وقتی آقایان نمیخواستند یک خانم رییس فدراسیون شود!
روزی که خبر رسید یک زن برای ریاست فدراسیون ژیمناستیک کاندیدا شده است خیلی ها گوشه لپ خودشان را جمع کردند و یک نیشخند معنادار را تحویل دادند! شاید برای آنها باورکردنی نبود که یک خانم بیاید،در انتخابات شرکت کند و صندلی ریاست را از آقایان بگیرد.شاید به همین دلیل هم بود که بعضی ها دست به کارهایی زدند تا به هر طریقی که شده مانع تراشی کنند.با این حال زهرا اینچه درگاهی کار خودش را کرد.سفرهای استانی رفت و رای هایش را یکی یکی جمع کرد.روز انتخابات بیشتر برگه هایی که از صندوق بیرون می آمدند یک نام رویش نوشته بود" اینچه درگاهی".برای خیلی ها باور کردنی نبود اما حالا یک زن شده بود رییس فدراسیون ژیمناستیک و چاره ای نبود جز اینکه در همان روز انتخابات رقبا شکست را قبول کنند و با یک پیام تبریک نصفه و نیمه صندلی را به یک بانو بسپارند.شخصی که از همان بدو ورود به فدراسیون میخش را محکم کوبید تا ثابت کند که برای کار کردن با هیچ کسی شوخی ندارد و کاملا جدی است.
*در ابتدا از این بگویید چه شد که تصمیم گرفتید برای انتخابات فدراسیون ژیمناستیک کاندیدا شوید. با توجه به پیشینه شما فکر می کنم سابقه حضور 30-40 ساله در ژیمناستیک را دارید.
-بله من 41 سال در ژیمناستیک سابقه دارم. 11 سال در مسابقات قهرمان قهرمانان کشور شرکت کردم. 10 سال سرمربی تیم ملی ژیمناستیک دختران بوده ام. دوره های داوری بین المللی را پشت سر گذاشته ام و در کلاس های مربیگری غرب آسیا تدریس کرده ام. کتب و مقالات و تالیفاتی هم از من در مجلات مختلف ورزشی و پزشکی-ورزشی به چاپ رسیده است. من همچنین در اوایل دهه 80 نایب رییس فنی فدراسیون ژیمناستیک آقایان بودم. با این حال چند سالی بود که فعالیت اجرایی نداشتم اما سال 95 وقتی متوجه شدم که انتخابات فدراسیون ژیمناستیک قرار است برگزار شود، به این نتیجه رسیدم که الان زمان این است که تجربیاتم را در اختیار ژیمناستیک قرار دهم. من به صورت کاملا مستقل در این انتخابات ثبت نام کردم و این گونه نبود که افرادی از من بخواهند ثبت نام کنم.
-من به این اتفاق امیدوار بودم و خوشحالم که در نهایت توانستم نظر مثبت اعضای مجمع را به خودم جلب کنم. من برنامه های خود را به مجمع ارائه دادم. دیگر کاندیدا ها هم برنامه خود را داشتند اما خوشحالم که اعضای مجمع به من اعتماد کردند.
*به هر حال شما توانستید در انتخابات رای بیاورید اما شایعاتی بود که علیه شما سندسازی صورت گرفته تا به هر شکلی که شده اجازه ندهند شما در انتخابات شرکت کنید. چنین مواردی واقعا اتفاق افتاده بود؟
-بعضی افراد از روش هایی برای پیشی گرفتن استفاده می کردند که اصلا درست نبود و این رفتارها هرچه به انتخابات نزدیک تر می شدیم شدید تر می شد. مثلا سندی را در مورد من منتشر کردند که اصلا نحوه انتشار آن عجیب بود. اینکه چطور افرادی به اسناد فدراسیون دسترسی داشته اند و آن را در فضای مجازی منتشر کرده اند و برای خیلی ها فرستادند. مثلا سندی را در خصوص پکیج هایی که فدراسیون به ما سفارش تهیه آن را داده بود منتشر کردند که در نهایت قرارداد آن کنسل شد و چنین خریدی صورت نگرفت اما اسناد جعلی پرداخت پول را منتشر کردند که باعث شد من از انتشار دهندگان سند شکایت کنم.
*شما از همان ابتدا که وارد فدراسیون شدید خیلی قاطع برخورد کردید و تعدادی از کارمندان را برکنار کردید. کمی در این خصوص توضیح بدهید. مصاحبه هایی علیه شما در این زمینه انجام شد.
-من وقتی وارد فدراسیون شدم، می دیدم که افراد دور هم جمع می شوند و گپ می زنند و کار خاصی انجام نمی دهند. من از این افراد خواستم گزارشی از عملکرد خود بدهند و این که چه کار مفیدی برای فدراسیون ژیمناستیک انجام داده اند. کل فعالیت یک ماهه بعضی از کارمندان در بردن و آوردن یک نامه خلاصه می شد. به این نتیجه رسیدم که یک نفر می تواند تعدادی از این کارها را انجام دهد و احتیاجی به افراد بیشتر نیست. قرارداد همکاری هم در تاریخ 31 تیر به پایان می رسید و مشکل قانونی از این جهت وجود نداشت. تصمیم گرفتیم که با تعدادی از کارمندان قطع همکاری کنیم. بعد از این اتفاقات سرعت کارها بیشتر شده چون گاهی حضور افراد خود مانعی در انجام سریع کارهاست. مثلا کارت های مربیگری که از سال 92 و 93 هنوز صادر نشده بود، کار صدورش به پایان رسید. 16 نفر از سیستم ما خارج شدند و حالا ما می توانیم پولی که بابت حقوق این افراد می دادیم خرج امور دیگر کنیم.
