نتیجه تحقیقات و کنکاش در لیستی که منصوریان برای فصل بعد آماده کرده نکته مهمی را نشان می‌دهد؛ اینکه او قصد ندارد دروازه‌بان جدیدی به خدمت بگیرد و می‌خواهد با رحمتی فصل هفدهم را هم ادامه بدهد. دروازه‌بانی که در سال‌های اخیر نسبت به گذشته‌های خود که ستاره تابناک دروازه‌بانی در ایران بود، فاصله بسیاری گرفته است. احتمالا منصوریان امیدوار است فصل آخر قرارداد رحمتی با استقلال فصل جام گیری دوباره این دروازه‌بان باشد. منصوریان شاید حس می‌کند که استقلال دوباره می‌تواند با رحمتی جام را بالای سر ببرد. درست مثل فصل دوازدهم که استقلال قهرمان شد یا یک فصل قبل‌تر که در جام حذفی با درخشش همین رحمتی به اوج رسید.

هر قدر هم که علیرضا منصوریان حامی دروازه‌بانش باشد اما گل‌هایی که مهدی رحمتی در هفته‌های اخیر خورده، قابل دفاع نیست. بخصوص گلی که از تراکتورسازی دریافت کرد. شاید اگر دروازه‌بان استقلال به لحاظ ذهنی آماده و مهیای این بازی بود و هیچ‌گاه وارد حاشیه‌های خودساخته نمی‌شد، با برخورداری از یک آمادگی ذهنی مطلوب همچون همیشه می‌توانست آن شوت را هم مهار کند تا شاید استقلال دست پر میدان بازی با تراکتور را ترک و اکنون نگران از دست دادن رتبه دوم در هفته پایانی نباشد. مهدی رحمتی اما در سال‌های اخیر کمتر حواسش به دروازه‌بانی بوده و در متن حاشیه‌هایی قرار گرفته که او را از آن موقعیت دست‌نیافتنی لیگ نهم تا دوازدهم دور کرده است.

اگر رحمتی می‌توانست همچون فصل دوازدهم در اوج باقی بماند احتمالا فشارها برای بازگشت او به تیم ملی ادامه پیدا می‌کرد و چه بسا کارلوس کی‌روش نیز راضی می‌شد شماره یک استقلال را سرانجام به تیم ملی بازگرداند. رحمتی اما سیر نزولی را در پیش گرفت و از آن دروازه‌بان شگفت‌انگیزی که می‌شناختیم دور شد. دروازه‌بانی که با شیرجه‌های رویایی‌اش حسرت به دل مهاجمان ایران و حتی آسیا می‌گذاشت. دراین میان یک تصمیم فوق‌العاده اشتباه بر دوری این دروازه‌بان از روزهای آرمانی سرعت داد. جایی که او تنها برای دریافت دستمزدی چشمگیر راهی پیکان شد.

نتیجه حضور رحمتی در پیکان اما سقوط به یک دسته پایین‌تر بود. گرچه مشکل پیکان در آن فصل خط حمله بیکارش بود و نه در فاز دفاعی اما هر چه بود رحمتی با آن تیم سقوط کرد تا کارنامه نامناسبی را از خود بر جا بگذارد. بازگشت به استقلال پس از یک فصل کابوس‌وار می‌توانست رحمتی را به اوج برگرداند اما او نتوانست به اوج بازگردد و در فصول اخیر نیز نمایش پرفراز و نشیبی داشت. اوج و فرود‌هایی که به این فصل هم کشیده شد تا حدی که حالا دروازه‌بان استقلال را دیگر نمی‌توان با فاصله دست‌نیافتنی بهترین شماره یک فوتبال ایران نامید.

رحمتی جایگاه خود را از کف داده است و اگر بگوییم او اکنون دیگر مرد اول دروازه‌های ایران نیست سخنی به گزاف نگفته‌ایم. وضعیتی که بی‌ارتباط با درگیری وی با برخی حاشیه‌ها نبوده و بارها شنیده‌ایم که او حتی در امور مدیریتی باشگاه استقلال؛ اعم از نحوه یارگیری نیز دخالت‌هایی داشته است در حالی که اگر باشگاه استقلال بر منطق مدیریت حرکت می‌کرد و رحمتی نیز این حق را برای خود قایل نبود که در برخی مسائل دخالت کند و حتی درباره انتخاب پست‌های اداری نیز نظر بدهد، شاید اکنون حال بهتری داشت. حال دروازه‌بانی را که فقط فکر آن چارچوب 7 متری است. دروازه‌بانی که تمام ذهنش به انسداد دروازه‌اش معطوف است و می‌خواهد سدی سدید باشد در برابر موقعیت‌های ریز و درشت حریف.

ریشه‌ها البته باز می‌گردد به همان روز کذایی که مهدی رحمتی به خودش اجازه داد به مقابله به مثل با کارلوس کی‌روش بپردازد و با ارسال نامه‌ای سرشار از بی‌توجهی به آینده از تیم ملی خداحافظی کند. تردید نکنید اگر مهدی رحمتی همان رحمتی بی‌آلایش و زجر کشیده مس کرمان بود، یا آن دروازه‌بان جذابی که در چارچوب دروازه مس کرمان می‌دیدیم شاید او امروز رکورد بازی‌های ملی را هم شکسته بود و افتخارات را در سطح ملی و حتی باشگاهی درو می‌کرد. به گزارش ایران ورزشی، رحمتی که با همین وضعیت چند سالی مرد اول فوتبال ایران بود می‌توانست دروازه‌های بزرگتری را پیش روی خود باز کند اما انتخاب‌های غلط او را از رسیدن به دست‌نیافتنی‌ها دور کرد.

***
بستن استقلال فصل هفدهم با مهدی رحمتی شاید به تعبیر هواداران استقلال قدمی به جلو باشد اما برای آنها که افت او را در هفته‌های اخیر دیده‌اند قدری نگران‌کننده است.

 رحمتی حقیقتا دیگر آن دروازه‌بان رویایی نیست و شاید تصور می‌شد علیرضا منصوریان اولا برای اینکه رحمتی را به تحرکی بیشتر وادار کند یا دروازه استقلال را مصون نگه دارد، به سراغ گزینه‌ای می‌رفت تا رقیبی باشد جدی و سر سخت برای شماره یک اما جذب دروازه‌بان در استقلال منتفی است و سرمربی استقلال تصمیمش را گرفته که فصل هفدهم هم با مهدی وارد گود شود. به او توصیه‌هایی در راستای جذب دروازه‌بان جدید شده بود.

حتی صحبت از رشید مظاهری و یکی دو نفر دیگر به میان می‌آمد اما تا به این لحظه منصوریان با پیشنهاد مذکور موافقت نکرده و قصد ندارد کسی را روی نیمکت استقلال بنشاند که مدعی حضور در چارچوب دروازه استقلال باشد.

 منصوریان به داشتن سیدحسین حسینی بسنده خواهد کرد. دروازه‌بانی که گاهی درخشید و گاهی هم نه. گزینه‌ای نه چندان مطمئن. ظاهرا بودن این دروازه‌بان در کنار رحمتی برای سرمربی استقلال انتخاب بهتری است چون شماره یک آبی‌ها؛ یعنی آقا مهدی اینطوری بیشتر احساس آرامش می‌کند. عرشیا بابازاده، پسر حمید بابازاده هم قرار است کنار این دو باشد. جوانی که بعید است حالا حالاها رنگ بازی در استقلال را ببیند. استقلال دروازه‌اش را با همین 3 نفر بسته است...