روزنو : غلامحسین کرباسچی دولت روحانی را در مجموع موفق می‌داند و معتقد است این گزینه‌هایی که برای کاندیداتوری ریاست جمهوری 96 مطرح می‌شوند با روحانی قابل مقایسه نیستند.

به گزارش روز نو؛  کرباسچی اگر چه معتقد است وضعیت فراکسیون امید در مجلس دهم به تدریج بهبود می‌یابد، اما به اعضای عمدتا تازه‌کار این فراکسیون، این هشدار را هم می‌دهد که از مواضع تهییجی دوری کنند و به دام رادیکالیسم گرفتار نشوند .او می‌گوید که وزن‌کشی سیاسی عامل شکست اصلاح‌طلبان در انتخابات شورای دوم بود. دبیرکل حزب کارگزاران در گفت‌وگو با پایگاه خبری تحلیلی دیدبان ایران همچنین اطمینان می‌دهد که اختلافات دهه 70 کارگزاران و اصلاح‌طلبان، دیگر تکرار نمی‌شود. شهردار تهران در دولت‌های ‌هاشمی و خاتمی از عملکرد خود دفاع می‌کند و می‌گوید:تراکم‌فروشی‌هایم قانونی و معقول بود/ مگر می‌توانستم به فلان ارگان مجوز ساخت و ساز بدهم، اما به مردم عادی، نه؟ او اضافه می‌کند که:هر کس کار خلافی از دوران ریاست من بر شهرداری سراغ دارد، سندش را منتشر کند. گزیده‌ای از این گفت‌وگو در ادامه می‌آید.
موانع عمده‌ای در مقابل روحانی وجود دارند
همه دولت‌ها، همه مسئولان و همه افرادی که در نهادهای حاکمیت مشغول به فعالیت هستند، کارنامه‌ای مشحون از نقاط ضعف و قوت دارند؛ به طور طبیعی رای‌دهندگان آگاه و بالغ به مقایسه کارنامه عملکردی کاندیداها می‌پردازند؛ در دولت آقای مهندس موسوی، علی‌رغم فشار جنگ و مشکلات و تضییقات و نارسایی‌های اقتصادی اما به‌دلیل شرایط خاص جنگ و مشاهده تلاش دولت از سوی مردم، عدم رضایت در قاطبه مردم ابراز نمی‌شد؛ بعدها دولت‌های آقایان ‌هاشمی رفسنجانی، خاتمی و احمدی‌نژاد روی کار آمدند که علی‌القاعده مردم کارنامه آنها را در محافل رسمی و غیررسمی مقایسه می‌کنند؛ اینکه این دولت‌ها با امکاناتی که در اختیار داشتند چه نتایج و دستاوردهایی به بارآوردند، یکی از عمده مولفه‌های مقایسه‌ای مردم است. آقای روحانی در شرایطی زمام امور اجرایی کشور را به‌دست گرفت که مشکلات و معضلات فراوانی در حوزه‌های مختلف گریبانگیر کشور بود؛ مملکت به اعتقاد خیلی‌ها در لبه پرتگاه قرارگرفته بود؛ احتمال وقوع حمله نظامی وجود داشت؛ تورم افسارگسیخته‌ای بر اقتصاد کشور حاکم بود. فشار تحریم‌ها بر گرده ملت سنگینی می‌کرد؛ از لحاظ سیاست‌خارجی، کشور در انزوای بی‌سابقه‌ای قرار داشت که حتی در زمان جنگ نیز با آن مواجه نبودیم .وقتی این مشکلات و معضلات پیش‌روی روحانی در آغاز به کار دولت یازدهم را در کنار فشارها و تضییقات سیاسی و ناسازگاری‌های مجلس نهم با این دولت می‌گذاریم، متوجه می‌شویم که موانع عمده‌ای در مقابل آقای روحانی وجود داشته و دارد؛ به هر ترتیب، 49درصد از آرای انتخابات92 به سبد رقبای روحانی ریخته شده بود؛ رقبا افرادی بودند که در حاکمیت از جایگاه موثری برخوردار بودند؛ شهردار یا دبیر شورای‌عالی امنیت ملی بودند و بر رویکردها و جهت‌گیری‌های دولت روحانی از همان ابتدا انتقاد داشتند و این انتقادات را به طُرق مختلف در جامعه مطرح می‌کردند. با تمام این تفاسیر، آقای روحانی موفق شده‌اند که یک سری از مشکلات را مرتفع کنند.
