کاملا قابل توجه بود که شبکه «العربیه» عربستان سعودی و «اسکای نیوز عربی» همتای اش که حمایت مالی از آن توسط امارات صورت می گیرد، پوشش مستقیم نشست مخالفان قطری و سخنرانی های سخنرانان در آن را به عهده گرفتند این در حالی است که شبکه تلویزیونی«الجزیره» کار پوشش دعوت به تحرک اعتراضی داخل عربستان را به نحوی از انحاء به عهده داشت و چندین گزارش در این زمنیه منتشر کرد.

 

به گزارش روز نو ، روزنامه فرامنطقه ای رأی الیوم به آخرین تحولات در بحران خلیج فارس میان قطر با عربستان و متحدانش پرداخت و نوشت: بحران خلیج فارس به شکل آشکار و روشنی در راهروهای لندن پایتخت انگلیس در هفته گذشته بازتاب پیدا کرد به طوری که طرف های این بحران در«نزاع مخالفان» سیاسی با حمایت بی سابقه از دو تحرک وارد شدند.اولی برگزاری کنفرانس« مخالفان قطری» که عربستان سعودی و امارات متحده عربی متهم به این شدند که پشت آن هستند و دومی دعوت برای برگزاری اعتراض های گسترده داخل عربستان سعودی به منظور درخواست برای اصلاحات سیاسی و معیشتی است که انگشت اتهام ها به سمت کشور قطر برای چنین دعوتی رفته است.

این دو اقدام موفق نشدند به اهداف شان به طور کلی برسند. حضور در کنفرانس مخالفان قطری که خواستار«تغییر نظام حامی تروریسم» شد و معرفی شیخ« عبدالله بن علی آل ثانی»به عنوان حاکم جایگزین به آن شکلی که مدنظر برگزار کنندگانش بود، نبود اگر چه شخصیت های انگلیسی مهم مانند لرد« بادی اشداون» رهبر سابق جنبش آزادگان و «جیمز روبین» سخنگوی سابق دولت کلینتون در آن شرکت کردند. اما دعوت برای خیزش اعتراضی داخل عربستان سعودی علیه سیاست های حکومت برخلاف دعوت های مشابه سابق به آن شکل داخل عربستان پاسخ نگرفت.

انسان با هیچ گونه دشواری برای شناسایی طرف هایی که پشت این دو اقدام هستند رو به رو نمی شود. کاملا قابل توجه بود که شبکه «العربیه» عربستان سعودی و «اسکای نیوز عربی» همتای اش که حمایت مالی از آن توسط امارات صورت می گیرد، پوشش مستقیم نشست مخالفان قطری و سخنرانی های سخنرانان در آن  را به عهده گرفتند این در حالی است که شبکه تلویزیونی«الجزیره» کار پوشش دعوت به تحرک اعتراضی داخل عربستان را به نحوی از انحاء به عهده داشت و چندین گزارش در این زمنیه منتشر کرد.

نرسیدن این دو تحرک به اهداف خود به طور کامل به این برمی گردد که هر دو خارج از کشورهای خود و در شهر لندن برگزار شدند و این یعنی غیبت دموکراسی و آزادی ها در دو کشوری که به منظور هدف قرار دادن شان برگزار شدند یعنی قطر و عربستان سعودی.این را نیز اضافه می کنیم که این دو کشور در یک بستر و زمینه به هم می رسند و به مانند هم اند و آن استفاده از مشت آهنین علیه مخالفان در این دو کشور.

دولت قطر بر اساس خبرهایی که طی دو روز گذشته منتشر شد ملیت یکی از بارزترین شیخ های قبیله« بنی مره» و نزدیک به بیست نفر از نزدیکانش را لغو کرد زیرا وی مخالفتش با خاندان حاکم در قطر و حمایت و تأییدش از موضع عربستان سعودی در محاصره قطر  را هم اعلام کرد .وی همچنین حمایتش از شیخ عبدالله آل ثانی امیر جایگزین را نیز اعلام کرد.

