رئوفیان: ائتلاف اصولگرایان از همدلی نبود؛ صوری بود
اصولگرایی علیه اصولگرایی!
جامعتین جدا شد؛ جمنا شکست خورد...
نور به بخش‌هایی از اصولگرایی تابیده و اختلافات نمایان شده است. از صوری‌بودن وحدت تا عدم موفقیت جمنا و... یک فعال سیاسی اصولگرا تاکید کرده است که «جامعتین از جایگاه محوری و نفوذ خود در بین اصولگرایان افول کرده است»؛ این اظهارات موضوع جدیدی نیست که ابولقاسم رئوفیان، دبیرکل حزب اسلامی ایران‌زمین، بیان کرده است. جامعتین از اواسط دولت احمدی‌نژاد بود که مسیر خود را از سایر اصولگرایان جدا کردند و نخواستند جایگاه خود را تحت‌تاثیر اقدامات و تصمیمات اصولگرایان قرار دهند که برخی از آنها ازجمله همراهی با دولت‌های نهم و دهم و رواج بی‌اخلاقی برای توجیه عملکردها بود. طبیعی است که جامعتین یا همان اصولگرایان سنتی تمایلی نداشتند تا جایگاه خود را به قیمت حمایت گروهی که نسبتی با اصول اصولگرایی نداشت، از دست بدهند. بنابراین اعضای آن، به‌ویژه در جامعه روحانیت، در انتقاد را نگشودند تا متهم به تفرقه‌افکنی نشوند و سیاست سکوت را انتخاب کردند. البته ناگفته نماند ناتوانی دو تشکل جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم برای اجماع کامل در انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری در سال 1394، به تضعیف و کاهش اعتبار جامعتین به‌عنوان محور ائتلاف اصولگرایان منجر شد. رویکرد و نظر متفاوت جامعه روحانیت مبارز با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بر سر حمایت از آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی، رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام، در انتخابات خبرگان رهبری اختلافات این دو تشکل را آشکار کرد؛ اختلافی که از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1392 و گزینش نامزد اصلح آغاز شد و رفته‌رفته گسترش یافت. جامعه مدرسین در پنجمین دوره انتخابات خبرگان رهبری برای اولین‌بار نام هاشمی را در لیست نامزدهای موردحمایت خود نگنجاند. اما جامعه روحانیت این حذف را برنتابید و با حمایت از هاشمی، راه خود را از جامعه مدرسین جدا کرد. در انتخابات سال92 هم برخی اعضای جامعه روحانیت از حسن روحانی که عضوی از این تشکل و البته مورد حمایت اصلاح‌طلبان بود، حمایت کردند که سبب نارضایتی اعضای جامعه مدرسین شد. اختلاف بر سر حمایت از علی لاریجانی در حوزه انتخابیه قم در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، راه جامعه روحانیت و جامعه مدرسین را بیش از پیش از هم جدا کرد.
روزنو :
جامعتین جدا شد؛ جمنا شکست خورد...
نور به بخش‌هایی از اصولگرایی تابیده و اختلافات نمایان شده است. از صوری‌بودن وحدت تا عدم موفقیت جمنا و... یک فعال سیاسی اصولگرا تاکید کرده است که «جامعتین از جایگاه محوری و نفوذ خود در بین اصولگرایان افول کرده است»؛ این اظهارات موضوع جدیدی نیست که ابولقاسم رئوفیان، دبیرکل حزب اسلامی ایران‌زمین، بیان کرده است. جامعتین از اواسط دولت احمدی‌نژاد بود که مسیر خود را از سایر اصولگرایان جدا کردند و نخواستند جایگاه خود را تحت‌تاثیر اقدامات و تصمیمات اصولگرایان قرار دهند که برخی از آنها ازجمله همراهی با دولت‌های نهم و دهم و رواج بی‌اخلاقی برای توجیه عملکردها بود. طبیعی است که جامعتین یا همان اصولگرایان سنتی تمایلی نداشتند تا جایگاه خود را به قیمت حمایت گروهی که نسبتی با اصول اصولگرایی نداشت، از دست بدهند. بنابراین اعضای آن، به‌ویژه در جامعه روحانیت، در انتقاد را نگشودند تا متهم به تفرقه‌افکنی نشوند و سیاست سکوت را انتخاب کردند. البته ناگفته نماند ناتوانی دو تشکل جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم برای اجماع کامل در انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری در سال 1394، به تضعیف و کاهش اعتبار جامعتین به‌عنوان محور ائتلاف اصولگرایان منجر شد. رویکرد و نظر متفاوت جامعه روحانیت مبارز با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بر سر حمایت از آیت‌ا... هاشمی رفسنجانی، رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام، در انتخابات خبرگان رهبری اختلافات این دو تشکل را آشکار کرد؛ اختلافی که از انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1392 و گزینش نامزد اصلح آغاز شد و رفته‌رفته گسترش یافت. جامعه مدرسین در پنجمین دوره انتخابات خبرگان رهبری برای اولین‌بار نام هاشمی را در لیست نامزدهای موردحمایت خود نگنجاند. اما جامعه روحانیت این حذف را برنتابید و با حمایت از هاشمی، راه خود را از جامعه مدرسین جدا کرد. در انتخابات سال92 هم برخی اعضای جامعه روحانیت از حسن روحانی که عضوی از این تشکل و البته مورد حمایت اصلاح‌طلبان بود، حمایت کردند که سبب نارضایتی اعضای جامعه مدرسین شد. اختلاف بر سر حمایت از علی لاریجانی در حوزه انتخابیه قم در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، راه جامعه روحانیت و جامعه مدرسین را بیش از پیش از هم جدا کرد.
