
آدرس غلط یک استیضاح
طرح استیضا ح وزیر کشور 70 امضا دارد.
به گزارش روز نو؛ اصولگراترین مسافر قطار تدبیر و امید، در حالی که تنها 2 ماه و 20 روز تا دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده، امکان دارد از کوپهاش اخراج و از لکوموتیو تدبیر و امید پیاده شود. آنطور که جلیل رحیمی جهانآبادی، یکی از اعضای فراکسیون امید گفته است، بیش از 70 نفر از بهارستانی ها طرح استیضاح عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر اصولگرای کشور را امضا کرده اند و به همین دلیل قرار است او به زودی از تریبون خانه ملت به دفاع از خود بپردازد. اما در این میان رویدادی، استیضاح رحمانی فضلی را به موردی عجیب تبدیل کرده. آن هم علت های متناقضی است که در طرح آن عنوان شده است. از یک سو طراحان استیضاح، وزیر کشور را مسبب وقوع حادثه پلاسکو دانسته اند و از دیگر سو به لغو سخنرانی های افراد در سراسر کشور، خرده گرفته اند. طرح هر یک از این دو ایراد مدیریتی رحمانی فضلی، نشان از حاکمیت چند نگاه متناقض در حکم استیضاح او دارد.
**
مورد عجیب استیضاح رحمانی فضلی
در طرح استیضاح عبدالرضا رحمانی فضلی آمده است که او به دلایل «مشکلات ناشی از پروژه پدیده شاندیز، ضعف در مدیریت بحران در جریان حادثه پلاسکو، عدم تعامل مناسب وزارت کشور با استانداران، فرمانداران و بخشداران، ضعف در توسعه سیاسی، لغو سخنرانیها، عدم اجرای قانون خانه احزاب و کاهش امنیت اجتماعی» میبایست در صحن علنی مجلس حضور یابد، به دفاع از خود بپردازد و مانع از اخراج خود از وزارت کشور شود. اما در میان موارد این فهرست بلند بالا، یکی از آنها همچون چراغی چشمک زن رخ مینماید و رگههای اصولگرایانه بودن طرح را نمایان میسازد؛ عدم مدیریت بحران در جریان حادثه پلاسکو.
در سوی دیگر این طرح اما محکومیت وزیر به خاطر عدم ممانعت از لغو سخنرانیها و همین طور عدم تعامل وزارت کشور با استانداران و فرمانداران و عدم اجرای قانون خانه احزاب، استیضاح را اصلاحطلبانه جلوه میدهد. تمایزهای ماهیتی موارد طرح استیضاح به شرح زیر است:
Z پلاسکو: سی ام دی ماه1395 بود که نخستین سازه بلند پایتخت ابتدا آتش گرفت و پس از چندی، شاکلهاش در هم شکست و همزمان با فروریختن خود، آتش نشانان مستقر در ساختمان به شهادت رسیدند. هنگام وقوع این حادثه «مقصر پلاسکو»
همچون توپی میان 4 ارگان شهرداری تهران، وزارت راه و شهرسازی، بنیاد مستضعفان و وزارت کار پاسکاری شد. اما در نهایت شهرداری تهران تنها ارگانی بود که بنا به گفته بسیاری از کارشناسان، مسبب و مقصر وقوع حادثه پلاسکو شناخته میشود. چرا که طبق قانون، شهرداری تهران حافظ و مراقب اصلی بافت پایتخت است و مسئولیت حفظ سازههای موجود در آن نیز برعهده او است. اما آنقدر محمد باقر قالیباف به کمیتههای مختلف و کمیسیونهای گوناگون در بهشت و بهارستان رفت و آمد کرد تا شاید پلاسکو هم همچون دیگر حوادث روی داده در پایتخت مشمول مرور زمان شود و غبار فراموشی بر آن بنشیند! وقتی هم که از سوی وکلای مردم در خانه ملت فراخوانده شد تا به ارائه گزارش عملکرد بپردازد، نه تنها اقدام به عذرخواهی از ملت ایران نکرد که مدیریت خود در حادثه پلاسکو را برتر از مدیریت شهردار وقت نیویورک در اداره بحران حادثه 11 سپتامبر دانست. در همان زمان گروهی از نمایندگان مردم که بنا به گفته غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مردم رشت، گویا از سوی قالیباف تطمیع و اقناع شده بودند، به حمایت از شهردار پایتخت نشینان پرداختند اما فراکسیون امید در بیانیهای اعلام کرد که مقصر عمده حادثه پلاسکو شهرداری تهران است و حتی محمدرضا عارف رئیس این فراکسیون پس از اتمام گزارش قالیباف اظهار داشت که «انگار برخی بزرگتر از آنند که از مردم عذرخواهی کنند.»
