پس از مدت‌ها از يك نيروي اصلاح‌طلب دعوت شده بود تا در يك برنامه تلويزيوني به نام «زاويه» حضور پيدا كند؛ ساعت ۲۱ نخستين روز زمستان در شبكه چهارم سيما. البته حميدرضا جلايي تنها ميهمان اين برنامه نبود و صادق كوشكي اصولگرا، داوود گودرزي و ضيا‌هاشمي هم به دور همان ميزي نشستند كه جلايي‌پور هم روي يك صندلي پشت آن ميز نشسته بود.
پس از مدت‌ها از يك نيروي اصلاح‌طلب دعوت شده بود تا در يك برنامه تلويزيوني به نام «زاويه» حضور پيدا كند؛ ساعت ۲۱ نخستين روز زمستان در شبكه چهارم سيما. البته حميدرضا جلايي تنها ميهمان اين برنامه نبود و صادق كوشكي اصولگرا، داوود گودرزي و ضيا‌هاشمي هم به دور همان ميزي نشستند كه جلايي‌پور هم روي يك صندلي پشت آن ميز نشسته بود.
به گزارش روز نو؛ اظهارات اين فعال سياسي اصلاح‌طلب بازتاب‌هاي زيادي داشت كه به گفته خود جلايي‌پور، مثبت و شور‌انگيز بود. جلايي‌پور روز گذشته در كانال تلگرامي خود به چند انتقاد مطرح شده پاسخ داد كه بخش‌هايي از آن در ادامه مي‌آيد:
پذيرش نقد به كم توجهي اصلاح‌طلبان به عدالت‌اجتماعي
در نقد نخستي كه به اظهارت جلايي‌پور درباره عدالت‌خواهي وارد شده است، آمده كه «بحث من درباره وضعيت امروز عدالت خواهي به عنوان يكي از اركان آرمانخواهانه جنبش دانشجويي است. واقعيت آن است كه ما اصلاح‌طلبان طي ساليان اخير كمتر روي اين موضوع تمركز كرده‌ايم. به عبارت ديگر گفتمان اصلاحات، جذابيت گذشته را براي دانشجويان عدالتخواه از دست داده است، مساله‌اي كه براي ترميم آن بايد كوشيد و گرنه هم اصلاحات متضرر خواهد شد، هم توان و انرژي جنبش دانشجويي هدر مي‌رود و هم مملكت از مسير صلاح به دور مي‌افتد.» كه جلايي‌پور چنين به اين انتقاد پاسخ داده است: «نقد ايشان به كم توجهي اصلاح‌طلبان به بحث عدالت اجتماعي كاملا وارد است، به اين علت كه در گفتمان اصلاحات، توجه به دموكراسي، جامعه مدني و حاكميت قانون خوب جا افتاده، اما توجه به عدالت اجتماعي و محرومان (كه در چه وضعي هستند و در قبال آنها چه مسئوليتي داريم؟ يا همان بحث توسعه عادلانه) هنوز در گفتمان ما به خوبي جاگير نشده است.»
تار زدن اصطلاح است نه توهين
نقد ديگري كه به جلايي‌پور وارد شد اين‌چنين بود:«يه جمله ايشون به كار برد كه: فلاني طي اين سال‌ها كار علمي مي‌كرده، «تار كه نمي‌زده!»اميدوارم كه اهل موسيقي، امثال شجريان و حسين عليزاده اين بخش از مناظره رو نه ديده باشن و نه شنيده باشن.» پاسخ جلايي‌پور به اين انتقاد چنين است: «اين تذكر كاملا وارد و درست است. اشتباه من اين بود كه به خطا از مثال «تار زدن» استفاده كردم. بايد مي‌گفتم: كار فرهنگي انجام مي‌داده «يه قل دو قل» كه بازي نمي‌كرده! اما بايد دو نكته را هم اضافه كنم. اول اينكه اگر عبارت «تار زدن» را در حكم اصطلاح بگيريم، اين اصطلاحي عاميانه است كه در زبان مردم قديم تهران خصوصا در محله مولوي استفاده مي‌شده است. وقتي به كسي مي‌گفتند «تار مي‌زنه» يعني بيكار و علاف است. وقتي يك جامعه شناس بخواهد مردم‌مدار باشد، مستعد انجام اين اشتباهات هم هست! نكته دوم، شما فضاي گفت‌وگو را در نظر بگيريد. من درست كنار توپخانه كلمات جناب كوشكي نشسته بودم كه با امنيت خاطر، بسياري از اصلاح‌طلبان و دانشجويان شريف را تخطئه مي‌كرد. هنوز به خاطر دارم كه وقتي مناظره تمام شد انگار صد كيلو بار را از روي دوشم زمين گذاشتم.»
گفتم ميزگرد؛ گفتند مناظره!