جمنا به جای جامعتین؟
به گزارش روز نو :تغییر مسیر جامعتین و اختلاف نظر جامعه روحانیت و جامعه مدرسین سبب شد تا اصولگرایان به‌تدریج از زیر چتر جامعتین خارج شوند و برای اجرای این تصمیم به حمایت از تشکیل جمنا پرداختند؛ جمنا یا «جبهه مردمی نیروهای انقلاب» حاصل تلاش جمعی از چهره‌های سیاسی جناح راست بود که می‌کوشیدند با ترمیم پاشنه آشیل اصولگرایان، وحدت ازدست‌رفته آنان را احیا و مسیر راه‌یابی آنان به هرم بالای قدرت سیاسی را هموار کنند که تصوری اشتباه بود، چرا که جامعتین دارای ریشه‌های محکم و اصول تثبیت‌شده بود، اما جمنا از تشکل‌ها و افرادی تشکیل شده بود که بر سر اصول توافق کامل نداشتند. بنابراین اگرچه هنوز هم تاکید دارند که می‌توانند کلید وحدت و پیروزی اصولگرایان باشند، اما واضح است که شانسی برای موفقیت ندارند.
رشکست جمنا
نکته قابل تامل آنجاست که اصولگرایان به‌تدریج در حال بستن چتر «جمنا» هستند و اندیشه‌ها و برنامه‌های جدیدی در نظر دارند. برای مثال، رئوفیان درباره مطرح‌شدن بحث گفتمان نواصولگرایی گفت: «معتقدم که اصولگرایان و اصلاح‌طلبان نیاز به پوست‌اندازی جدی دارند و البته این مساله شروع شده و خواست یک جناح هم نیست. همان‌طور که اصلاح‌طلبان در سال۹۳ حزب ندا را تشکیل دادند که به‌عنوان نسل دوم احزاب اصلاح‌طلب محسوب می‌شود، می‌توان آن را شبیه بحث نواصولگرایی که در جناح اصولگرا مطرح شده است، بدانیم.» او برای احترام به حامیان سابق جریان اصولگرایی هم اظهار داشت: «اگر نواصولگرایی به این معنی باشد که با تجربه گذشتگان و محفوظ نگه‌داشتن نقاط‌قوت، مسائل جدید را به عرصه آورند، می‌توانند با حفظ اصول و در کنار آن خلق روش‌ها و تاکتیک‌های‌نوین و رعایت الزامات نسبت به تدوین مانیفست نواصولگرایی، نقشه‌راه صحیح خروج از وضع‌موجود و حرکت به‌سمت مطلوب را ترسیم کرد.» وی بدون نام‌بردن از جمنا اظهار داشت: «همان‌هایی که در انتخابات‌های گذشته برنامه‌ریزی می‌کردند، آمدند پشت یک تابلو جدید و این‌گونه به جامعه تزریق کردند که پشت این تابلو فکر نو، برنامه نو و سیاست‌های نو قرار دارد و این اشتباه کمی نبود و دیدیم که جواب هم نداد. برای اینکه یک مشی در انتخابات و رقابت‌های انتخاباتی جواب دهد، باید بگذاریم فکر جدید و کسانی که در عرصه سیاست‌ورزی می‌توانند ایده‌پردازی کنند، به میدان بیایند و فضای تضارب آرا و افکار قدیم و جدید حاصل شود و این را بدانیم که با تغییرعنوان بدون اصلاح محتوا هیچ‌تغییر اساسی اتفاق نخواهد افتاد.» وی سپس درباره جمنا گفت: «آنها هم نتوانستند نقش‌آفرینی داشته باشد، چرا که زمانی نقش‌آفرینی معنا پیدا می‌کند که به پیروزی بینجامد. خودخواهی و خودبرتربینی در امر تشخیص مبنی بر اینکه کدام راه بهتر است و اینکه به دیگران اجازه داده نشود در ترسیم راه مشارکت کنند، مهم‌ترین عامل بازدارنده برای رسیدن به پیروزی است.
افشای واقعیت‌ها
شکست‌های پیاپی جریان اصولگرا نشان داد که مشکل بزرگی در ساختمان جریان اصولگرایی وجود دارد که رئوفیان آن را افشا کرد: «ائتلاف اصولگرایان نشات‌گرفته از همسویی و همدلی نبود، بلکه برگرفته از مدل کلیشه‌ای مبنی بر اینکه یک وحدت صوری پدید آید، شکل گرفت.» وی با تاکید براینکه یک وجه وحدت همدلی و همزبانی است، به ایرنا گفت: نمی‌شود اسمش را وحدت بگذاریم، وقتی که به‌ظاهر در تایید مواضع همدیگر نطق کنیم، شعار دهیم و در باطن همدیگر را قبول نداشته باشیم، لذا عمده‌دلیل اینکه بعد از انتخابات کاندیداهای اصولگرا به‌شدت به هم تاختند، این بود که ائتلافی که بین آنها شکل گرفته بود، مبتنی برهمدلی و وحدت و برخاسته از انسجام فکری و برنامه‌ای نبود، بلکه تنها یک وحدت صوری و شکلی بود که درهم‌شکست.» ظاهرا تشکیل جمنا و همین ایده نواصولگرایی تنها پوششی برای اختلافات میان اصولگرایان بوده و به‌نظر نمی‌رسد این جریان به‌دلیل تشتت آرا و اختلافات ریشه‌دار بتواند به‌راحتی به وحدت برسد.