Z لغو سخنرانی اصلاح طلبان و عدم تعامل مناسب وزارت کشور با استانداران: عبدالرضا رحمانی فضلی همان وزیری است که در سیزدهمین روز از مردادماه 92، حسن روحانی، کلید وزارت کشور، یکی از استراتژیک ترین وزارتخانههای خود را به او سپرد. این تصمیم رئیس جمهوری نارضایتیهای فراوانی را از سوی اصلاح طلبان در پی داشت چرا که رحمانی فضلی از یاران علی لاریجانی بود و به بدنه اصولگرایان تعلق داشت. با این حال وعده داده بود
که زیر پرچم اعتدال گرایی دولت قرار بگیرد و در مقاطعی هم با وجود آنکه ماهیتی اصولگرا داشت اما جامه اعتدال به تن کرد و مترصد آن
بود تا مشی اعتدالی را در پیش گیرد. با این وجود در بسیاری از بزنگاهها همچون انتخاب و انتصاب استانداران و فرمانداران دولت یازدهم و همچنین ممانعت از لغو سخنرانیهای مجوزدار اصلاحطلبان، عملکردی غیرقابل قبول اصلاحطلبان از خود برجای گذاشت. او به هنگام مواجهه با لغو سخنرانیهای اصلاح طلبان تنها به ابراز تاسف از طریق سخنگوی خود اکتفا میکرد و برخورد قاطعانه و متقنی برای مقابله با برهم زنندگان مراسمهای مجوز دار در سراسر ایران از خود نشان نمیداد. این در حالی است که برهمزنندگان مراسمهای سخنرانی کنه و بنهشان به جناح سیاسی اصولگرا بازمیگشت.
نکته دیگری که موجب نارضایتی اصلاح طلبان شده بود، انتصابات او در استانداری و فرمانداریها بود. هنگامی که رحمانی فضلی در وزارت کشور حضور یافت و جامه ریاست آن را به تن کرد، حوزه مدیریت خود را به 3 بخش تقسم نمود. برخی از استانداران و فرمانداران دولت احمدینژاد را در سمتهای خود ابقا کرد، بعضی از اصولگرایان را در استانهای مهم کشور به ریاست استانها و فرمانداریها منصوب کرد و در نهایت هم چند تن
از اصلاح طلبان و اعتدال گرایان را به عنوان استاندار و فرماندار برخی نقاط ایران برگزید.
موضع متفاوت استانداران و فرمانداران احمدینژادی و اصولگرا با نگاه اعتدالی دولت یازدهم و کارشکنیهای آنها از همان ابتدای کار رحمانی فضلی به پاشنه آشیل او مبدل شد چراکه علاوه بر برانگیختن اعتراضات حامیان دولت، منجر به مختل شدن کار دولت نیز گشت. از همین روی اصلاح طلبان همواره آزرده از برخی استانداران دولت بودند و اکنون هم که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار داریم، نگرانیها از سوی بعضی اصلاح طلبان مطرح میشود؛
با وجود آنکه رحمانی فضلی عملکرد نسبتا خوبی در مدیریت انتخابات مجلس دهم از خود نشان داد.
از همین روی اصلاح طلبان حاضر در بهارستان نمیتوانند به طور همزمان خواستار استیضاح وزیر کشور به دلیل لغو سخنرانیهای خود و همکیشانشان باشند و همینطور بخواهند وزیر را به دلیل عدم مدیریت بحران پلاسکو برکنار کنند. پس چه کسی طراح استیضاح وزیر بوده است؟
**چه کسی طراح استیضاح بوده است؟
عدم همخوانی موارد لغو سخنرانی و همینطور عدم مدیریت مناسب در بحران پلاسکو حاکی از آن است که یک تفکر نمیتواند طراح استیضاح وزیر کشور باشد. حال یا فراکسیون امیدیها مطرح کننده این استیضاح بودهاند یا اصولگرایان فراکسیون ولایت که در این باره بهرام پارسایی، سخنگوی فراکسیون امید لب به افشاگری گشوده و گفته است:« آقای عزت الله یوسفیان ملا نماینده آمل بیشتر پیگیر استیضاح هستند.» بدین ترتیب مشخص شد که طرح استیضاح رحمانی فضلی از ذهن یک اصولگرا تراوش کرده است. اما درباره اینکه این 70 امضا کننده متعلق به کدام یک از فراکسیونهای مجلس بودهاند، غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مردم رشت و عضو فراکسیون مستقلین ولایی به خبرنگار «آفتاب یزد» گفت: « اصولگرایان، امضاکنندگان آن بودهاند و من نامی از اصلاحطلبان و اعتدال گرایان در زیر طرح ندیده ام.»
