تحلیلی بر گمانه زنی نیویورک تایمز
جانشین جان کری کیست؟
در فضای بینالمللی شاید بزرگترین مانع بر سر اجرایی شدن شعارهای انتخاباتی ترامپ پیرامون برخی مسائل مهم از جمله برجام، اتحادیه اروپا و انسجامی است که ناخودآگاه و پس از اتخاذ شیوههای تهاجمی توسط رئیس جمهور منتخب آمریکا به وجود آمده است.
روزنو :
شاید چندان مهم نباشد که از بین توماس باراک جونیور(سرمایهگذار حوزه مسکن)، جب هنسارلینگ(نماینده ایالت تگزاس و رئیس کمیته خدمات مالی مجلس نمایندگان آمریکا)، استیون منوچین(مدیر سابق موسسه مالی گلدمن ساکس و رئیس امور مالی ستاد ترامپ) و یا تیم پالنتی(فرماندار سابق ایالت مینه سوتا) کدام یک به مقام وزارت خزانه داری آمریکا دست پیدا خواهد کرد و نیز، چندان اهمیتی در تعاملات بینالمللی برای این که از بین کریس کریستی(فرماندار ایالت نیوجرسی)، دن دیمیکو(مدیر پیشین یک شرکت تولیدکننده فولاد) و لوئیس آیزنبرگ(یکی از مدیران یک گروه مالی) کدام یک به مهم ترین صندلی وزارت بازرگانی آمریکا تکیه خواهد زد؛ قائل نباشند اما قطعا پستهایی چون معاون اول چهل و پنجمین رئیس جمهور آمریکا، وزیر امور خارجهای که ترامپ سکان سیاست خارجه اش را به وی خواهد سپرد و نیز چهرهای که موفق به جلب اعتماد دونالد ترامپ برای در اختیار گرفتن وزارت دفاع شود از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار خواهد بود. در این میان برای کشورهایی که چندان رابطه تنگاتنگ و حسنهای با ایالات متحده آمریکا ندارند شاید این دو وزیر نیز چندان مهم نباشد اما برای کشورهایی که در مناطقی خاص از جهان حضور دارند؛ نظیر تمامی کشورهای منطقه خاورمیانه، خاور دور و شرق اروپا، برخی وزرا و سیاست چند وزارتخانه آمریکا میتواند مهم تر از دیگر وزارتخانهها قلمداد شود.
در نگاه فردی البته برای کسانی که قصد مهاجرت دارندـ بنا بر هر دلیل از جمله کار، سکونت، تجارت و تحصیل ـ یا شخصیتهایی که به ارتباطات استراتژیک وابستگی تام و تمام دارند، قطعا بسیاری از جابهجاییهای سیاسی ـ اجرایی آمریکا نمیتواند مهم تلقی نشود و
اما از میان تمامی 15 وزارتخانه کشوری که سومین جمعیت و سومین وسعت سرزمینی را در اختیار دارد؛ دو وزارتخانه امور خارجه و دفاع برای منطقه خاورمیانه، کشورهای حاضر در مذاکرات مهم و تعیین کننده 1+5 و نیز برخی کشورهای حاضر در صحنههای سیاسیـ اجتماعی و نظامی از درجه بسیار بالایی برخوردار است تا جایی که کوچکترین فعل و انفعالات این حوزهها را رصد کرده و تا انتها نیز آن را دنبال خواهند کرد.
