هنوز بازتاب‌های انتقادهای تند توکلی نسبت به رئیسی و قالیباف فروکش نکرده بود که سایت صراط نیوز (وابسته به جناح اصولگرا) با حمله به قالیباف از نوع مبارزات انتخاباتی وی شدیدا انتقاد می‌کند. این سایت عصبانیت خود را از قالیباف که در نظرسنجی‌ها از رئیسی پیش افتاده است را نتوانست کتمان کند.

از «محالات» است

پیش از آن توکلی بدون تعارف وعده‌های انتخاباتی قالیباف و رئیسی را زیر سوال برده و می‌گوید: «با وعده 5/2 برابر کردن درآمد ایرانیان آن چه در ابتدا به ذهن متبادر می‌شود 5/2 برابر کردن تولید ناخالص داخلی است. یعنی اگر تولید ناخالص داخلی در پایان سال ۹۵ عدد ۱۰۰ فرض شود، تا پایان سال ۱۳۹۹ به ۲۵۰ می‌رسد. برای تحقق این وعده باید سالانه رشد متوسط ۲۶ درصدی اتفاق بیفتد تا در پایان سال اول بشود ۱۲۶، سال دوم ۱۵۹، سال سوم ۲۰۰ و بالاخره در پایان سال چهارم و سال آخر دولت برسیم به ۲۵۲. نرخ رشد سالانه ۲۶ درصدی در عمل جزء محالات است و هیچ اقتصاددانی آن را شدنی نمی‌داند. آقای رئیسی وعده می‌دهد که یارانه اقشار مستضعف را ۲ یا ۳ برابر می‌کند و مسکن ارزان‌قیمت می‌سازد، ولی نمی‌گوید بر اساس کدام حکم قانونی این اهداف را تعقیب و منابع لازم را چگونه فراهم می‌کند. » 

این‌ها تنها گوشه‌هایی از نقدهایی است که خبرگان اقتصاد و مدیریت، بدون هرگونه گرایش سیاسی بارها و بارها گفته‌اند و اما این بار توکلی که از حامیان پر و پاقرص قالیباف به شمار می‌رود حتی اگر دوبار به احمدی نژاد رای داده باشد اندکی قابل تامل‌تر است! توکلی که سال‌ها نمایندگی مجلس در کارنامه دارد به‌خوبی می‌داند که برخی خواست‌ها و وعده‌های انتخاباتی در مواجهه با عملیاتی شدن، در پیچ و خم قوانین موضوعه کشور قطعا گیر خواهند افتاد و به همین دلیل است که بی هیچ تعارفی می‌گوید: «از محالات است.»

قهرمان سازی با هزینه تراشی! 

صراط نیوز که در عمل نشان داده حامی صد در صد رئیسی است، در ابتدای یک نوشتار «تند» می‌نویسد: «محمدباقر قالیباف که به احتمال قریب به یقین قصد انصراف به نفع سید ابراهیم رئیسی در روزهای پایانی را دارد(!) همچنان مشغول هزینه تراشی برای این کاندیداست. » این رسانه در ادامه دست بر نقطه‌ای حساس می‌گذارد و آن هزینه تراشی‌های قالیباف برای رئیسی است: 

«قالیباف در تبلیغات خود از اعطای کارانه به بیکاران گفته که وعده کمی محسوب نمی‌شود؛ او همچنین وعده داده است که درآمد کشور را دو و نیم برابر افزایش دهد. قول تغییر نظام مالیاتی کشور به نفع ۹۶ درصد مردم را داده و حل مشکلات«فوری» اقشار کم درآمد هم از وعده‌های صریح اوست. نوع سخنرانی‌ها و وعده‌های قالیباف با دو تجربه پیشین او در کاندیداتوری کاملا متفاوت است. هم به این دلیل که او وعده‌هایش را با صراحت بیشتر بیان کرده و بارها بر آن تاکید می‌کند؛ هم اینکه از اعداد و ارقام دقیق تری استفاده می‌کند و هم اینکه وعده هایش بسیار بزرگتر از سال‌های 84 و 92 است. طبیعی است که چنین وعده‌هایی به دلیل تاکید چندباره و آمار و ارقام موجود در آن به‌راحتی قابل پیگیری و حتی اندازه گیری دقیق است و جای توجیه در صورت عدم تحقق را کاملا مسدود خواهد کرد. »نویسنده این متن در ادامه ابتدا از یک دلخوری یا خلف وعده درون حزبی پرده برداشته: «این حجم از وعده‌های بزرگ، در کنار نوع ثبت نام قالیباف در انتخابات اندکی قابل تامل است. کافی است به این واقعیت صریح توجه کنیم که شهردار تهران در ابتدا قصد ثبت نام در انتخابات را نداشت؛ ظاهرا قالیباف خود را آماده کرده بود تا در صورت عدم کاندیداتوری روحانی، وارد عرصه شود؛ با این حال پس از آنکه نام او در میان نامزدهای مطرح شده در جمنا قرار گرفت، حرف پیشین خود مبنی بر نامزد نشدن را زیر پا گذاشت و ثبت نام کرد». 

یک سناریوی خطرناک! 

این رسانه در ادامه نوشته است: «بازی اصولگرایان نشان می‌دهد ثبت نام او یک هدف بیشتر ندارد: کناره‌گیری در دقیقه 90 به نفع رئیسی. این کناره‌گیری هم خواست جمناست چراکه عدم حمایت از رئیسی آنها را در وضعیت رویارویی با مردم قرار خواهد داد و هم خواسته خود قالیباف؛ چراکه اولا او در حاشیه رقابت رئیسی و روحانی جایی نخواهد داشت و در ثانی، انصراف او می‌تواند با قهرمان سازی از قالیباف، به معنای "فداکاری" و ازخودگذشتگی در جهت ائتلاف اصولگرایان قلمداد شود؛ موضوعی که در دوره‌های قبلی، متهم به نقض آن شده بود. از طرفی، کناره گیری او، فرصت سهم خواهی‌اش در دولت احتمالی رئیسی را فراهم می‌کند. »

و اما نتیجه گیری صراط نیوز! 

این سایت در نتیجه‌گیری نوشته است: «با این حال، روشی که قالیباف در پیش گرفته صرفاً هزینه زاست و هیچ سودی نخواهد داشت. چراکه در صورت پیروزی رئیسی، وعده‌های قالیباف که از او تمام عیار حمایت کرده، عملا به گردن دولت جدید خواهد افتاد و در این شرایط، نه قالیباف که رئیسی مسئول پاسخگویی به آنها خواهد بود. » نکته درست این است که مبارزات انتخاباتی کسانی که فقط بلد شده‌اند حرف بزنند تنها و تنها هزینه‌هایی است که بر دوش دولت، کشور و نظام سنگینی خواهد کرد و سطح توقعات عمومی را بدون در نظر گرفتن باید‌ها و شایدها به صورتی مدیریت نشده بالاخواهد برد همانگونه که مسکن مهر، یارانه‌ها و برخی پروژه‌های بررسی نشده تا سال‌ها گریبان کشور را رها نخواهند کرد!