**فریب نمایندگان مردم....
برخی از اصولگرایان مجلس دهمی به خاطر اقناعی که از سوی قالیباف صورت گرفته است، مسبب وقوع حادثه پلاسکو را در جایی دیگر از شهرداری تهران جستجو میکنند که در چنین شرایطی مسلما نگاهشان متوجه پاستور میشود. اما در این میان نکته جالب توجه آن است که چرا اصولگرایان مجلس دهمی که هم اندیشانشان مسببین لغو سخنرانیهای حامیان دولت بودهاند و بارها به انحاء مختلف از لغو یک سخنرانی مجوزدار استقبال کرده اند، یکی از دلایل استیضاح را لغو سخنرانیها دانسته اند و آن را در کنار عدم مدیریت بحران پلاسکو گذاشته اند. در باره این تناقض رفتاری اصولگرایان، غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی نماینده مردم رشت به خبرنگار آفتاب یزد گفت: «برهمگان مبرهن است که مقصر حادثه پلاسکو جایی نیست جز شهرداری تهران. حتی کودک دبستانی هم بر این مهم واقف است. اصلا چه ارتباطی به وزارت کشور دارد این حادثه. اینکه طراحان استیضاح درصدد توبیخ وزیر کشور با چوب پلاسکو هستند نشان از آن دارد که میخواهند در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ذهن مردم را منحرف کنند و ناکارآمدیهای خود و همفکرانشان را به گردن دولت بیندازند. برای اقناع نمایندگان اصلاح طلب و حامی دولت هم به آنها آدرس غلط داده اند و پلاسکو را در میان دلایلی جا دادهاند که پیش از این اصلاح طلبان از آنها ابراز نارضایتی میکردند. یادمان نرود در جریان طرح سوال از وزیر ارشاد یکی از نمایندگان اصولگرا که اتفاقا خود با آزادی رسانه دچار مشکلات عدیده بود، خطاب به وزیر گفت که شما باعث محدودیت رسانهها شدهاید! این کار نمایندگان اصولگرا آدرس غلط دادن به سایر نمایندگان و نوعی فریب دادن آنها است.»
آنچه مبرهن است آن است که اصلاح طلبان نمیتوانند حامی استیضاح وزیر کشور باشند. با وجود آنکه در طول 4 سال گذشته رحمانی فضلی در تمامی مقاطع همسو با آنها و دولت حرکت نکرد اما اصلاح طلبان به خوبی میدانند که در کمتر از 3 ماه مانده به انتخابات، استیضاح وزیر نمیتواند چارهای بر حل مشکلات باشد و بهتر است که رحمانی فضلی در شرایطی آرام به مدیریت انتخابات بپردازد. فراکسیون امید نیز، هم عقیده با این مهم است و مخالفت خود با استیضاح وزیر کشور را نشان داده است. به طوری که جلیل رحیمی جهانآبادی عضو فراکسیون امید و نماینده مردم تربت جام در این باره گفته است: «هماکنون در حال رایزنی با وزارت کشور هستیم تا نمایندگانی که سوال داشته و معترض هستند، ساماندهی کنیم که پس از تقدیم کردن استیضاح به هیات رییسه مجلس در جلساتی با وزیر، موضوع را بررسی کنیم تا متوجه شویم آیا این مشکلات از طریق گفتگو قابل حل است
یا خیر.» محمد کاظمی نماینده ملایر نیز به خبرنگار آفتاب یزد گفت:« فراکسیون امید با استیضاح مخالف است و ابتدا درصدد هستیم تا مانع از برگزاری جلسه استیضاح شویم اما اگر هم جلسه برگزار شد، نمیگذاریم وزیر برکنار شود.»
