روحانی نیز در پاسخی تهدید امیز گفت در صورتی که امریکا تصمیم به خروج از برجام را بگیرد این بدان معناست که دست ایران کاملا باز خواهد بود تا اقداماتی را که برای کشور مفید می داند انجام دهد».

«جفری لوئیس» پژوهشگر در انستیتو میدل بری برای مطالعات بین الملل در مونتری در مقاله ای تحلیلی اشاره می کند که ترامپ در سخنرانی اخیر خود در مجمع عمومی سازمان ملل متحد یک صحنه نمایش کامل را ساخت. 

به گزارش  روز نو ، او مانند نیکیتا حروشچف رهبر پیشین شوروی در سال ۱۹۶۰ میلای کفش هایش را در دست نگرفت و مانند یاسر عرفات در سال ۱۹۷۴ میلادی با خود اسلحه به صحن سازمان ملل متحد نبرد. سرفصل سخنرانی او خندیدن به کیم جونگ اون رهبر کره شمالی و مرد موشکی خواندن او و هشدار مبنی بر نابودی احتمالی کره شمالی توسط امریکا بود. اما شاید نگرانی اصلی او از توافق هسته ای با ایران بود که آن را شرم اور و یکی از بدترین توافق هایی که امریکا تا بحال به آن وارد شده خواند. 

روحانی نیز در پاسخی تهدید امیز گفت در صورتی که امریکا تصمیم به خروج از برجام را بگیرد این بدان معناست که دست ایران کاملا باز خواهد بود تا اقداماتی را که برای کشور مفید می داند انجام دهد». 

این پژوهشگر در ادامه می نویسد:« این ها همگی بسیار شبیه زمانی است که امریکا قصد داشت از توافق هسته ای با کره شمالی در سال ۲۰۰۲ میلادی خارج شود و خارج شد و کره شمالی به کشوری هسته ای تبدیل شد. عدم تایید پایبندی ایران به برجام از سوی ترامپ در گزارش ۱۵ اکتبر می تواند نتیجه مشابهی داشته باشد: کشور دیگری (این بار ایران) با تسلیحات هسته ای خود در دراز مدت توانایی حمله به خاک امریکا را خواهد داشت». 

نویسنده در بیان شباهت ها می نویسد:«داستان ها با بلندپروازی های هسته ای آغاز شد. در هر دو مورد آژانس بین المللی انرژی اتمی و بازرسی های آن از محیط اطراف تاسیسات نمونه برداری کردند. البته تفاوت هایی وجود دارد. کره شمالی برنامه ای پلوتونیومی را دنبال می کرد در حالی که تمرکز اصلی ایران بر روی غنی سازی اورانیوم با استفاده از سانتریفیوژها بود.

 امریکا و کره شمالی سریعا مذاکره کردند. چارچوب هماهنگ در ژنو در سال ۱۹۹۴ میلادی امضا شد  و دو سال پس از آن بحران فوران کرد. در مقابل ان با ایران به مدت چندین سال طول کشید تا توافق هسته ای عملیاتی شود. در واقع ۱۳ سال طول کشید تا برجام امضا شود. با این حال، هر دو معاهده یک شباهت اساسی با یکدیگر دارند: از بین بردن آن سبب انزوای بین المللی و گسترش تسلیحات می شود. 

امریکا اما اکنون خود را متعهد به افزایش فشار بر هر دو کشور می داند از جمله وضع دوباره تحریم های کنگره و به تاخیر انداختن تحویل نفت سنگین . این کار همگی تلاشی برای انزوای بیش تر هر دو کشور هستند. مخالفان توافق به ادعای دروغین درباره عدم رعایت برجام و یا وجود تاسیسات هسته ای زیرزمینی اشاره می کنند.

 مطمئنا با توافق هسته ای تمام مشکلات ما با ایران و کره شمالی حل نشد. این توافق توسعه یا ازمایش موشکی کره شمالی را که تهدیدی جدی را برای امریکا و متحدانش ایجاد کرد. در کره شمالی نشانه هایی وجود دارد که از برنامه غنی سازی اورانیوم که از پاکستان خریداری شده بود رونمایی شده است. دولت کلینتون در تلاش برای حل این مشکلات خواستار تعیین چارچوب توافقی همراه با اقدامات دیپلماتیک مضاعف برای روشن ساختن ابعاد برنامه موشکی کره شمالی شد. 

پس از روی کار آمدن دولت بوش اطلاعات نشان داد که تلاش های غنی سازی کره شمالی نسبت به گذشته افزایش یافته اند. این بهانه ای به دست مخالفان توافق با کره شمالی از جمله جان بولتون در درون دولت وقت امریکا داد . بولتون که آن زمان معاون وزیر امور خارجه دولت بوش بود گفت که برای برچیدن تاسیسات هسته ای کره شمالی لحظه شماری می می کند. او اکنون نیز می خواهد با برجام نیز چنین کاری را انجام دهد. نتیجه آن شد که تا اکتبر سال ۲۰۰۶ میلادی کره شمالی ازمایش موشک های دوربرد خود که متوقف شده بود را انجام داد و اولین انفجار هسته ای خود را انجام داد اقداماتی که از سر گرفته شدند. به نظر می رسید که دولت بوش متوجه شده که چه اشتباهی کرده است هر چند که به قدر کافی اعتراف نمی کرد.

 کره شمالی ممکن بود مایل به معامله تسلیحات هسته ای برای وعده روابط بهتر باشد. پس از اولین ازمایش تسلیحات هسته ای در کره شمالی اما پنجره هسته ای زدایی آن کشور رو به بسته شدن رفت. اوباما پس از بوش تلاش کرد تا به یک توافق با پیونگ یانگ دست یابد. این تلاش ها اما شکست خوردند و دو رهبر مورد سرزنش قرار گرفتند. متقاعد کردن یک کشور به دست برداشتن از تسلیحات هسته ای اش کار دشواری است. حتی دولت اوباما نیز نتوانست راه حلی برای یک ایران غیر هسته ای پیدا کند و اکنون ما اینجا هستیم. ترامپ انتخابی دقیقا مشابه انتخاب بوش را مقابل خود دارد منتهی با یک تفاوت مهم برخلاف کره شمالی با برنامه غنی سازی اورانیوم تهران هم چنان به توافق نامه امضا شده در وین پایبند بوده است. آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز این واقعیت را کاملا واضح دانسته است و ترامپ دو بار این موضوع را تایید کرده است. با این حال، افردی چون جان بولتون سال ۲۰۰۲ میلادی هنوز می خواهند به سادگی و با چکش به سراغ کشورهای مختلف بروند». 

آفتاب نيوز