اقدام روحانی در شکستن اجماع جهانی علیه ایران، شاهکار بود
به اعتقاد من، مذاکرات فشرده و هنرمندانه‌ای که در دولت آقای روحانی شکل گرفت و موجب لغو قطعنامه‌های شورای امنیت و شکستن اجماع جهانی علیه ایران شد، یک شاهکار بود و به تصریح متخصصان امر، قطعنامه‌هایی که با تلاش‌های دیپلماتیک دولت روحانی لغو شد، بعضا برای لغو، نیازمند تغییر یک نظام حکومتی و گذشت چندین سال بود.از این‌رو باید یک دولتی بدتر از دولت قبل و با سیاست‌های ناشیانه‌ای‌تری، در کشور روی کار بیاید که مجددا اجماع جهانی علیه ایران شکل گیرد؛ به اعتقاد من این امر تقریبا غیرممکن است و مجموعه نظام هم آن‌را برنمی‌تابد .من معتقدم کار روحانی و دستگاه دیپلماسی دولت وی در شکستن اجماع جهانی علیه ایران، تاریخی و ماندگار است؛ امروز در شرایطی قرار داریم که نه تنها اجماع جهانی علیه ایران شکل نمی‌گیرد، بلکه اگر فرد، کشور و یا گروهی بخواهد برجام را به مخاطره بیندازد با رویکرد مخالفت‌آمیز دولت‌های جهانی مواجه می‌شود و علیه چنین فرد یا کشوری در سطح جهان اجماع صورت می‌گیرد.
عملکرد فراکسیون امید به تدریج بهتر می‌شود
در مجلس دهم شاهد یک تغییر 70درصدی بودیم؛ آنچه در انتخابات اسفند 94 نیروهای تحول‌خواه دنبال می‌کردند، عبارت بود از راه نیافتن عناصر افراطی به مجلس دهم؛ این امر تا حد زیادی محقق شد و عمده مخالفان سیاسی جریان اعتدال و اصلاحات با آرای مردم از مجلس حذف شدند؛ البته به سبب روند احراز صلاحیت‌ها و برخی عوامل و شرایط دیگر، اکثر اعضای تحول خواهِ جدیدالورود به مجلس دهم از تجربه پارلمانی کافی برخوردار نیستند و حتی رئیس فراکسیون امید، تجربه فعالیت پارلمانی را در کارنامه خود نداشت و فراتر از آن، اینکه برخی از اعضای لیست امید، حتی سابقه کار تشکیلاتی و سیاسی هم نداشتند؛ بنابراین اینکه از این افراد و این لیست انتظار داشته باشیم که به سرعت خود را با اقتضائات فعالیت پارلمانی منطبق کند، توقع زیادی است.
به اعتقاد من، اعضای فراکسیون امید برای کسب تجربه کار تشکیلاتی و پارلمانی به زمان بیشتری نیاز دارند؛ اما مِن حیث‌المجموع به نظرم عملکرد این فراکسیون در مجلس دهم به تدریج ارتقا پیدا کرده است.
وزن کشی سیاسی عامل شکست اصلاح‌طلبان در شورای دوم
شورای شهر اول در تهران، در شرایطی شکل گرفت که مجموعه نیروهای سیاسی، از تجربه کافی در این زمینه برخوردار نبودند؛ امری که اتفاقا دلیلی برای شکست اصلاح‌طلبان در انتخابات شورای شهر دوم بود؛ شکستی که ناشی از تعدد لیست‌ها بود؛ در آن مقطع جبهه مشارکت تصور می‌کرد که از پایگاه اجتماعی بسیار قوی بهره‌مند است؛ در نتیجه سایر گروه‌ها و طیف‌ها هم بر همین مبنا به وزن‌کشی سیاسی روی آوردند و نتوانستند در تهیه لیست‌های انتخاباتی به هماهنگی و انسجام برسند؛ امروز اما شرایط متفاوت است و تجربه 20ساله پیش روی نیروهای سیاسی است؛ امروز اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان به این نتیجه رسیده‌اند که قواعد سیاسی تابعی از مجموعه اقتضائات، شرایط و فعل و انفعالات است و بعضا باید برای نیل به هدف از خواست و تمایل شخصی و حزبی عدول کرد؛ نمونه این امر به وضوح در دو انتخابات اخیر نمایان شده است و من معتقدم این تفکر استمرار خواهد یافت و اختلافات دوره‌های پیشین تکرار نمی‌شود و قطعا شورای شهر پنجم شرایط بهتری خواهد داشت.
اختلافات دهه 70 کارگزاران و اصلاح‌طلبان، تکرار نمی‌شود
این نظر را قبول ندارم که ائتلاف نیروهای تحول‌خواه به سبب وجود یک رقیب سیاسی مشترک است؛ هر حزب و طیف سیاسی، دیدگاه خاص خود را دارد؛ در شرایط فعلی هم که انسجام مطلوبی میان جبهه اعتدال و اصلاحات ایجاد شده، ممکن است اختلافات فکری و سیاسی زیادی میان آنها وجود داشته باشد، اما اینکه این اختلافات موجب واگرایی و تفرق نمی‌شود نه به سبب وجود رقیب مشترک که به سبب اولویت‌دهی به منافع ملی و مصالح عمومی از سوی کنشگران این دو جبهه است. می‌توانم بگویم که اختلاف و تشتتی که در دهه 70 میان نیروهای سیاسی تحول‌خواه به‌وجود آمد معلول کم تجربگی درکارسیاسی بود، که امیدواریم دیگر تکرار نشود.
