چه جریانی می‌خواست زنان و اهل سنت از هیات رئیسه حذف شوند

 علی مطهری این اتفاق را ناشی از علت سیاسی نمی‌داند و آن را طبیعی می‌داند که در صحن رأی نیاورند: «با وجود اینکه در فراکسیون امید یک زن و یک نفر از نمایندگان اهل سنت در سه سهمیه دبیران و ناظران قرار گرفتند و یک نفر از اهل سنت نیز از سوی فراکسیون مستقل معرفی شد؛ اما در نهایت هیچ کدام در صحن رأی نیاوردند که این مسئله طبیعی است و پیش می‌آید». اما «محمدرضا تابش»، نایب‌رئیس فراکسیون امید، نظر دیگری دارد: «یک جریانی نمی‌خواست کاندیدای زن و اهل سنت رأی بیاورند که معلوم هم هست فکر چه کسانی بوده. من فکر می‌کنم با این جمعیتی که داریم، می‌توانیم خودمان مستقلا هر فعل و انفعالی را رقم برنیم». او همچنین گفته: «به‌هر‌حال، نیمی از جامعه ما را زنان تشکیل می‌دهند؛ چرا نباید حداقل یک زن در ترکیب هیئت‌رئیسه حضور داشته باشد؟ عزم نانوشته‌ای را دیدم که زن‌ها و اهل تسنن رأی نیاورند. این کار خوبی نبود. وقتی به اجماع می‌رسیم که به لیست رأی بدهیم، همه باید به آن احترام بگذاریم. در واقع هم ما باید به کاندیداهای فراکسیون دیگر رأی دهیم و هم آنها به کاندیدای ما. زمانی که به لیست مشترک می‌رسیم، باید این‌گونه باشد».  به هر شکل، دومین انتخابات هیئت‌رئیسه در مجلس دهم برگزار شد و سه رأس مجلس دهم دست‌نخورده باقی ماندند. اما کاهش صندلی‌های امید در هیئت‌رئیسه شاید بر روند انتخابات رؤسای کمیسیون‌های مجلس و همچنین رأی اعتماد وزرای دولت دوازدهم تأثیرگذار باشد. هرچند صندلی‌های فراکسیون امید در هیئت‌رئیسه کاهش یافت؛ ولی دو خوبی داشت؛ اول حفظ نواب رئیس که فراکسیون امید آنها را به‌عنوان خط قرمز معرفی کرده بود و برخی هم درصدد حذف آنها به‌ویژه مطهری بودند. دیگری اینکه عهدشکنی برخی فراکسیون‌ها در رأی‌ندادن به نامزدهای لیست توافق‌شده، بیشتر از کاهش صندلی‌های امید به چشم آمد.