به گزارش روز نو؛ اصولگراترین مسافر قطار تدبیر و امید، در حالی که تنها 2 ماه و 20 روز تا دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده، امکان دارد از کوپهاش اخراج و از لکوموتیو تدبیر و امید پیاده شود. آنطور که جلیل رحیمی جهانآبادی، یکی از اعضای فراکسیون امید گفته است، بیش از 70 نفر از بهارستانی ها طرح استیضاح عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر اصولگرای کشور را امضا کرده اند و به همین دلیل قرار است او به زودی از تریبون خانه ملت به دفاع از خود بپردازد. اما در این میان رویدادی، استیضاح رحمانی فضلی را به موردی عجیب تبدیل کرده. آن هم علت های متناقضی است که در طرح آن عنوان شده است. از یک سو طراحان استیضاح، وزیر کشور را مسبب وقوع حادثه پلاسکو دانسته اند و از دیگر سو به لغو سخنرانی های افراد در سراسر کشور، خرده گرفته اند. طرح هر یک از این دو ایراد مدیریتی رحمانی فضلی، نشان از حاکمیت چند نگاه متناقض در حکم استیضاح او دارد.
**
مورد عجیب استیضاح رحمانی فضلی
در طرح استیضاح عبدالرضا رحمانی فضلی آمده است که او به دلایل «مشکلات ناشی از پروژه پدیده شاندیز، ضعف در مدیریت بحران در جریان حادثه پلاسکو، عدم تعامل مناسب وزارت کشور با استانداران، فرمانداران و بخشداران، ضعف در توسعه سیاسی، لغو سخنرانیها، عدم اجرای قانون خانه احزاب و کاهش امنیت اجتماعی» میبایست در صحن علنی مجلس حضور یابد، به دفاع از خود بپردازد و مانع از اخراج خود از وزارت کشور شود. اما در میان موارد این فهرست بلند بالا، یکی از آنها همچون چراغی چشمک زن رخ مینماید و رگههای اصولگرایانه بودن طرح را نمایان میسازد؛ عدم مدیریت بحران در جریان حادثه پلاسکو.
در سوی دیگر این طرح اما محکومیت وزیر به خاطر عدم ممانعت از لغو سخنرانیها و همین طور عدم تعامل وزارت کشور با استانداران و فرمانداران و عدم اجرای قانون خانه احزاب، استیضاح را اصلاحطلبانه جلوه میدهد. تمایزهای ماهیتی موارد طرح استیضاح به شرح زیر است:
Z پلاسکو: سی ام دی ماه1395 بود که نخستین سازه بلند پایتخت ابتدا آتش گرفت و پس از چندی، شاکلهاش در هم شکست و همزمان با فروریختن خود، آتش نشانان مستقر در ساختمان به شهادت رسیدند. هنگام وقوع این حادثه «مقصر پلاسکو»
همچون توپی میان 4 ارگان شهرداری تهران، وزارت راه و شهرسازی، بنیاد مستضعفان و وزارت کار پاسکاری شد. اما در نهایت شهرداری تهران تنها ارگانی بود که بنا به گفته بسیاری از کارشناسان، مسبب و مقصر وقوع حادثه پلاسکو شناخته میشود. چرا که طبق قانون، شهرداری تهران حافظ و مراقب اصلی بافت پایتخت است و مسئولیت حفظ سازههای موجود در آن نیز برعهده او است. اما آنقدر محمد باقر قالیباف به کمیتههای مختلف و کمیسیونهای گوناگون در بهشت و بهارستان رفت و آمد کرد تا شاید پلاسکو هم همچون دیگر حوادث روی داده در پایتخت مشمول مرور زمان شود و غبار فراموشی بر آن بنشیند! وقتی هم که از سوی وکلای مردم در خانه ملت فراخوانده شد تا به ارائه گزارش عملکرد بپردازد، نه تنها اقدام به عذرخواهی از ملت ایران نکرد که مدیریت خود در حادثه پلاسکو را برتر از مدیریت شهردار وقت نیویورک در اداره بحران حادثه 11 سپتامبر دانست. در همان زمان گروهی از نمایندگان مردم که بنا به گفته غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مردم رشت، گویا از سوی قالیباف تطمیع و اقناع شده بودند، به حمایت از شهردار پایتخت نشینان پرداختند اما فراکسیون امید در بیانیهای اعلام کرد که مقصر عمده حادثه پلاسکو شهرداری تهران است و حتی محمدرضا عارف رئیس این فراکسیون پس از اتمام گزارش قالیباف اظهار داشت که «انگار برخی بزرگتر از آنند که از مردم عذرخواهی کنند.»