****گمانه زنی دهگانه نیویورک تایمز
نیویورک تایمز در گزارشی نسبتا مفصل، گمانهزنی خود در مورد ده وزارتخانه را منتشر کرده است که بر اساس این گزارش این چهرهها برای وزارت امور خارجه در نظر گرفته شدهاند:
- جان بولتون (سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل در دوران جرج بوش پسر)
- باب کورکر (سناتور جمهوریخواه ایالت تنسی و رئیس کمیته روابط خارجی سنا)
- نیوت گینگریچ (رئیس پیشین مجلس نمایندگان در دوران بیل کلینتون)
- زلمای خلیل زاد (سفیر پیشین آمریکا در افغانستان)
- استنلی مک کریستال (ژنرال بازنشسته و یکی از فرماندهان ارشد پیشین آمریکا در افغانستان)
- رودی جولیانی (شهردار سابق نیویورک)
و نیز برای وزارت دفاع آمریکا که از جمله وزارتخانههای مهم و تعیین کننده در تعاملا بینالمللی و منطقهای به شمار میرود به شماری از چهرههایی که معرفی شدهاند اشارهای شده است از جمله:
- کلی آیوت(سناتور جمهوریخواه بازنده ایالت نیوهمپشایر و عضو کمیته نیروهای مسلح سنا)
- مایکل فلین (رئیس سابق سازمان اطلاعات نظامی)
- استیفنهاردلی (مشاور امنیت ملی دولت جرج بوش پسر)
- جان کیل (سناتور سابق و جمهوریخواه از آریزونا)
- جف سشنز (سناتور جمهوریخواه از آلاباما)
در همین گزارش از دو چهره به عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد یاد شده است:
- کلی آیوت (سناتور بازنده ایالت نیوهمپشایر و عضو کمیته نیروهای مسلح سنا)
- ریچارد گرنل (سخنگوی سابق سفیر آمریکا در سازمان ملل در دولت جرج بوش پسر)
و برای ریاست بر سازمان سیا و مدیر اطلاعات ملی این چهار چهره:
- مایکل فلین (رئیس سابق سازمان اطلاعات نظامی)
- پیتر هوکسترا (رئیس سابق کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان)
- مایک راجرز (رئیس سابق کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان)
- فرانسیس تاونسند (مشاور پیشین امنیت داخلی در دولت جرج بوش پسر)
*****از شعارهای انتخاباتی ترامپ تا رویارویی با واقعیتها!
ترامپ در دوران سخت و نفسگیر مبارزات انتخاباتی خود که به گواه همه فعالان سیاسی، بی نظیر و در نوع خود جالب توجه بوده است! در فضایی مملو از هنجارشکنیهای اخلاقی، افشاگری، تهدید و شاخ و شانه کشیدنهای داخلی و بینالمللی؛ حرفهایی زده است که این روزها تنها و تنها شاهد پافشاری بر چند مورد از آنها، آن هم در حوزه سیاستهای داخلی ایالات متحده آمریکا نظیر اشتغال، آموزش، بیمه، مهاجرت، مالیات و غیره بوده ایم و اما در مواجهه با اعتراضات سراسری که این نیز در ادوار مختلف برگزاری انتخابات در آمریکا کمتر به چشم آمده بوده است، ترامپ کم کم از آن فضای احساسی و تهییجی در حال بیرون آمدن و مواجهه با واقعیتهایی ملموس تر است!
در فضای بینالمللی شاید بزرگترین مانع بر سر اجرایی شدن شعارهای انتخاباتی ترامپ پیرامون برخی مسائل مهم از جمله برجام، اتحادیه اروپا
و انسجامی است که ناخودآگاه و پس از اتخاذ شیوههای تهاجمی توسط رئیس جمهور منتخب آمریکا به وجود آمده است. ورای این مسائل از داخل حلقه یاران و همراهان ترامپ نیز شواهدی در دست است که دستیابی چهل و پنجمین رئیس جمهور آمریکا به تمامی خواستها و شعارهای انتخاباتی اش امکان پذیر نمیباشد خاصه آن که با رصدی اندک، تحلیلگران سیاسی به این نتیجه رسیده یا خواهند رسید که حصول اهداف ترامپ نه به منزله یک پیروزی برای آمریکا که راهی برای به انزوا کشاندن این کشور در دوران تعاملات بینالمللی است.
جانشین احتمالی جان کری، وزیر امور خارجهای که نقشی تعیین کننده در اهداف و سیاستهای بینالمللی ایالات متحده آمریکا برعهده داشته است با توجه به مذاکرات هستهای ایران و 1+5، برجام، کشمکشهای اتحادیه اروپا بر سر مسائلی نظیر مهاجران، شرق اروپا، ترکیه و نیز مسائلی همچون داعش، ناآرامیهای عراق، ترکیه، سوریه و نیز دخالت موثر برخی کشورهای عرب منطقه از جمله عربستان و قطر، باید از توان دیپلماسی و تعامل بینالمللی بسیار بالایی برخوردار باشد که به نظر میرسد افرادی چون جان بولتون (سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل در دوران جرج بوش پسر)و رودی جولیانی (شهردار سابق نیویورک) چندان برای این پست مناسب به نظر نرسند!
