علی ربیعی نوشت:یادش بخیر تابستان سال ۱۳۵۶، در خط تولید سواری کارخانه جنرال موتوروز در ماه رمضان و در اتاق رنگ، روزه گرفتن برایم حال و هوایی دیگر داشت. دقایقی خود را به داخل خودروهای شورلت و کادیلاک می کشاندم تا در خط نهایی تولید، قدری خنکای کولر را دریافت کنم...
عید فطر بر همه کارگران مبارک باد. آنها که در عمق معدن و یا در کنار کوره های فولاد روزه می گیرند. کارگران ساختمانی که در زیر ستیغ آفتاب، روز را روزه به شب می رسانند.
عید بر زنان سرپرست خانوار که به سختی اما با شرافت و کرامت کار می کنند تا بساط افطار برپا کنند مبارک باد.
عید بر بچه های معلول جسمی که نه بر سر سفره پدر، بلکه بر سر سفره های جمعی با دوستانشان افطار می کنند مبارک باد.
بر نوجوانان تازه تکلیف شده ای که خانواده هایشان کانون بهزیستی است و اولین روزه شان را با همسن و سالهایشان تجربه می کنند مبارک باد.
عید بر آنان که نه با دست نوازش و مهر مادری ، برای سحر بر می خیزند مبارک باد.
عید بر آن زن سالخورده در مرکز سالمندان که در انتظار اذان مغرب بر سجاده نشسته مبارک باد.
عید بر جانبازان که با درد و رنج زندگی می کنند، بر فرزندان شهدا که عکس شهیدشان زبنت بخش سفره افطارشان است مبارک باد.
عید بر همه آنانی که سفره شان همواره ساده اما شرافتمندانه گسترده شده مبارک باد.
عید فطر بر تمامی پدران، مادران، کودکان و جوانان ایرانی مبارک باد.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