*در حال حاضر وضعیت مالی فدراسیون چگونه است؟
-شرایط بد نیست اما ما بدهی های کلانی هم داریم. حدود 700 میلیون تومان اجاره عقب مانده داریم که اگر پرداخت نکنیم اماکن تخصصی فعالیتمان را از دست می دهیم.همچنین مالیات عقب افتاده هم باید پرداخت شود.
*ژیمناستیک ورزشی نیست که بتوان آن را درآمدزا نامید. آیا برنامه ای برای این مورد دارید؟
-ما اسپانسر های خوبی را داریم جذب می کنیم و فکر می کنم در این بخش موفق عمل کردیم.
*معمولا اسپانسرها کمتر سراغ این ورزش ها می آیند چون نه پخش تلویزیونی دارد نه تبلیغات آن چنانی.
- ما در تلاش هستیم تا این مسائل را حل کنیم. برای پخش زنده مسابقات راهکارهایی داریم و با صداوسیما مشغول رایزنی هستیم. در این صورت می توانیم خیلی راحت تر اسپانسر جذب کنیم.در هر صورت ما بر این عقیده هستیم که برای پخش مسابقات مان باید هزینه آن را بدهیم!
-از قبل تلاش هایی برای طراحی لباس های مخصوص بانوان ایرانی صورت گرفته است که مورد موافقت فدراسیون جهانی برای بازی های بین المللی قرار نگرفته است. اگر بتوانیم مسابقاتی مثل مسابقات کشورهای اسلامی یا بازی های همبستگی را برگزار کنیم، روحیه و انگیزه خوبی به دختران ژیمناست داده ایم.
*فکر می کنم چون ژیمناستیک رشته ای المپیکی است روی انتخاب شما به سمت ریاست فدراسیون حساسیت هایی به وجود آمد. برای همه ما جذاب بود که یک خانم برای این سمت پیش قدم شده.وقتی هم که دیدیم قرار است واقعا برای ژیمناستیک کار صورت بگیرد جذابیت این اتفاق بیشتر شد.
-بله ما از روز اول تلاش کردیم که بتوانیم همه برنامه های تمرینی و اردویی را اجرا کنیم.در بخش ایروبیک اجازه ندادیم که اردوها لغو شود و تیم ما خود را برای مسابقات قهرمانی آسیا در آلماتی قزاقستان آماده می کند.
-ما باید بار دیگر کاری کنیم که اقبال عمومی در جامعه به سمت ژیمناستیک افزایش یابد. چیزی که الان کم شده است. از پخش مستقیم مسابقات گرفته تا خبررسانی در رسانه ها. ژیمناستیک را باید در مقابل چشم ها نگه داریم. اگر این کار را از امروز شروع کنیم 4 سال دیگر نتیجه اش مشخص می شود.
*شما آمار دقیقی دارید از اینکه چه تعداد کودک هنوز به سراغ ژیمناستیک می روند و از این تعداد چه مقدار خروجی برای فدراسیون وجود دارد؟
-طبق آماری که من دارم حدود 175 هزار نفر در کل کشور هستند که تعداد خانم ها و آقایان تقریبا برابر است و دو سوم این تعداد ژیمناست های پایدار و ثابت هستند که در تمام طول سال به این ورزش می پردازند.طرح های استعدادیابی در کشور اجرا می شود اما برای بعد دیگر برنامه ای وجود ندارد. یعنی زمانی که استعداد یک کودک ژیمناست کشف می شود مشخص نیست که ما می خواهیم با او چه کار کنیم. با این حال ما سعی می کنیم پایگاه های آموزشی را در سرتاسر کشور با حضور مربیان برتر برگزار کنیم تا هم سایر مربیان آموزش ببینند هم اینکه هیچ کودکی از امکانات محروم نباشد.
*در مورد تجهیزات و امکانات شهرستان ها برایمان بگویید. ما چند شهر داریم که می توان در آن مسابقات استانی یا کشوری را برگزار کرد؟چند شهر غیر از تهران تجهیزات خوب و استاندارد دارد؟
-وضعیت از این لحاظ بد است. فکر می کنم فقط 5 استان ما از لحاظ امکانات و تجهیزات وضعیتشان نسبتا خوب است. می توانم بگویم که از لحاظ امکانات در فقر به سر می بریم. در شهرستان ها ما مربیان و ورزشکاران با استعدادی داریم اما وقتی با پیست های فرسوده و سالن های قدیمی و تخته های شکسته مواجه می شویم واقعا قلبمان به عنوان یک مسئول درد می آید.
*در این بمباران بازی های رایانه ای،تلفن های همراه و ... به نظر شما خانواده ها باید چه کار کنند که بچه هایشان به سمت ورزشی مثل ژیمناستیک جذب شوند؟
-فکر می کنم لازم است فرهنگ سازی شود. در مهدکودک ها اگر کودکی استعداد خوبی از خودش نشان داد لازم است مربیان به پدرها و مادرها بگویند که این کودک را به باشگاه ژیمناستیک ببرید. استعدادیابی برای این رشته می تواند از همان مهدکودک آغاز شود. در آموزش و پرورش هم این اتفاق می تواند رخ دهد و دانش آموزان مستعد به باشگاه های ژیمناستیک معرفی شوند.