در برخی تحلیلهای داخلی حتی بینالمللی در کنار معرفی هر نامزد احتمالی و نیز به همراه هر گمانهزنی، انبوهی از نظرات ایران ستیزانه آنها نیز مدنظر قرار میگیرد که با توجه به ترکیب جدید تعاملات بینالمللی، دیگر آن وزیری که از روحیه ایران ستیزانه بالاتری برخوردار باشد علی القاعده نخواهد توانست به مثابه برگ برنده، در اختیار سیاست مردان آمریکایی قرار داشته باشد زیرا ایران در صحنه و عرصه بینالمللی با نشان دادن درجه بالایی از تعامل و روحیه مذاکره به همگان اثبات کرده است که برخی مرزبندیهای سابق و رویههای تقریبا کهنه شده! دیگر جوابگوی رویارویی با دیپلماسی بینالمللی ایرانیها نخواهد بود. پس به رخ کشیدن برخی چهرهها که در کنار سوابق آنها، ایران ستیزیهایی نیز دیده میشود چندان از درجه اعتبار برخوردار نبوده و موجب اتخاذ شیوههای تهاجمی از سوی اتحادیه اروپا، چین، روسیه و چند متحد نام آشنای دیگری که تلاش دارند روابط حسنه خود با جمهوری اسلامی ایران را به اوج رسانده یا در همین سطح نگه دارند؛ مواجه خواهد شد. در کوتاه ترین جمع بندی باید به این مهم اذعان داشت که جانشین احتمالی جانکری باید تعامل پذیرتر از وی باشد نه ایرانستیزتر و مذاکره گریزتر!
وزارت دفاع و وزارت خارجه دو پستی است که برای کشورهایی که چندان رابطه حسنهای با آمریکا ندارند چندان مهم نباشد اما برای کشورهایی که در مناطقی خاص از جهان حضور دارند؛ نظیر تمامی کشورهای خاورمیانه، خاور دور و شرق اروپا، برخی وزرا و سیاست چند وزارتخانه آمریکا میتواند مهم تر از دیگر وزارتخانهها قلمداد شود
به رخ کشیدن برخی چهرهها که در کنار سوابق آنها، ایران ستیزیهایی نیز دیده میشود چندان از درجه اعتبار برخوردار نبوده موجب اتخاذ شیوههای تهاجمی از سوی اتحادیه اروپا، چین، روسیه و چند متحد نام آشنای دیگری که تلاش دارند روابط حسنه خود با جمهوری اسلامی ایران را به اوج رسانده یا در همین سطح نگه دارند؛ مواجه خواهد شد.
*آفتاب يزد
شاید چندان مهم نباشد که از بین توماس باراک جونیور(سرمایهگذار حوزه مسکن)، جب هنسارلینگ(نماینده ایالت تگزاس و رئیس کمیته خدمات مالی مجلس نمایندگان آمریکا)، استیون منوچین(مدیر سابق موسسه مالی گلدمن ساکس و رئیس امور مالی ستاد ترامپ) و یا تیم پالنتی(فرماندار سابق ایالت مینه سوتا) کدام یک به مقام وزارت خزانه داری آمریکا دست پیدا خواهد کرد و نیز، چندان اهمیتی در تعاملات بینالمللی برای این که از بین کریس کریستی(فرماندار ایالت نیوجرسی)، دن دیمیکو(مدیر پیشین یک شرکت تولیدکننده فولاد) و لوئیس آیزنبرگ(یکی از مدیران یک گروه مالی) کدام یک به مهم ترین صندلی وزارت بازرگانی آمریکا تکیه خواهد زد؛ قائل نباشند اما قطعا پستهایی چون معاون اول چهل و پنجمین رئیس جمهور آمریکا، وزیر امور خارجهای که ترامپ سکان سیاست خارجه اش را به وی خواهد سپرد و نیز چهرهای که موفق به جلب اعتماد دونالد ترامپ برای در اختیار گرفتن وزارت دفاع شود از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار خواهد بود. در این میان برای کشورهایی که چندان رابطه تنگاتنگ و حسنهای با ایالات متحده آمریکا ندارند شاید این دو وزیر نیز چندان مهم نباشد اما برای کشورهایی که در مناطقی خاص از جهان حضور دارند؛ نظیر تمامی کشورهای منطقه خاورمیانه، خاور دور و شرق اروپا، برخی وزرا و سیاست چند وزارتخانه آمریکا میتواند مهم تر از دیگر وزارتخانهها قلمداد شود.
