به گزارش ایسنا، این خواننده که آخرین کنسرت خود را در سال ۱۳۸۹ در سالن وزارت کشور برگزار کرد، پس از شش سال دوری از صحنه، شامگاه پنجم بهمن‌ماه رو به روی مخاطبان خود قرار گرفت.

صحنه این اجرا که در سالن میلاد نمایشگاه بین‌المللی تهران برگزار شد، با پرده‌هایی بلند و لوستر تزیین شده بود. نوازندگان نیز به تفکیک ساز خود، قرار گرفته بودند. نوازنده‌های سازهای زهی سمت راست جلو، نوازنده‌های سازهای کوبه‌ای (درامز و پرکاشن) عقب و در محفظه‌ای شیشه‌ای، نوازنده پیانو در وسط، گروه کر سمت چپ و نوازنده‌های گیتار دو طرف پیانو روی صحنه بودند. برای نورپردازی صحنه نیز بیشتر از نورهای گرم استفاده شده بود.

پس از این‌که گروه شروع به نواختن و گروه کر شروع به خواندن کرد، عصار در میان تشویق مخاطبانی که برخی از آن‌ها به احترام او ایستاده بودند، وارد شد و بدون وقفه خواند: ای کاروان، ای کاروان من دزد شب‌رو نیستم، من پهلوان عالمم تیغ رویارو زنم.

پس از به پایان رسیدن قطعه «کاروان» عصار رو به مخاطبان خود گفت: چیزی قریب به شش سال خودم را برای این لحظه آماده می‌کردم که به شما چه بگویم. اورجینال قطعه‌ای که شنیدید برای امیرالمومنین (ع) بود، اما من داشتم فکر می‌کردم که این ترانه را برای هر کسی که پهلوان و قهرمان است می‌توان خواند.

این هنرمند با بیان این‌که سواد سیاسی ندارد و همیشه با زبان موسیقی حرف خودش را زده است، ادامه داد: به‌عنوان یک شهروند می‌گویم طبیعتا ما قهرمانان خود را از میان کسانی که که به میزهای خود چسبیدند، دروغ گفتند، پول ما را دزدیدند و در رفتند، انتخاب نمی‌کنیم. من نمی‌خواهم حرف کلیشه‌ای بزنم و از اعماق وجودم می‌گویم قهرمانان ما همین بچه‌ها (شهدای آتش‌نشان) هستند و بچه‌هایی که در هشت سال دفاع مقدس از کشور خود دفاع کردند. کاری که این‌ها کردند تفاوتی ندارد و عینا همان است. البته آدم خوب هم کم نیست.

عصار اظهار کرد: این ترانه را از طرف خودم، گروه و شما به روح بزرگ این بچه‌های شجاع و خانواده‌های‌شان تقدیم می‌کنم و از شما می‌خواهم که به احترام آن‌ها ۳۰ ثانیه سکوت کنید.

او در ادامه به سراغ اجرای قطعات «انسانم آرزوست»، «بوی بارون»، «عشق الهی» و «آیه‌های عاشقانه» رفت. این خواننده در میان اجرای این قطعات اظهار کرد که دلش برای ثانیه ثانیه کنسرت‌هایش تنگ شده بود.

هنگامی که یکی از مخاطبان نام فواد حجازی (آهنگساز، تنظیم‌کننده و نوازنده سازهای بادی که بیش از یک دهه با عصار فعالیت موسیقایی داشت، اما از یکدیگر جدا شدند) را بلند فریاد زد، عصار گفت: بله، جای ایشان خالی است و من همان‌قدر که برای خودم آرزوی موفقیت دارم، برای او نیز آرزوی موفقیت می‌کنم.

این خواننده با بیان این‌که بابک روزبه، شاعر ترانه «حال من بی‌تو» در میان حاضران است، این قطعه را پلی عاطفی میان خودش و مخاطبانش دانست و آن را اجرا کرد.

او همچنین از شاهرخ پورمیامی - آهنگساز، نوازنده و تنظیم‌کننده که به علت سرطان درگذشت - یاد کرد.

بخش ویژه این اجرا به قطعه به‌یادماندنی «ای عاشقان» اختصاص داشت و امید نعمتی - خواننده - برای اجرای این قطعه به عصار پیوست و همراه با یکدیگر آن را خواندند.

