مسلما شکست سنگین برابر الهلال عربستان اتفاقی تلخ و ناگوار برای همه هواداران پرسپولیس بود. خیلی درد داشت که ببینی بازیکن آنها مثل آب خوردن از لابلای مدافعان ما جولان بدهد، دروازه را باز کند و بعد رو به تماشاگران ایرانی که با هزار عذاب خودشان را به ورزشگاه بن زاید ابوظبی رسانده بودند، حرکت «سایلنت» انجام بدهد، اما خب این اتفاقات در ذات فوتبال است و کاری‌اش هم نمی‌شود کرد. امروز بالاخره پرسپولیس به الهلال باخته و باید با این واقعیت کنار آمد، اما پرسش اینجاست که آیا با ناله و نفرین و فحش و فضیحت مشکلی حل خواهد شد؟ به راستی شیوه صحیح برخورد با این «پرسپولیس» چیست؟

پیش از هر چیز دیگری لازم است که از اختلاط مباحث با هم بپرهیزیم. یادمان باشد اینکه مهدی طارمی کلک زده یا مسوولان باشگاه پرسپولیس نتوانسته‌اند پرونده ریزه‌اسپور را مدیریت کنند، موضوعاتی هستند که سر جای خودشان اهمیت دارند، اما ربطی به پروژه «فنی» تیم پیدا نمی‌کند. پرسپولیس از جیث مسایل فنی در مسیر درست در حال حرکت است. این تیم مربی خوبی دارد، از بازیکنان باکیفیتی بهره می‌برد و شرایطش استاندارد است. آنها در حالی با کلی غایب و کوهی از مشکلات از لیگ قهرمانان آسیا حذف می‌شوند که بعد از 17سال به مرحله نیمه‌نهایی این تورنمنت راه یافتند و از همین حالا جای‌شان را برای شرکت در فصل آتی لیگ قهرمانان در زمستان پیش رو رزرو کرده‌اند. کاش فراموش نکنیم الهلال علاوه بر همه ستاره‌ها، ثروت و امکاناتش، تیمی است که مدام به مراحل بالای لیگ قهرمانان می‌رسد و بنابراین تجربه چنین بازی‌هایی را دارد. پرسپولیس هم می‌تواند در صورت حفظ ساختارش، به تدریج به چنین جایگاهی دست بیابد. اگر امسال نشد، سال بعد و اگر سال بعد نشد، سال بعدش. اینکه قرار باشد زیر میز بزنیم و همه چیز را نابود کنیم، هیچ ثمری ندارد.

اجازه بدهید پرسپولیس بعد از این ناکامی، کمی نفس بکشد. همراهی با تیم در روزهای پیروزی و شادی هیچ کار سختی نیست. دشوار آن است که در روزهای ناکامی کنار تیم باشیم. هواداران پرسپولیس در چند سال گذشته بارها این آزمون را با سربلندی پشت سر گذاشته‌اند و حالا باز هم در معرض انتخاب هستند؛ اینکه روزهای بد را به امید بازآمدن روزهای خوب تحمل کنند یا اینکه با نادیده گرفتن همه تجربه‌های شیرین قبلی، بنا را بر غرولند و اعتراض کور بگذارند. ما اگر جای آنها بودیم، حتما راه اول را بر می‌گزیدیم. این تیم ارزش وفاداری را دارد. به این مربی، به این بازیکنان اعتماد کنید و اجازه ندهید ترافیک مشکلاتی مثل محرومیت طارمی و باشگاه و مسایل و مصایب فنی، کمر تیم را بشکند. فراموش نکنید آنها هنوز شانس اول قهرمانی لیگ برتر هستند؛ آنچه سال گذشته در چنین روزهایی، یک حسرت 9ساله بود.