Z لغو سخنرانی اصلاح طلبان و عدم تعامل مناسب وزارت کشور با استانداران: عبدالرضا رحمانی فضلی همان وزیری است که در سیزدهمین روز از مردادماه 92، حسن روحانی، کلید وزارت کشور، یکی از استراتژیک ترین وزارتخانههای خود را به او سپرد. این تصمیم رئیس جمهوری نارضایتیهای فراوانی را از سوی اصلاح طلبان در پی داشت چرا که رحمانی فضلی از یاران علی لاریجانی بود و به بدنه اصولگرایان تعلق داشت. با این حال وعده داده بود
که زیر پرچم اعتدال گرایی دولت قرار بگیرد و در مقاطعی هم با وجود آنکه ماهیتی اصولگرا داشت اما جامه اعتدال به تن کرد و مترصد آن
بود تا مشی اعتدالی را در پیش گیرد. با این وجود در بسیاری از بزنگاهها همچون انتخاب و انتصاب استانداران و فرمانداران دولت یازدهم و همچنین ممانعت از لغو سخنرانیهای مجوزدار اصلاحطلبان، عملکردی غیرقابل قبول اصلاحطلبان از خود برجای گذاشت. او به هنگام مواجهه با لغو سخنرانیهای اصلاح طلبان تنها به ابراز تاسف از طریق سخنگوی خود اکتفا میکرد و برخورد قاطعانه و متقنی برای مقابله با برهم زنندگان مراسمهای مجوز دار در سراسر ایران از خود نشان نمیداد. این در حالی است که برهمزنندگان مراسمهای سخنرانی کنه و بنهشان به جناح سیاسی اصولگرا بازمیگشت.
نکته دیگری که موجب نارضایتی اصلاح طلبان شده بود، انتصابات او در استانداری و فرمانداریها بود. هنگامی که رحمانی فضلی در وزارت کشور حضور یافت و جامه ریاست آن را به تن کرد، حوزه مدیریت خود را به 3 بخش تقسم نمود. برخی از استانداران و فرمانداران دولت احمدینژاد را در سمتهای خود ابقا کرد، بعضی از اصولگرایان را در استانهای مهم کشور به ریاست استانها و فرمانداریها منصوب کرد و در نهایت هم چند تن
از اصلاح طلبان و اعتدال گرایان را به عنوان استاندار و فرماندار برخی نقاط ایران برگزید.
موضع متفاوت استانداران و فرمانداران احمدینژادی و اصولگرا با نگاه اعتدالی دولت یازدهم و کارشکنیهای آنها از همان ابتدای کار رحمانی فضلی به پاشنه آشیل او مبدل شد چراکه علاوه بر برانگیختن اعتراضات حامیان دولت، منجر به مختل شدن کار دولت نیز گشت. از همین روی اصلاح طلبان همواره آزرده از برخی استانداران دولت بودند و اکنون هم که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار داریم، نگرانیها از سوی بعضی اصلاح طلبان مطرح میشود؛
با وجود آنکه رحمانی فضلی عملکرد نسبتا خوبی در مدیریت انتخابات مجلس دهم از خود نشان داد.
از همین روی اصلاح طلبان حاضر در بهارستان نمیتوانند به طور همزمان خواستار استیضاح وزیر کشور به دلیل لغو سخنرانیهای خود و همکیشانشان باشند و همینطور بخواهند وزیر را به دلیل عدم مدیریت بحران پلاسکو برکنار کنند. پس چه کسی طراح استیضاح وزیر بوده است؟
**چه کسی طراح استیضاح بوده است؟
عدم همخوانی موارد لغو سخنرانی و همینطور عدم مدیریت مناسب در بحران پلاسکو حاکی از آن است که یک تفکر نمیتواند طراح استیضاح وزیر کشور باشد. حال یا فراکسیون امیدیها مطرح کننده این استیضاح بودهاند یا اصولگرایان فراکسیون ولایت که در این باره بهرام پارسایی، سخنگوی فراکسیون امید لب به افشاگری گشوده و گفته است:« آقای عزت الله یوسفیان ملا نماینده آمل بیشتر پیگیر استیضاح هستند.» بدین ترتیب مشخص شد که طرح استیضاح رحمانی فضلی از ذهن یک اصولگرا تراوش کرده است. اما درباره اینکه این 70 امضا کننده متعلق به کدام یک از فراکسیونهای مجلس بودهاند، غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی نماینده مردم رشت و عضو فراکسیون مستقلین ولایی به خبرنگار «آفتاب یزد» گفت: « اصولگرایان، امضاکنندگان آن بودهاند و من نامی از اصلاحطلبان و اعتدال گرایان در زیر طرح ندیده ام.»
