
نقشه ویژه گوچی؛ رضا میخواهد خاطره ۴ سال قبل را تکرار کند
البته رضا از این توصیف همیشه بدش میآید و وقتی این چیزها را میشنود جواب میدهد: «مگر من به تنهایی تیم ملی را بردم جام جهانی؟ همه زحمت کشیدند. با تلاش کل تیم رفتیم جام جهانی نه من. اصلاً دوست دارم بگویند فقط من ستاره بودم، کل تیم ستاره بود.» با این همه، مردم ایران هنوز میگویند اگر رضا گوچی نبود، تیم ملی به جام جهانی برزیل نمیرفت. کاری که او مقابل کرهجنوبی کرد از پس هر مهاجمی برنمیآمد. برای رضا بازی با قطر در دوحه، خاطره ویژه همان گلی را تداعی میکند که نقش مهمی در صعود داشت. مجتبی جباری بر سر یک توپ با بازیکن قطر قاطی کرد و همان توپ به رضا رسید تا دروازه حریف را باز کند و این گل تیم ملی را به سمت جام جهانی هُل دهد. رضا حالا برای بازی روز سوم فروردین هم، چنین نقشهای در سر دارد. او موفق شد در بازی تهران، یک گل بسیار حیاتی به این تیم بزند.
در اواخر مسابقه او از اشتباه گلر حریف نهایت استفاده را برد و با یک ضربه بینقص دروازهشان را باز کرد. این گل یکی دیگر از مهمترین گلهای رضا برای تیم ملی ایران بود. او در بازی سوریه هم گل سالمی به ثمر رساند ولی داور به اشتباه آن را مردود اعلام کرد. وقتی پس از آن مسابقه با رضا گپ میزدیم، میگفت: «بدشانسی من بود... اشکالی ندارد. بازی بعدی گل میزنم...» بازی بعدی تیم ملی با قطر در روز سوم فروردین است و رضا میخواهد بعد از ۴ سال، یک گل تاریخی دیگر در دوحه به ثمر برساند. او امیدوار است این اتفاق رخ دهد و باز هم برای تیم ملی گل حساسی بزند. یک بار وقتی با خنده به رضا گفتیم که زیاد گل حساس میزنی، او هم با یک لبخند پاسخمان را داد و گفت: «دوست دارم گل حساس بزنم. از این به بعد هم میزنم...»
41503