به گزارش روز نو؛ امسال برای نخستین‌بار کلیسای پروتستان آلمان قصد دارد سالروز ۵۰۰ سالگی اصلاحات مذهبی را به یک جشن مشترک مسیحی با کلیسای کاتولیک تبدیل کند و هدفش فائق آمدن بر اختلافات است. قرار است این جشن بزودی برگزار شود و عنوان آن «آشتی تنوع» گذاشته شده است. 

در ادامه به نقل از شبکه خبری «دویچه وله» به هشت تفاوت اصلی میان کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها اشاره می کنیم: 

کلیسای کاتولیک و پروتستان دیدگاه متمایزی از نظر معنایی از کتاب مقدس دارند. برای مسیحیان پروتستان، لوتر به وضوح مشخص کرده که انجیل تنها کتاب خداست و او وحی‌هایش را به مردم از این طریق نازل کرده و به آنان اجازه داده تا برای ارتباط با او ورود کنند. کاتولیک‌ها اما باور دارند که کتاب مقدس یعنی انجیل به تنهایی کافی نیست. آنان همراه با انجیل به سنت‌های کلیسای کاتولیک روم نیز باور دارند و مقید به آن هستند. 

کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها دیدگاه‌های مختلفی درباره طبیعت کلیسا دارند. واژه کاتولیک به معنای مورد استقبال همگان است و کلیسای کاتولیک خود را به عنوان تنها کلیسای واقعی در سرتاسر جهان به رهبری پاپ قلمداد می‌کند در مقابل، کلیساهای پروتستان حاصل  جنبش اصلاحات دینی هستند. همچنین، اونجلیکال‌ها یا انجیلی‌ها که به انجیل ارجاع می‌دهد و به یک کلیسای متحد و واحد باوری ندارند. آنان به چند ده هزار فرقه مختلف تقسیم شده‌اند و کلیساهای متعددی دارند. 

پروتستان‌ها به هیچ‌وجه خود را تابع پاپ نمی‌دانند. از دیدگاه انجیلی آنان این امر را در تضاد با کلام خداوند در کتاب مقدس است. کاتولیک‌ها اما پاپ را جانشین پطرس رسول می‌دانند اولین رییس کلیسا که توسط حضرت عیسی منصوب شد. 

در میان کاتولیک‌ها زنجیره پیوسته‌ای از جانشینی برای پاپ وجود دارد و تشکیلاتی برای آن در نظر گرفته شده است. کشیش‌ها، اسقف‌ها و فرامین‌شان، الهی و از جانب و به نمایندگی از طرف خداوند قلمداد می‌شود. کاتولیک‌ها، اسقف‌ها و کشیش‌ها را تقدیس می‌کنند البته این تقدیس مختص مردان است. پروتستان‌ها اما به این تقدیس باوری ندارند و معتقدند که امر روحانی قابل انتقال به هر مومنی است و انتقال آن به زنان نیز امکان‌پذیر است. 

در دیدگاه کاتولیک‌ها مراسم عشای‌ ربانی بزرگداشت شام آخر عیسی با حواریون خود قبل از مصلوب‌شدن است. کاتولیک‌ها با حساسیت خاصی باور دارند که نان و شراب نمادی از حضرت مسیح و خون ریخته شده او هستند. ‌غیر‌کاتولیک‌ها اما چنین همدلی عمیقی را ندارند. از دید کاتولیک‌ها نان نمادی از مظهر عیسی است و قابل ستایش است و می‌توان به آن دعا کرد اما پروتستان‌ها چنین باوری ندارند. 

در کلیسای کاتولیک روم هفت مراسم رسمی به نام مراسم دینی رواج داشته است؛ غسل تعمید، تایید، عشای ربانی، ازدواج، توبه و طلب بخشایش، فرامین مقدس و تدهین شدید. کلیسای کاتولیک باور دارد که این آیین‌ها توسط حضرت عیسی اجرایی شده به لطف خدا بوده است. پروتستان‌ها اما تنها به آیین ازدواج و عشای ربانی باور دارند. آنان معتقدند که اداب و رسوم نمادین این دو مراسم هستند که از طریق انجیل قابل درک هستند. 

کلیسای کاتولیک روم شدیداً به ستایش حضرت مریم مادر حضرت عیسی حساس است و از او به عنوان «ملکه بهشت» یاد می‌کند و در بسیاری از جنبه‌ها او را برابر با عیسی می‌داند. با این حال، از نظر پروتستان‌ها منابع انجیلی‌ای وجود ندارند که این شدت تعصب نسبت به حضرت مریم را توجیه‌پذیر بدانند. 

کلیسای کاتولیک همچنین به ستایش قدیس‌ها می‌پردازد. این سنت در کلیسای کاتولیک به عنوان نشانه‌ای از حفظ ایمان به خدا باقی مانده است و کاتولیک‌ها قدیس‌ها مورد دعای خود قرار می‌دهند. بیش از چهار هزار قدیس وجود دارند. بقایای آن‌ها و آرامگاه‌های‌شان از سوی کاتولیک‌ها مقدس و مورد احترام قلمداد می‌شوند. پروتستان‌ها اما این موضوع را به شدت رد کرده و آن را مغایر با آموزه‌های کتاب مقدس می‌دانند. از دید آنان با توجه به دیدگاه‌های اصلا‌طلبانه لوتر، هر فردی باید به طور مستقیم با خداوند ارتباط برقرار کرده و به درگاه او دعا کند. 

درباره موضوع ازدواج اختلاف‌نظری اساسی میان کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها وجود دارد. در کلیسا کاتولیک تجرد برای کشیشان واجب است. آنان به عنوان نمادی از جانشینی تقسیم‌نشده مسیح قلمداد می‌شوند. کلیسای پروتستان اما این تعهد را برای کشیش‌ها رد می‌کند. مارتین لوتر در سال ۱۵۲۰ خواستار لغو قانون ممنوعیت ازدواج کشیش‌ها شد. او در سال ۱۵۲۵ میلادی با کاترینا فون بورا یک راهب سابق ازدواج کرد و خود در این مسیر پیشرو و تابوشکن بود. او گفت که ازدواج باعث خنده فرشتگان و گریه شیاطین می‌شود.