روزنو :  
ماده 17 اساسنامه سپاه و مصوبه مجمع سیاست های کلی انتخابات از سوی تشخیص مصلحت نظام بر ممنوعیت ورود نیروهای نظامی به فعالیت های سیاسی تاکید دارد.
 
به گزارش روز نو؛  در 19 فروردین سال 1394 خبری شایعه بازگشت محسن رضایی به سپاه را تائید می کرد. بدین ترتیب دکتر رضایی به خاستگاه اولیه خود بازگشت. او که 16 سال فرماندهی کل سپاه پاسداران را عهده دار بود ، لباس نظامی بر تن کرد و در کسوت سرلشگر پاسدار در رژه ها و دیگر برنامه های نظامی در کنار دیگر فرماندهان ارشد نظامی کشور ، ظاهر شد.
 
برخی بازگشت محسن رضایی 62 ساله به سپاه را مقدمات تصدی ریاست ستاد کل نیروهای مسلح از سوی وی تعبیر کردند و در برخی محافل نیز شایعاتی مبنی بر ماموریت ویژه محسن رضایی در سپاه منتشر شد. هر چه بود این بازگشت ، پایانی بر 19 سال فعالیت سیاسی وی بود. 19 سالی که بطور مستمر با دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام طی شد و 3 بار کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری و راه اندازی گروهها و تشکیلات سیاسی را در پی داشت.حتی اگر شخص محسن رضایی تمایلی به ماندن در کسوت نظامی گری نداشته باشد و ضمیرناخودآگاه وی ، او را از این عرصه دور کند ولی ناگزیر از پذیرش این جبر بود. جبری که نص صریح قانون آنرا آفریده است.
 
محسن رضایی که از سال 1376 دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام را عهده دار است بهتر از هر شخصی از مصوبه بیست و پنجم بهمن سال 1393 این مجمع اطلاع دارد که در چارچوب تدوین سیاست های کلی کشور در زمینه ی انتخابات موضوع «ممنوعیت ورود افراد نیروهای مسلح اعم از ارتش، سپاه، نیروی انتظامی و دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی و سازمان بسیج در دسته بندی های سیاسی و جناحی در انتخابات و جانبداری از داوطلبان خاص» را تصویب کرد.
 
او که از آغازین روزهای راه اندازی سپاه در این تشکیلات بوده، شاید تمامی اساسنامه سپاه را حفظ باشد ، بخصوص  ماده ی 47 این اساسنامه را که بر ممنوعیت فعالیت سیاسی تاکید کرده و می گوید:« سپاه پاسداران انقلاب اسلامي از نظر سياسي و عقيدتي تابع ولايت فقيه بوده و از كليه احزاب و گروه هاي سياسي مستقل است و خود نيز هرگز نبايد در جامعه شخصيت حزبي پيدا كرده و به صورت يك حزب يا سازمان سياسي عمل كند.»
 
رضایی که اکنون در دانشگاه امام حسین (ع) تدریس می کند بطور حتم بر ماده 24 قانون انتخابات رياست جمهوري و ماده 16 قانون انتخابات مجلس شوراي اسلامي که تاکید دارد« نيروهاي نظامي و انتظامي حق دخالت در امور انتخابات اعم از امور اجرايي و نظارت را ندارند» واقف است.
 
مهمتر از همه اینها ، محسن رضایی حتما رهنمودهای امام راحل مبنی بر اینکه «سپاه پاسداران و همین طور سایر قوای مسلح باید وارد در جهات سیاسی نشوند تا انسجام پیدا بشود» و همچنین «وصیت اکید من به قوای مسلح آن است که همان طور که از مقررات نظام، عدم دخول نظامی در احزاب و گروهها و جبهه ها است به آن عمل نمایند؛ و قوای مسلح مطلقاً، چه نظامی و انتظامی و پاسدار و بسیج و غیر اینها، در هیچ حزب و گروهی وارد نشده و خود را از بازیهای سیاسی دور نگه دارند» را به یاد دارد.
 
با این اوصاف قرار گرفتن امضای سرلشگر پاسدار محسن رضایی در ذیل بیانیه حامیان گروه تازه تاسیس «مجمع نیروهای انقلاب اسلامی» در ششم دی ماه جاری و حضور در اولین نشست هم اندیشی این گروه که فردای آنروز برگزار شد ، این سوال را در اذهان متبادر می کند که آیا صرف نپوشیدن لباس نظامی ، مجوزی برای فعالیت سیاسی است ؟
 
چگونه ممکن است در 28 شهریور ماه همین سال با پوشیدن لباس نظامی در ردیف نخست فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به دیدار رهبر انقلاب رفت و در کمتر از 4 ماه بعد از آن دیدار در جمع چهره های سیاسی به فعالیت سیاسی پرداخت ؟
 
بنظر می رسد هر چه به انتخابات ریاست جمهوری نزدیک تر می شویم ، تمایل محسن رضایی نیز برای حضور و نقش آفرینی در عرصه سیاست نیز بیشتر می شود. شاید هم این ضمیر ناخودآگاه سردار است که او را به سمت نقش آفرینی سیاسی سوق می دهد!؟
 
ای کاش آقا محسن بچه های جنگ ، اگر بر فعالیت سیاسی خود مصمم بود به سپاه بازنمی گشت و باز هم کاشکی حال که بازگشته است به فعالیت سیاسی روی نمی آورد تا با این تناقض ها روبرو نمی شدیم.

*قانون