عربستان سعودی نیز بازداشت های گسترده ای را طی روزهای اخیر انجام داد که بیست شخصیت را از جمله شیخ«سلمان العوده» و شیخ« عوض القرنی» و «عصام الزامل» اقتصاد دادن و شاهزاده« عبدالعزیز بن فهد» را شامل شد که گفته می شود این شاهزاده در حصر خانگی قرار گرفته است همچنین حکومت عربستان شماری از زنان، شاعران و استادان دانشگاه ها را نیز بازداشت کرد و دلیل بازداشت بیشتر اینها بی طرفی شان در بحران قطر یا همبستگی«تویتتری» با قطر است.

اگر این دو اقدام یعنی برگزاری کنفرانس مخالفان قطری در لندن و دعوت به تحرک اعتراضی داخل عربستان به اهداف سیاسی خود به شکل بزرگی نرسیدند اما سر و صدای رسانه ای نسبتا خوبی داخل جزیره العرب در وهله اول و در جهان غرب در وهله دوم به راه انداختند. کافی است به این مساله اشاره کنیم که مجله «اکونومیست» ریشه دار انگلیسی چه بسا برای نخستین بار در تاریخش گزارشی درباره کنفرانس مخالفان قطری منتشر کرد و این در حالی است که روزنامه «نیویورک تایمز» آمریکایی گزارشی درباره حمله عربستان به مخالفان اش و بازداشت گسترده آنها منتشر کرد و این کار را یکی از بارزترین ابزارهای شاهزاده «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان برای رسیدن به کرسی پادشاهی این کشور قلمداد کرد.

اینکه شیخ« عبدالعزیز بن عبدالله آل شیخ» مفتی عربستان سعودی به جامعه عربستان نسبت به آن چه دعوت های مشکوک نامید که آنها را علیه حکومت شان تحریک می کند، هشدار دهد و تأکید کند که این دعوت ها گمراه کننده و جاهلانه و کینه توزانه است، این یعنی این دعوت ها نگرانی قدرت سیاسی و دینی در عربستان را بر می انگیزد و همین مساله را نیز درباره کنفرانس مخالفان قطری برای حکومت دوحه نیز گفت.

چه بسا اشتباه بزرگی است اگر این دو تحرک مخالفان عربستانس و قطری را دست کم گرفت و فرقی نمی کند که دستاوردهای آنها کم باشد یا از نظر برخی شکست خورده اند.تا زمانی که بحران خلیج فارس ادامه دارد بنابراین تحرک های مشابهی وجود خواهد داشت چه بسا با سازماندهی بهتر و شدت بیشتر آن هم با توجه به پول زیادی که دو کشور حامی آنها دارند و ضخامت تمایل انتقامجویانه آنها و مهمتر از اینها نبود و غیبت دموکراسی و آزادی ها و گسترده شدن نقض حقوق بشر در دو کشور.

بحران خلیج فارس از چارچوب محلی خود خارج شد و شروع به بزرگتر شدن و ضخیم تر شدن مانند گلوله برفی کرده است و این مساله روز به روز گسترده تر می شود آن هم تا زمانی که راه حل های سیاسی در سایه تنش و تحریک روزافزون رسانه ای و نبود میانجی گری های موفقیت آمیز و اصرار دو طرف بحران بر مواضع خود.چگونگی صد روز اول از عمر بحران را شناختیم و دیدیم ولی نمی دانیم صد روز دوم چگونه خواهد بود و تحولاتی که در آن و طی آن رخ می دهد چه و چگونه هستند.تنها چیزی که می دانیم و درباره آن می توانیم گمانه زنی کنیم این است که کنفرانس مخالفان قطری در لندن اولین و آخرین کنفرانس نخواهد بود و ما دعوت های دیگری برای تحرک اعتراضی در عربستان سعودی را دنبال خواهیم کرد و درباره آن خواهیم نوشت آن هم تا زمانی که بحران به شکل کنونی ادامه یاید...و خدا عالم تر است.