جلايي‌پور در پايان پاسخ به نقدها آورده است:«در مجموع اين اقدام صدا و سيما را بايد به فال نيك گرفت و درست نيست كه فقط آن را به صورت خطي ارزيابي كرد. ظاهرا برنامه زاويه در هفته گذشته با موضوع«جنبش دانشجويي» و با حضور چهار نفر از نمايندگان دانشجويان انجام شده بود و قرار بوده برنامه زاويه همان موضوع را با حضور چهار نفر از كارشناسان، به بحث بگذارد. قبل از شروع برنامه به سردبير محترم پيشنهاد دادم اين گفت‌وگو به صورت «ميزگرد» انجام شود و هر كس بحث كارشناسي خود را بكند. اما گويا به ايشان تاكيد شده بود كه برنامه روال «مناظره» داشته باشد نه «ميزگرد»، با اين استدلال كه مردم زياد حوصله ميزگرد را ندارند! به اين ترتيب ميزگرد ما لزوما بحثي علمي درباره فعاليت‌هاي دانشجويي نبود! و چهار كارشناس فقط راجع به جنبش دانشجويي بحث كارشناسي نمي‌كردند! بلكه يك نفر مسئول بسيج دانشجويي بود. يك نفر نزديك به تفكر جبهه پايداري، ديگري معاون وزير علوم و من يكي هم اصلاح‌طلب جمع بودم! با حضور تركيب فوق در مناظره، چالشي شدن جنس بحث بسيار طبيعي بود، چرا كه بحث بيشتر حول محور برداشت‌هاي جريان‌هاي مختلف از جنبش دانشجويي مي‌چرخيدكه البته بحث داغي هم بود!
برنامه سنگين جبهه پايداري براي تخريب دولت
جلایی‌پور ادامه داده است: قبل و بعد از برنامه «زاويه» به خوبي و از نزديك با تيپ افرادي نزديك به جبهه پايداري محشور شدم! اين تجربه برداشتم را نسبت به اين مساله تقويت كرد كه اين جريان براي تخريب دولت روحاني در افكار عمومي در ماه‌هاي آينده برنامه‌اي سنگين و متمركز در دستور كار دارد. به نظر مي‌رسد اين جريان علاقه‌مند است روي اين خط فكري كار كند كه دولت روحاني امنيتي، ضد آزادي و واداده در برابر خارجي‌هاست و اوضاع اقتصادي را خراب كرده است. با توجه به حجم بالاي تبليغات تخريبي عليه دولت، در چند ماه آينده دولت روحاني و نيروهاي جامعه مدني به برنامه‌ريزي و اجراي كمپين‌هاي سنگين و هدفمند تبليغاتي نياز دارند. لذا از تمام دوستاني كه با ارسال نظراتشان به من لطف داشتند تقاضا مي‌كنم در چهار ماه آينده اطرافيان خود را براي شركت فعال، آگاهانه و مسئولانه در انتخابات آماده كنند. به يك دليل روشن: جامعه (مدني؟) معضلات اساسي دارد ولي اركان مختلف كشور نسبت به جامعه مدني بي‌طرف نيستند، حتي بخش‌هايي از اركان خود را بي‌نياز از جامعه مدني مي‌دانند. در چنين وضعيتي و براي دفاع از جامعه ايران، نيروهاي جامعه مدني جز تكيه بر عملكرد افراد آگاهش سرمايه‌اي ندارد.
به گزارش روز نو؛ اظهارات اين فعال سياسي اصلاح‌طلب بازتاب‌هاي زيادي داشت كه به گفته خود جلايي‌پور، مثبت و شور‌انگيز بود. جلايي‌پور روز گذشته در كانال تلگرامي خود به چند انتقاد مطرح شده پاسخ داد كه بخش‌هايي از آن در ادامه مي‌آيد:
پذيرش نقد به كم توجهي اصلاح‌طلبان به عدالت‌اجتماعي
در نقد نخستي كه به اظهارت جلايي‌پور درباره عدالت‌خواهي وارد شده است، آمده كه «بحث من درباره وضعيت امروز عدالت خواهي به عنوان يكي از اركان آرمانخواهانه جنبش دانشجويي است. واقعيت آن است كه ما اصلاح‌طلبان طي ساليان اخير كمتر روي اين موضوع تمركز كرده‌ايم. به عبارت ديگر گفتمان اصلاحات، جذابيت گذشته را براي دانشجويان عدالتخواه از دست داده است، مساله‌اي كه براي ترميم آن بايد كوشيد و گرنه هم اصلاحات متضرر خواهد شد، هم توان و انرژي جنبش دانشجويي هدر مي‌رود و هم مملكت از مسير صلاح به دور مي‌افتد.» كه جلايي‌پور چنين به اين انتقاد پاسخ داده است: «نقد ايشان به كم توجهي اصلاح‌طلبان به بحث عدالت اجتماعي كاملا وارد است، به اين علت كه در گفتمان اصلاحات، توجه به دموكراسي، جامعه مدني و حاكميت قانون خوب جا افتاده، اما توجه به عدالت اجتماعي و محرومان (كه در چه وضعي هستند و در قبال آنها چه مسئوليتي داريم؟ يا همان بحث توسعه عادلانه) هنوز در گفتمان ما به خوبي جاگير نشده است.»
