نگاه روحانی به دوران بعد از 1400 است

روزنو :هنوز یک سال از عمر دولت دوازدهم نگذشته است . حتی کابینه دولت تکمیل نشده است و در خوش بینانه ترین اتفاق ، روحانی این فرصت را می تواند در یکشنبه آینده داشته باشد که وزرای پیشنهادی علوم و نیروی او در مجلس رای اعتماد بگیرند. با این حال او در همین فاصله کوتاه با انتقادات زیادی از جانب جریان های سیاسی مواجه است؛ انتقاداتی که البته جسته و گریخته در دولت یازدهم نیز به او و برخی وزارت خانه های دولتش مطرح بود ولی اکنون به نظر می رسد که این انتقادات با شدت بیشتری از سر گرفته شده است. اینکه روحانی و دولت او رفته رفته و به مرور از وعده های انتخاباتی و گفتمان های شعاری و سیاسی و همین طور مطالبات اجتماعی و سیاسی مردم و نخبگان جامعه فاصله می گیرد؛ مساله ای که برخی آن را عقب نشینی عنوان کرده و برخی دیگر از آن به عنوان رفتار محتاطانه دولت روحانی یاد می کنند. در این میان نیز فرضیه دیگری مطرح است که اعمال سری محدودیت های پیدا و پنهان علیه دولت باعث شده است تا روحانی نتواند بر همان مدار گفتمانی و وعده های انتخاباتی حرکت کند. غلامرضا ظریفیان استاد تاریخ دانشگاه تهران که در دولت اصلاحات نیز معاونت وزارت علوم را نیز عهده دار بود، در گفت و گویی با «همبستگی» به نقد و تحلیل این مساله می پردازد؛ اینکه روحانی چقدر در ادامه مواضع دولتش دچار عقب نشینی یا احتیاط است و اینکه محدودیت ها چقدر در عملکرد دولت روحانی چه در دولت یازدهم و چه در دولت دوازدهم موثر واقع شده است. ظریفیان در این خصوص به ما می گوید که « دولت روحانی با علم بر همان مواضع و همان مطالبات سعی می کند که در عرصه های مختلف ، احتیاط را چاشنی عمل کند. البته این احتیاط هم با نقد و انتقاداتی همراه است و می توان ایرادهایی را به آن وارد کرد.»