نجفی رابط انتخاباتی ما با دولت نیست
ما با آقای نجفی و دیگران که شما اسم می‌آورید و اسم نمی‌آورید، جلسات مختلفی داریم و در آن جلسات بعضا هماهنگی‌های سیاسی هم به عمل می‌آید؛ ما با غیر از کارگزاران و غیر از اصلاح‌طلبان هم جلساتی پیرامون مسائل سیاسی داریم؛ آقای نجفی هم از نیروهای بسیار شایسته و قابل احترام هستند و با ایشان هم جلسات متعددی داریم؛ اما این تعبیر را که آقای نجفی رابط انتخاباتی کارگزاران و دولت است مطابق با واقعیت نمی‌دانم.
روحانی با افرادی که مطرح می‌شوند، قابل مقایسه نیست
در شرایط فعلی از نظر ما آقای روحانی کارنامه قابل قبولی دارد و با این افرادی که عموما از جناح مقابل برای کاندیداتوری در انتخابات مطرح می‌شوند، قابل مقایسه نیست و قطعا در مقابل این‌ افراد،کاندیدای نیروهای اصلاح‌طلب و اعتدال‌گرا و حتی بخشی از اصول‌گرایان، آقای روحانی است.
تراکم فروشی‌هایم قانونی و معقول بود
آقای توکلی گفته بود، من پایه‌گذار فساد در شهرداری هستم؛ این حرف بسیار عجیب است؛ فردی که 10سال در ریاست یک دستگاه همچون شهرداری تهران باشد و مجموعه نهادهای حاکمیت با آن تعامل داشته باشند و بعد به هردلیلی پرونده ساخته شود، آیا باید او را پایه‌گذار فساد نامید؟ مگر فساد در یک شب و به‌واسطه یک سوژه خاص پایه‌گذاری می‌شود؟ این اتهام پایه‌گذاری فساد که تنها به من بازنمی‌گردد، به همه مسئولان آن مقطع از صدر تا ذیل بازمی‌گردد. ما مخفیانه که به قول ایشان پول زور بابت ساخت و ساز نمی‌‌گرفتیم. همه مردم شاید پولی راکه بابت مالیات و عوارض می‌دهند پول زور تلقی کنند، ولی آیا این پایه‌گذاری فساد است؟ به‌نظر ایشان باید ساخت وساز ونوسازی درشهر نمی‌شد؟ یا هرکه می‌ساخت بدون عوارض وهزینه می‌ساخت؟ پس هزینه شهر ازکجا می‌آمد؟ تمام کارها واجازه ساخت واخذ هر عوارضی با مصوبات قانونی بوده؛ بسیاری از مجوزهای ساخت و ساز هم که صادر شد با نظر و حتی تاکید همین مقامات و مسئولان در رده‌های مختلف بود؛ بسیاری از این بنیادها و ارگان‌های انقلابی در آن مقطع خواستار تراکم و ساخت و ساز بودند و به‌واسطه مصالح و مشکلاتی که داشتند به آنها مجوز داده می‌شد. مجوزهای زیادی هم به افراد دیگر جامعه داده می‌شد؛ وقتی شما به یک ارگان و نهادی مجوز ساخت‌وساز می‌دهید و مثلا به دانشگاهی همچون دانشگاه امام صادق اجازه می‌دهید سر یک چهارراه، چند هزار متر تجاری بسازد، دیگر نمی‌توانید جلوی ساخت و ساز یک مغازه 12متری را به عنوان خلاف بگیرید؛ حالا به خاطر مصالحی مجوز برخی ساخت و سازها به آن ارگان‌ها و نهادها داده شد و دعوای اصلی این شد که عوارض قانونی و آن 50درصد را بدهند یا نه؟
هر کس خلافی از من دارد، سندش را منتشر کند
کرباسچی: این حرف‌ها از سنخ اظهارات شعاری است و اگر کسی مورد و سندی در این‌باره دارد منتشر کند؛ در دوره شهرداری من، تمام آن چیزی که به عنوان عوارض اخذ می‌شد قانونی و دارای مجوز بود. نشانه این امر هم آنکه با آن همه بررسی‌های گسترده که انجام گرفت در آن موارد هیچ‌گونه تخلفی حتی طرح هم نشد؛ من بارها اعلام کردم و به آن آقای سلیمی هم که مدام می‌گفت مناظره، چنین گفتم که ما مناظره‌ای با شما نداریم؛ شما ادعا کردید که ما در شهرداری بذل و بخشش کردیم، باید آن را ثابت کنید؛ من باز هم می‌گویم هر کس کار خلافی در آن دوره شهرداری از من سراغ دارد، سند آن را منتشر.

*همدلي