در نگاه فردی البته برای کسانی که قصد مهاجرت دارندـ بنا بر هر دلیل از جمله کار، سکونت، تجارت و تحصیل ـ یا شخصیتهایی که به ارتباطات استراتژیک وابستگی تام و تمام دارند، قطعا بسیاری از جابهجاییهای سیاسی ـ اجرایی آمریکا نمیتواند مهم تلقی نشود و
اما از میان تمامی 15 وزارتخانه کشوری که سومین جمعیت و سومین وسعت سرزمینی را در اختیار دارد؛ دو وزارتخانه امور خارجه و دفاع برای منطقه خاورمیانه، کشورهای حاضر در مذاکرات مهم و تعیین کننده 1+5 و نیز برخی کشورهای حاضر در صحنههای سیاسیـ اجتماعی و نظامی از درجه بسیار بالایی برخوردار است تا جایی که کوچکترین فعل و انفعالات این حوزهها را رصد کرده و تا انتها نیز آن را دنبال خواهند کرد.
****گمانه زنی دهگانه نیویورک تایمز
نیویورک تایمز در گزارشی نسبتا مفصل، گمانهزنی خود در مورد ده وزارتخانه را منتشر کرده است که بر اساس این گزارش این چهرهها برای وزارت امور خارجه در نظر گرفته شدهاند:
- جان بولتون (سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل در دوران جرج بوش پسر)
- باب کورکر (سناتور جمهوریخواه ایالت تنسی و رئیس کمیته روابط خارجی سنا)
- نیوت گینگریچ (رئیس پیشین مجلس نمایندگان در دوران بیل کلینتون)
- زلمای خلیل زاد (سفیر پیشین آمریکا در افغانستان)
- استنلی مک کریستال (ژنرال بازنشسته و یکی از فرماندهان ارشد پیشین آمریکا در افغانستان)
- رودی جولیانی (شهردار سابق نیویورک)
و نیز برای وزارت دفاع آمریکا که از جمله وزارتخانههای مهم و تعیین کننده در تعاملا بینالمللی و منطقهای به شمار میرود به شماری از چهرههایی که معرفی شدهاند اشارهای شده است از جمله:
- کلی آیوت(سناتور جمهوریخواه بازنده ایالت نیوهمپشایر و عضو کمیته نیروهای مسلح سنا)
- مایکل فلین (رئیس سابق سازمان اطلاعات نظامی)
- استیفنهاردلی (مشاور امنیت ملی دولت جرج بوش پسر)
- جان کیل (سناتور سابق و جمهوریخواه از آریزونا)
- جف سشنز (سناتور جمهوریخواه از آلاباما)
در همین گزارش از دو چهره به عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد یاد شده است:
- کلی آیوت (سناتور بازنده ایالت نیوهمپشایر و عضو کمیته نیروهای مسلح سنا)
- ریچارد گرنل (سخنگوی سابق سفیر آمریکا در سازمان ملل در دولت جرج بوش پسر)
و برای ریاست بر سازمان سیا و مدیر اطلاعات ملی این چهار چهره:
- مایکل فلین (رئیس سابق سازمان اطلاعات نظامی)
- پیتر هوکسترا (رئیس سابق کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان)
- مایک راجرز (رئیس سابق کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان)
- فرانسیس تاونسند (مشاور پیشین امنیت داخلی در دولت جرج بوش پسر)
*****از شعارهای انتخاباتی ترامپ تا رویارویی با واقعیتها!
ترامپ در دوران سخت و نفسگیر مبارزات انتخاباتی خود که به گواه همه فعالان سیاسی، بی نظیر و در نوع خود جالب توجه بوده است! در فضایی مملو از هنجارشکنیهای اخلاقی، افشاگری، تهدید و شاخ و شانه کشیدنهای داخلی و بینالمللی؛ حرفهایی زده است که این روزها تنها و تنها شاهد پافشاری بر چند مورد از آنها، آن هم در حوزه سیاستهای داخلی ایالات متحده آمریکا نظیر اشتغال، آموزش، بیمه، مهاجرت، مالیات و غیره بوده ایم و اما در مواجهه با اعتراضات سراسری که این نیز در ادوار مختلف برگزاری انتخابات در آمریکا کمتر به چشم آمده بوده است، ترامپ کم کم از آن فضای احساسی و تهییجی در حال بیرون آمدن و مواجهه با واقعیتهایی ملموس تر است!
