اصلاح طلبان شورا کوتاهی دولت در چشم پوشی از پرونده احمدی نژاد را تکرار نکنند
حال که تمام لیست امید در انتخابات شورای شهر پایتخت و سایر کلانشهرها رأی آورده است و رئیس شورای فعلی یعنی آقای چمران که حامی اصلی آقای قالیباف است با فاصلهای معنادار از آخرین نفر اعضای ٢١نفره انتخابی قرار دارد، ظاهرا تهدید کرده اگر با رفتن یکی از اعضای شورای پنجم، او در ردیف اعضای اصلی قرار گیرد، استعفا خواهد داد.
این مطلب نگارنده را بر آن داشت که به تحلیل این موضوع و آنچه پیشِروی اعضای شورای شهر و نیز شهردار آتی قرار دارد بپردازم. آقای محسن هاشمیرفسنجانی سرلیست امید در تهران که رأی معناداری از مردم گرفت، یاد عملکرد آیتالله هاشمی را زنده کرد که بازی انتخابات را در سال ٩٢ برهم زد و مدیریت ایشان هم باعث پیروزی لیست نمایندگان مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان شد و توصیه آن مرحوم قبل از فوت مبنیبر رأی به آقای روحانی، یکی از عوامل تداوم برنامه دولت ایشان در دور دوم ریاستجمهوری و رأیآوری لیستهای شوراها در کلانشهرها و حتی شهرهای کوچک شد.
مردم بار دیگر به اصلاحطلبان اعتماد کردند و لیست امید با سرلیستی محسن هاشمیرفسنجانی، رأی قابل توجهی کسب کرد که بخشی از آن مرهون مدیریت موفق ایشان در متروی تهران است. اما در این شرایط باید رئیس فعلی شورا، پاسخگوی اعمال شورای دوم، سوم و چهارم باشد. از این شوراها محمود احمدینژاد بهعنوان شهردار رأی گرفت.اعضای ادوار همین شوراها بودند که در سه نوبت به محمدباقر قالیباف رأی دادند، حافظه تاریخی مردم فراموش نکرده است محمود احمدینژاد حساب ایام شهرداری خود را پس نداده است و میلیونها تومان هزینههای بدون سند دارد، حساب آقای قالیباف هم که روشن است و با یک حساب سرانگشتی هر شهروند تهرانی نزدیک به هفت میلیون تومان بابت مدیریت آقای قالیباف به شهرداری بدهکار است.
باید پرسید این مبالغ چگونه در حساب بدهکاری شهرداری جمع شده است؟ وظایف و اختیارات شوراها هم در فصل سوم قانون شوراها آمده است.وقتی شهردار تهران آقای قالیباف، شهروندان تهرانی را با مدیریت خود بدهکار کرده است وظیفه شورای شهر منتخب در بادی امر این است که تکلیف مدیریت شهرداران از محمود احمدینژاد تا محمدباقر قالیباف را روشن کنند. وقتی اعضای فعلی شورا با تأسف تن به تحقیقوتفحص از عملکرد شهردار ندادند و همین مطلب باعث عدم اقبال مردم به آنان شد و حتی اعضای اصلاحطلب شورای فعلی هم رأی نیاوردند، این رأیندادن فقط به ارائه لیست از ناحیه شورای اصلاحطلبان نبود، بلکه به عملکرد همه اعضای شورا هم برمیگشت. وقتی در سال ٩٢ اعضای فعلی شورا با وجود اینکه قانونا نمیشد آقای قالیباف برای سومین دوره بر کرسی شهرداری تکیه بزند، رأی هدایتشدهای به وی دادند از نگاه مردم دور نماند.پیشنهاد نگارنده این است؛ اعضای منتخب شورا که تا ١٢ مرداد وقت و فرصت دارند به این مهم توجه کنند باید ترتیبی اتخاذ کنند که رئیس شورای شهر در دورههای گذشته در شورا حضور یابد تا هزینه پرسش از مدیریت دورههای گذشته شورا را به کمترین مرحله و درجه برسانند.
آواربرداری از شهرداری عملا مدتها طول میکشد تا هرکس شهردار شود بتواند قطار از ریل خارجشده مدیریت شهری را به ریل اصلی برگرداند.رئیس اصلاحطلب بعدی شورای شهر نیز با اعمال مدیریت در رأس شورای شهر جایگاه نظارتی و مدیریتی این شورا را به آن برگرداند و توقع رأیدهندگان تهرانی هم این است که به حساب گذشتگان شورا و شهرداریها برسند و تکلیف پرونده معوقه دوره شهرداری محمود احمدینژاد و همچنین تحقیقوتفحص ایام شهرداری آقای قالیباف را روشن کنند؛ این کمترین توقعی است که مردم تهران از اعضای شورای منتخب دارند. برای این توقع، باید از اعضای گذشته هم توضیحاتی خواست.