نعمتی پس از اجرای «ای عاشقان» گفت: برای من افتخار است که با یکی از اسطوره‌های دوره نوجوانیم خواندم.

«زیر باران»، «من با توام» و «چنگ و عود» آثاری بودند که در ادامه اجرا شدند. سپس عصار دو قطعه را از آلبوم آینده خود انتخاب کرد و برای مخاطبانش خواند. روزبه بمانی شعر این دو قطعه را سروده بود.

در بخشی از شعر قطعه اول که عصار همزمان با نواختن پیانو آن را اجرا کرد، آمده بود: با سختیِ بت‌ها چه باید کرد؟/ با این تَشَتُت‌ها چه باید کرد؟/ گیرم تفاوت‌ها نمایان شد/ با بی‌تفاوت‌ها چه باید کرد؟/ با مردمی که سیل را هر سال/ بر گردنِ قسمت می‌اندازند/ دنیای‌شان را می‌دهند اما/ قبل از دعا یک سد نمی‌سازند/ ما مردمانی عاشق کوروش/ ما قومِ در تاریخ جا مانده/ جدا کدام از ما فقط یک‌بار/ یک خط از آن تاریخ را خوانده؟/ ما فخرمان فرهنگ دیروز است/ انکار هریک درد تسکین است/ باید پذیرفت این حقیقت را/ امروز ما فرهنگ‌مان این است.

این هنرمند پس از اجرای این قطعه که با تشویق و استقبال زیاد مخاطبان همراه شد، بیان کرد: متاسفانه بسیاری از این ابیات واقعیت دارد و امیدوارم همه ما و بخصوص خودم برای آینده فرزندان خود به فکر باشیم.

عصار در ادامه به سراغ اجرای قطعه «دیوونگی» رفت؛ او پس از اجرای این قطعه گفت: ترانه بعدی را باز هم بدون این‌که قصد بیان حرف کلیشه‌ای داشته باشم، از طرف خودم و شما به هموطنانی تقدیم می‌کنم که در کشوری با این همه ثروت در گور می‌خوابند. هموطنانی که شریف‌اند و فامیل وکیل و وزیر ندارند؛ آقازاده و رانت‌خوار نیستند و روزی ۱۷-۱۸ ساعت برای گذران زندگی کار می‌کنند و برای امرار معاش کلیه‌های خود را می‌فروشند.

او که قصد اجرای قطعه «خیابان خواب‌ها» را داشت، ادامه داد: امیدوارم روزی برسد که نیازی نباشد چنین ترانه‌ای در ایران عزیز خوانده شود.

سپس این هنرمند با بیان این‌که شهرداد روحانی - آهنگساز و رهبر ارکستر سمفونیک تهران - در این کنسرت حضور دارد، همکاری برای انتشار آلبوم او را یکی از بزرگترین افتخارات دوران کاری خود دانست و قطعه «بن‌بست» را از آلبوم مشترک‌شان اجرا کرد.

عصار در ادامه از محمدعلی بهمنی، شاعر معاصر که یکی از مهمانان این کنسرت بود برای حضورش تشکر کرد و نشست پشت پیانو و قطعه «سهم من» را خواند.

او پس از خواندن این قطعه روبه مخاطبان گفت: از اعماق وجودم از تک‌تک‌ شما و علاقه و توجهی که به من داشتید، ممنونم. از روز اولی که گفتم «معشوقه به سامان شد، تا باد چنین بادا...» تا همین امروز شما همیشه همراهم بوده‌اید و به کیفیت حضورتان افتخار می‌کنم.

این کنسرت با قطعه «خیال نکن» به پایان رسید که با همراهی مخاطبان اجرا شد.

پویا نیک‌پور - سرپرست گروه و رهبر ارکستر -، آرش مقدم - درامز -، دارا دارایی - گیتارباس -، همایون نصیری و حسام متولی - پرکاشن -، ماکان حافظی - گیتار الکتریک -، امیر شهابی - کیبورد -، میلاد عالمی - رهبر سازهای زهی - و فرهاد هراتی به همراهی گروه کر «نامیرا» عصار را در این اجرا همراهی می‌کردند.