دایی در یک مصاحبه متفاوت با روزنامه ورزشی گل در مورد موضوعات داغ انتخاباتی و رای خود صحبت کرده است.

ببینید مطمئنا در زندگی فوتبالی و شخصی خیلی‌ها سوءاستفاده کرده‌اند اما خدا هم ما را لنگ نگذاشته است و لطفش همیشه شامل حال علی دایی بوده است.

به نظر من با وضعیت اقتصادی که دولت قبلی برای مملکت ما به وجود آورد، الان نسبت به آن دوره شرایط اقتصادی خیلی خیلی بهتر شده است. همین که ارز در مملکت ثبات پیدا کرد خوب بود چون ما در کارمان با ارز کار می‌کنیم و شرایط را بهتر درک می‌کنیم. دولت فعلی توانست ارز را ثبات ببخشد و در جای خوبی نگه دارد. به نظر من که عملکرد اقتصادی دولت باتوجه به ضعف دولت قبلی خوب بوده است و به وضعیت بازار کمک کرده است. البته این را هم بگویم که نمی‌توان این موضوع را کتمان کرد که خیلی وقت است وضعیت قشری از مردم خراب است.

به نظر من مشکل بزرگ ما فسادی است که مملکت را فرا گرفته است. تا زمانی که سیستم بانکی ما درست نشود، وضعیت اقتصادی مملکت درست نخواهد شد.

قبول ندارم. کسانی این حرف‌ها را می‌زنند که خودشان جزو همان جامعه 4درصدی هستند. این چه حرف‌هایی است که می‌زنند؟! اگر این‌طور است همه این کاندیداها جزو همان جامعه 4درصدی هستند و باید باشند. نمی‌دانم چرا فکر می‌کنیم رییس‌جمهور باید از قشر پایین جامعه به این جایگاه برسد. رییس‌دولت باید به درد مملکت بخورد. مگر دولت قبل را یادمان رفته است. در آن دوران فقط پسرفت داشتیم و باید برای عقب‌ماندگی‌هایی که آن دولت به بار آورد خیلی کار کنیم تا جبران بشود. باز هم می‌گویم تا سیستم بانکی ما درست نشود وضعیت اقتصادی به همین منوال خواهد بود.

ببخشید، سود بانکی در مملکت ما درست نیست. اقتصاد ما دست بانک‌هاست و اکثر بانک‌ها ورشکست هستند. این وام‌هایی که به برخی‌ها می‌دهند که صنعتگر نیستند وضعیت مملکت را به اینجا کشانده است. اگر می‌خواهیم با فساد اقتصادی مبارزه کنیم باید وام را به صنعتگر واقعی بدهند که با آن کار کند و شانس پیشرفت داشته باشد. اما وام را به کسانی می‌دهند که کار نمی‌کنند. منظورم هزینه کردن در بخش صنعت است. وام را می‌گیرند به اسم صنعتگر ولی خرج صنعت نمی‌کنند. اگر وام‌های کلان بانکی به آدمش برسد راحت می‌توان اشتغالزایی هم کرد و تولید را رونق بخشید. این‌گونه بیکار هم کمتر می‌شود.

به نظر من ما نباید گول شعارها را بخوریم. اکثر آقایان شعار می‌دهند، شعارهایی که واقعیت پیدا نمی‌کند. با این سیستم بانکی هزار سال دیگر هم پنج میلیون شغل وجود نخواهد داشت. من در کار خودم تا الان سه هزار کارگر و کارمند داشته‌ام و به جرات می‌گویم که چنین چیزی به واقعیت هم نزدیک نیست و این شعار را واقعی نمی‌دانم.

من از شما می‌پرسم کسانی که می‌توانستند این کارهایی که شعارش را می‌دهند انجام دهند اگر واقعا مردم و مملکت‌شان را دوست داشتند چرا باتوجه به پست‌ها و جایگاهی که در نظام دارند به دولت‌های قبلی راهکارهای‌شان را پیشنهاد ندادند. خب آن زمان می‌آمدند و تمام این پیشنهادها و راهکارهایی که الان مدعی آن هستند را به دولت‌های قبلی پیشنهاد می‌دادند. اگر واقعا هدف‌شان خدمت بود می‌توانستند این وعده‌ها و ایده‌ها را با روسای قبلی دولت‌ها در میان می‌گذاشتند. ببخشید نکند بعضی‌ها می‌خواهند در این مملکت معجزه کنند. اگر این‌طور است من دیگر حرفی ندارم.

نه، من نه مناظره دیدم و نه وقتش را دارم. من کسی را که از نظرم به حق هست خیلی وقت پیش انتخاب کرده‌ام و رای‌ام از قبل مناظره‌ها مشخص بود.

این یک مساله خصوصی است. نمی‌خواهم و دوست ندارم کسی به خاطر من به کاندیدایی رای بدهد. شاید علی دایی هم اشتباه کند. به عنوان یک شهروند ایرانی وظیفه‌ام است در انتخابات شرکت کنم و رای بدهم اما نمی‌خواهم با اعلام رای خودم در رای دیگران تاثیرگذار باشم. نه وارد سیاست می‌شوم و نه شده‌ام و تا آخر عمر هم از هیچ کاندیدایی چه در ریاست‌جمهوری و چه در مجلس و شورای شهر حمایت نخواهم کرد. چون دنبال منافع نیستم.

بله، خیلی‌ها آمدند اما جواب من مثل همیشه منفی بود. همان‌طور که گفتم هیچ‌وقت دنبال منابع از کسی نیستم. خدا را شکر پایم را اندازه گلیمم دراز می‌کنم و تا حالا یک ریال هم از جایی وام نگرفته‌ام. البته این بد نیست که به‌خاطر اشتغال وام بگیرید اما من این کار را نمی‌کنم. خدا را شکر از 13سالگی کار کرده‌ام تا روی پای خودم باشم. نه از کسی حمایت کرده‌ام تا به خاطرش زمین بگیرم یا وام بگیرم. طوری زندگی کرده‌ام که شب‌ها با آرامش بخوابم.