فرهاد مجیدی شخصیت عجیبی دارد. آن قدر عجیب که وقتی مربی دوران نوجوانی اش که نقش پر رنگی در رشد او داشت و بعدها به عنوان روزنامه نگار هم بزرگ ترین حامی او بود، دار فانی را وداع می گوید، هیچ پیام تسلیتی برای درگذشت او نمی دهد و تازه در برنامه تلویزیونی 90 هم وقتی اسم او می آید به جای آن که به خانواده اش تسلیت بگوید، مربی و حامی رسانه ای خود را به فرصت طلبی متهم می کند!

آن قدر عجیب تر که وقتی یک روزنامه تیتر می زند فرهاد به خاطر درگذشت پورحیدری حالش بد بوده و گریه کرده تکذیب می کند و می گوید من گریه نکردم تا خانواده پورحیدری شگفت زده از خود بپرسند یعنی فرهاد از درگذشت منصورخان ما ناراحت نبوده و خوشحال بوده؟

عجیب در این حد که از مکتب حجازی حرف می زند و فردا شبش با امیر قلعه نویی قرارداد می بندد و یا در رسانه ها امیر را مربی فاقد دانش معرفی می کند و دو روز بعد برای حمایت از او به ورزشگاه می رود.

فرهاد حالا در این روزها هم که اهالی فوتبال تلاش می کنند هر کدام به سهم خود همدرد داغدیده های سیل آذربایجان و شهرهای اطراف باشند، عکسی از خود در صفحه شخصی اش در شبکه اجتماعیاینستاگرام منتشر می کند در حال خنده تا این بار حتی برخی هوادارانش هم که به او شاه فرهاد می گویند و هر کار نادرستش را هم تایید می کنند شاکی شوند و بپرسند حال شما خوب است؟

از چیزی خبر نداری؟ همان طور که علیرضا جهانبخش را و سردبیر روزنامه خبرورزشی را نمی شناختی، نمی دانی سیل آمده؟ به نظر شما در دنیای فرهاد ساعت چند است؟