از همان ثانيه اول مسابقه ايران و سوريه، نكته‌اي كه كاملا واضح به نظر مي‌رسيد اين بود كه زمين بازي مطلقا شرايط برگزاري يك بازي فوتبال را ندارد و ناهمواري وحشتناك آن باعث ايجاد مصدوميت‌هاي شديد خواهد شد. اين مساله كاملا براي هواداران تيم ملي ايران هراس‌آور بود، به خصوص كه در همان دقايق نخست بازي يكي، دو بازيكن سوريه‌اي دچار مصدوميت شدند و حتي يكي از آنها ادامه بازي را از دست داد. با اين وجود خوشبختانه مصدوميت گريبان هيچ‌كدام از بازيكنان ما را نگرفت تا غير از دو امتيازي كه تقديم AFC كرديم، تلفات ديگري در اين مسابقه نداده باشيم!

به طور حتم همه از خروج صحيح و سالم بازيكنان ايران از زمين مسابقه خوشحال بودند، اما اين شادماني براي يكي مثل برانكو ايوانكوويچ به مراتب بيشتر بود. در حقيقت مهم‌ترين بازيكنان پرسپوليس در اين بازي براي ايران به ميدان رفته بودند و مصدوميت هر كدام از آنها مي‌توانست حسابي براي سرخپوشان گران تمام شود. جلال حسيني در حال حاضر به معناي واقعي كلمه بازيكن بدون جانشين پرسپوليس محسوب مي‌شود و مهدي طارمي هم آقاي گل قرمزهاست. وضعيت وحيد اميري اما از همه ملتهب‌تر بود؛ بازيكني كه به تازگي از بند مصدوميت رها شده بود و احتمال داشت با حضور در اين بازي آسيب‌ديدگي‌اش تشديد شود. از قضا كي‌روش او را در تركيب اصلي هم قرار نداد، اما در ادامه به خاطر شرايط بازي ناچار شد اميري را به ميدان بفرستد. اين بازيكن كه اتفاقا در دقايق حضورش در زمين نمايش خوبي هم داشت، در نهايت بدون مشكل از زمين خارج شد تا برانكو تمامي نفراتش را براي مسابقه بعدي با پيكان در اختيار داشته باشد.