در فضای بینالمللی شاید بزرگترین مانع بر سر اجرایی شدن شعارهای انتخاباتی ترامپ پیرامون برخی مسائل مهم از جمله برجام، اتحادیه اروپا
و انسجامی است که ناخودآگاه و پس از اتخاذ شیوههای تهاجمی توسط رئیس جمهور منتخب آمریکا به وجود آمده است. ورای این مسائل از داخل حلقه یاران و همراهان ترامپ نیز شواهدی در دست است که دستیابی چهل و پنجمین رئیس جمهور آمریکا به تمامی خواستها و شعارهای انتخاباتی اش امکان پذیر نمیباشد خاصه آن که با رصدی اندک، تحلیلگران سیاسی به این نتیجه رسیده یا خواهند رسید که حصول اهداف ترامپ نه به منزله یک پیروزی برای آمریکا که راهی برای به انزوا کشاندن این کشور در دوران تعاملات بینالمللی است.
جانشین احتمالی جان کری، وزیر امور خارجهای که نقشی تعیین کننده در اهداف و سیاستهای بینالمللی ایالات متحده آمریکا برعهده داشته است با توجه به مذاکرات هستهای ایران و 1+5، برجام، کشمکشهای اتحادیه اروپا بر سر مسائلی نظیر مهاجران، شرق اروپا، ترکیه و نیز مسائلی همچون داعش، ناآرامیهای عراق، ترکیه، سوریه و نیز دخالت موثر برخی کشورهای عرب منطقه از جمله عربستان و قطر، باید از توان دیپلماسی و تعامل بینالمللی بسیار بالایی برخوردار باشد که به نظر میرسد افرادی چون جان بولتون (سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل در دوران جرج بوش پسر)و رودی جولیانی (شهردار سابق نیویورک) چندان برای این پست مناسب به نظر نرسند!
در برخی تحلیلهای داخلی حتی بینالمللی در کنار معرفی هر نامزد احتمالی و نیز به همراه هر گمانهزنی، انبوهی از نظرات ایران ستیزانه آنها نیز مدنظر قرار میگیرد که با توجه به ترکیب جدید تعاملات بینالمللی، دیگر آن وزیری که از روحیه ایران ستیزانه بالاتری برخوردار باشد علی القاعده نخواهد توانست به مثابه برگ برنده، در اختیار سیاست مردان آمریکایی قرار داشته باشد زیرا ایران در صحنه و عرصه بینالمللی با نشان دادن درجه بالایی از تعامل و روحیه مذاکره به همگان اثبات کرده است که برخی مرزبندیهای سابق و رویههای تقریبا کهنه شده! دیگر جوابگوی رویارویی با دیپلماسی بینالمللی ایرانیها نخواهد بود. پس به رخ کشیدن برخی چهرهها که در کنار سوابق آنها، ایران ستیزیهایی نیز دیده میشود چندان از درجه اعتبار برخوردار نبوده و موجب اتخاذ شیوههای تهاجمی از سوی اتحادیه اروپا، چین، روسیه و چند متحد نام آشنای دیگری که تلاش دارند روابط حسنه خود با جمهوری اسلامی ایران را به اوج رسانده یا در همین سطح نگه دارند؛ مواجه خواهد شد. در کوتاه ترین جمع بندی باید به این مهم اذعان داشت که جانشین احتمالی جانکری باید تعامل پذیرتر از وی باشد نه ایرانستیزتر و مذاکره گریزتر!
وزارت دفاع و وزارت خارجه دو پستی است که برای کشورهایی که چندان رابطه حسنهای با آمریکا ندارند چندان مهم نباشد اما برای کشورهایی که در مناطقی خاص از جهان حضور دارند؛ نظیر تمامی کشورهای خاورمیانه، خاور دور و شرق اروپا، برخی وزرا و سیاست چند وزارتخانه آمریکا میتواند مهم تر از دیگر وزارتخانهها قلمداد شود
به رخ کشیدن برخی چهرهها که در کنار سوابق آنها، ایران ستیزیهایی نیز دیده میشود چندان از درجه اعتبار برخوردار نبوده موجب اتخاذ شیوههای تهاجمی از سوی اتحادیه اروپا، چین، روسیه و چند متحد نام آشنای دیگری که تلاش دارند روابط حسنه خود با جمهوری اسلامی ایران را به اوج رسانده یا در همین سطح نگه دارند؛ مواجه خواهد شد.
*آفتاب يزد