.

وی در ادامه گفت: ناراحت هستم؛ خیلی ناراحت، درست مثل تمام مردم ایران که این روزها قلب هایشان برای زلزله کرمانشاه به درد آمده، من بچه کرمانشاه هستم، دلم آنجاست و دلم بدجوری گرفته است.

قهرمان دسته 85 کیلوگرم وزنه برداری المپیک ریو در ادامه افزود: به عنوان عضو کوچکی از خانواده ورزش ایران از تمام هنرمندان، ورزشکاران، مسئولان و مردم درخواست می کنم هر کاری می توانند برای حادثه دیدگان زلزله انجام دهند زیرا این مردم بیشتر از هر زمان دیگری به توجه نیاز دارند و باید دست یاری به سوی شان دراز شود. باید برای عزیزانی که نزدیک هایشان را از دست داده اند شرایطی فراهم شود تا غم های بزرگ شان اندکی تقلیل پیدا کند. حادثه تلخی به وقوع پیوسته و با هیچ کلامی قابل توصیف نیست، از خداوند بزرگ می خواهم صبر به خانواده هایمان بدهد.

کیانوش‌ رستمی درباره حرکت ارزشمند و خیرخواهانه اش که مهمترین مدال ورزشی خود را برای کمک به حادثه دیدگان زلزله کرمانشاه به حراج گذاشت، گفت: این یک کار کوچک است و مردم عزیز کشور عزیزهایشان را از دست داده اند. من هم باید عزیزترین و بهترین مدالی را که تا حالا کسب کرده ام را به آنها تقدیم کنم و این کاری است که از توانم بر می آید.