**فریب نمایندگان مردم....
برخی از اصولگرایان مجلس دهمی به خاطر اقناعی که از سوی قالیباف صورت گرفته است، مسبب وقوع حادثه پلاسکو را در جایی دیگر از شهرداری تهران جستجو میکنند که در چنین شرایطی مسلما نگاهشان متوجه پاستور میشود. اما در این میان نکته جالب توجه آن است که چرا اصولگرایان مجلس دهمی که هم اندیشانشان مسببین لغو سخنرانیهای حامیان دولت بودهاند و بارها به انحاء مختلف از لغو یک سخنرانی مجوزدار استقبال کرده اند، یکی از دلایل استیضاح را لغو سخنرانیها دانسته اند و آن را در کنار عدم مدیریت بحران پلاسکو گذاشته اند. در باره این تناقض رفتاری اصولگرایان، غلامعلی جعفرزاده ایمنآبادی نماینده مردم رشت به خبرنگار آفتاب یزد گفت: «برهمگان مبرهن است که مقصر حادثه پلاسکو جایی نیست جز شهرداری تهران. حتی کودک دبستانی هم بر این مهم واقف است. اصلا چه ارتباطی به وزارت کشور دارد این حادثه. اینکه طراحان استیضاح درصدد توبیخ وزیر کشور با چوب پلاسکو هستند نشان از آن دارد که میخواهند در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ذهن مردم را منحرف کنند و ناکارآمدیهای خود و همفکرانشان را به گردن دولت بیندازند. برای اقناع نمایندگان اصلاح طلب و حامی دولت هم به آنها آدرس غلط داده اند و پلاسکو را در میان دلایلی جا دادهاند که پیش از این اصلاح طلبان از آنها ابراز نارضایتی میکردند. یادمان نرود در جریان طرح سوال از وزیر ارشاد یکی از نمایندگان اصولگرا که اتفاقا خود با آزادی رسانه دچار مشکلات عدیده بود، خطاب به وزیر گفت که شما باعث محدودیت رسانهها شدهاید! این کار نمایندگان اصولگرا آدرس غلط دادن به سایر نمایندگان و نوعی فریب دادن آنها است.»
آنچه مبرهن است آن است که اصلاح طلبان نمیتوانند حامی استیضاح وزیر کشور باشند. با وجود آنکه در طول 4 سال گذشته رحمانی فضلی در تمامی مقاطع همسو با آنها و دولت حرکت نکرد اما اصلاح طلبان به خوبی میدانند که در کمتر از 3 ماه مانده به انتخابات، استیضاح وزیر نمیتواند چارهای بر حل مشکلات باشد و بهتر است که رحمانی فضلی در شرایطی آرام به مدیریت انتخابات بپردازد. فراکسیون امید نیز، هم عقیده با این مهم است و مخالفت خود با استیضاح وزیر کشور را نشان داده است. به طوری که جلیل رحیمی جهانآبادی عضو فراکسیون امید و نماینده مردم تربت جام در این باره گفته است: «هماکنون در حال رایزنی با وزارت کشور هستیم تا نمایندگانی که سوال داشته و معترض هستند، ساماندهی کنیم که پس از تقدیم کردن استیضاح به هیات رییسه مجلس در جلساتی با وزیر، موضوع را بررسی کنیم تا متوجه شویم آیا این مشکلات از طریق گفتگو قابل حل است
یا خیر.» محمد کاظمی نماینده ملایر نیز به خبرنگار آفتاب یزد گفت:« فراکسیون امید با استیضاح مخالف است و ابتدا درصدد هستیم تا مانع از برگزاری جلسه استیضاح شویم اما اگر هم جلسه برگزار شد، نمیگذاریم وزیر برکنار شود.»