عملکرد پرسپولیس در دیدار شب گذشته مقابل الهلال برایمان یادآور بدترین نمایش تیم های ایرانی در آسیا در سال های گذشته بود. شب هایی که در مرحله حذفی مقابل تیم های عربستانی، اماراتی و قطری قرار می گرفتیم و سخت مقابل آنها متحمل شکست می شدیم. تصور بر این بود که پرسپولیس خاطرات تلخ گذشته را تکرار نکند. تیم برانکو با عملکرد خود تا پیش از دیدار مقابل الهلال نشان داده بود موردی متفاوت است و برای حضور در فینال آسیا برنامه ریزی کرده است اما پرسپولیس نه تنها شباهتی به تیم مراحل قبلی این فصل نداشت بلکه ضعیف ترین عملکرد خود را در سه سال گذشته و از زمان حضور برانکو ایوانکوویچ ارائه داد.

پرسپولیس مقابل الاهلی 10 نفره بازی را مدیریت کرد و با سازماندهی بسیار حرفه ای به دفاع مقابل حریف خود پرداخت و با هوشمندی 3 گل به حریف زد و راهی نیمه نهایی شد اما تیمی که شب گذشته مقابل الهلال به میدان رفت حتی درصدی اثری از تیم مرحله قبلی را نداشت و در شرایطی که پرسپولیسی ها نشان داده بودند با احساس مسئولیت بالایی بازی می کنند در دیدار شب گذشته گویی همه چیز را رها کرده بودند و انگار از همان دقایق آغازین می دانستند که کارشان در آسیا تمام شده است. پرسپولیس بارها در طول چند وقت اخیر در موقعیتی قرار گرفته بود که قادر به استفاده از چند مهره اصلی خود نبود اما هرگز در غیاب نفرات کلیدی خود تا این حد پر اشتباه و بی مسئولیت ظاهر نشده بود.

گل دومی که پرسپولیس مقابل الهلال دریافت کرد اوج بی مسئولیتی بازیکنان این تیم را نشان داد. چندین و چند اشتباه مرگبار و در نهایت موقعیتی که باید هم برای الهلال تبدیل به گل می شد. روی گل سوم انگار که بازیکن الهلال برای ارسال توپ روی دروازه هیچ بازیکنی را مقابل خود نمی دید در شرایطی که مصلح، ماهینی و خلیل زاده در خط دفاع حاضر بودند. بازیکنان پرسپولیس در شبی که باید چند برابر دیدار مقابل الاهلی از خود انگیزه نشان می دادند بی انگیزه ترین پرسپولیس چند سال اخیر بودند. زمانی که پرسپولیس 3 گل مقابل الهلال دریافت کرد همچنان می شد امیدی کوچک را برای جبران در دیدار برگشت در نظر گرفت اما پرسپولیس مقابل الهلال 10 نفره چهارمین گل را نیز دریافت کرد تا پرونده اش برای حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا بسته شود.