تار زدن اصطلاح است نه توهين
نقد ديگري كه به جلايي‌پور وارد شد اين‌چنين بود:«يه جمله ايشون به كار برد كه: فلاني طي اين سال‌ها كار علمي مي‌كرده، «تار كه نمي‌زده!»اميدوارم كه اهل موسيقي، امثال شجريان و حسين عليزاده اين بخش از مناظره رو نه ديده باشن و نه شنيده باشن.» پاسخ جلايي‌پور به اين انتقاد چنين است: «اين تذكر كاملا وارد و درست است. اشتباه من اين بود كه به خطا از مثال «تار زدن» استفاده كردم. بايد مي‌گفتم: كار فرهنگي انجام مي‌داده «يه قل دو قل» كه بازي نمي‌كرده! اما بايد دو نكته را هم اضافه كنم. اول اينكه اگر عبارت «تار زدن» را در حكم اصطلاح بگيريم، اين اصطلاحي عاميانه است كه در زبان مردم قديم تهران خصوصا در محله مولوي استفاده مي‌شده است. وقتي به كسي مي‌گفتند «تار مي‌زنه» يعني بيكار و علاف است. وقتي يك جامعه شناس بخواهد مردم‌مدار باشد، مستعد انجام اين اشتباهات هم هست! نكته دوم، شما فضاي گفت‌وگو را در نظر بگيريد. من درست كنار توپخانه كلمات جناب كوشكي نشسته بودم كه با امنيت خاطر، بسياري از اصلاح‌طلبان و دانشجويان شريف را تخطئه مي‌كرد. هنوز به خاطر دارم كه وقتي مناظره تمام شد انگار صد كيلو بار را از روي دوشم زمين گذاشتم.»
گفتم ميزگرد؛ گفتند مناظره!
جلايي‌پور در پايان پاسخ به نقدها آورده است:«در مجموع اين اقدام صدا و سيما را بايد به فال نيك گرفت و درست نيست كه فقط آن را به صورت خطي ارزيابي كرد. ظاهرا برنامه زاويه در هفته گذشته با موضوع«جنبش دانشجويي» و با حضور چهار نفر از نمايندگان دانشجويان انجام شده بود و قرار بوده برنامه زاويه همان موضوع را با حضور چهار نفر از كارشناسان، به بحث بگذارد. قبل از شروع برنامه به سردبير محترم پيشنهاد دادم اين گفت‌وگو به صورت «ميزگرد» انجام شود و هر كس بحث كارشناسي خود را بكند. اما گويا به ايشان تاكيد شده بود كه برنامه روال «مناظره» داشته باشد نه «ميزگرد»، با اين استدلال كه مردم زياد حوصله ميزگرد را ندارند! به اين ترتيب ميزگرد ما لزوما بحثي علمي درباره فعاليت‌هاي دانشجويي نبود! و چهار كارشناس فقط راجع به جنبش دانشجويي بحث كارشناسي نمي‌كردند! بلكه يك نفر مسئول بسيج دانشجويي بود. يك نفر نزديك به تفكر جبهه پايداري، ديگري معاون وزير علوم و من يكي هم اصلاح‌طلب جمع بودم! با حضور تركيب فوق در مناظره، چالشي شدن جنس بحث بسيار طبيعي بود، چرا كه بحث بيشتر حول محور برداشت‌هاي جريان‌هاي مختلف از جنبش دانشجويي مي‌چرخيدكه البته بحث داغي هم بود!
برنامه سنگين جبهه پايداري براي تخريب دولت
جلایی‌پور ادامه داده است: قبل و بعد از برنامه «زاويه» به خوبي و از نزديك با تيپ افرادي نزديك به جبهه پايداري محشور شدم! اين تجربه برداشتم را نسبت به اين مساله تقويت كرد كه اين جريان براي تخريب دولت روحاني در افكار عمومي در ماه‌هاي آينده برنامه‌اي سنگين و متمركز در دستور كار دارد. به نظر مي‌رسد اين جريان علاقه‌مند است روي اين خط فكري كار كند كه دولت روحاني امنيتي، ضد آزادي و واداده در برابر خارجي‌هاست و اوضاع اقتصادي را خراب كرده است. با توجه به حجم بالاي تبليغات تخريبي عليه دولت، در چند ماه آينده دولت روحاني و نيروهاي جامعه مدني به برنامه‌ريزي و اجراي كمپين‌هاي سنگين و هدفمند تبليغاتي نياز دارند. لذا از تمام دوستاني كه با ارسال نظراتشان به من لطف داشتند تقاضا مي‌كنم در چهار ماه آينده اطرافيان خود را براي شركت فعال، آگاهانه و مسئولانه در انتخابات آماده كنند. به يك دليل روشن: جامعه (مدني؟) معضلات اساسي دارد ولي اركان مختلف كشور نسبت به جامعه مدني بي‌طرف نيستند، حتي بخش‌هايي از اركان خود را بي‌نياز از جامعه مدني مي‌دانند. در چنين وضعيتي و براي دفاع از جامعه ايران، نيروهاي جامعه مدني جز تكيه بر عملكرد افراد آگاهش سرمايه‌اي ندارد.
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
