در همه ماه هاي نشستن روي نيمكت پرسپوليس، برانكو ايوانكوويچ هرگز ميانه خوبي با تعويض كردن نداشته. شايد در نبرد اين هفته با نفت آبادان، ورود رامين رضاييان به زمين نقشه مثبتي از طرف برانكو بود اما اين اتفاق به ندرت در ديدارهاي گذشته به وقوع پيوسته و در حافظه تماشاگران تيم سرخپوش پايتخت، خاطره اي از تبحر سرمربي كروات در تعويض كردن وجود ندارد. تعويض هاي برانكو در ليگ پانزدهم به جاي عوض كردن بازي ها به سود پرسپوليس، شرايط را براي رقبا ساده تر مي كردند. ايوانكوويچ بارها با وارد كردن رضا نورمحمدي به بازي، شرايط گلزني را براي حريف ساده ساخت و كاري كرد كه هواداران تيمش اميدوار باشند او به طور كلي از عوض كردن مهره هاي اصلي با بازيكنان ذخيره دست بكشد. وسواس ويژه برانكو براي استفاده از گروه محدودي از بازيكنان در هر مسابقه، در اين فصل نيز حفظ شده است. پرسپوليس پرفسور حالا يك تيم 14 نفره است و ساير بازيكن ها در آن چيزي حدود صفر دقيقه فرصت براي بازي به دست آورده اند.

 بيشتر از يك دهه قبل، برانكو به عنوان تصميم ساز اصلي تيم ملي فوتبال همواره با اتهام انعطاف ناپذيري روبرو بود. او مجموعه اي محدود و ثابت براي تيمش انتخاب كرده بود و ستاره هاي نوظهورتر فوتبال ايران نيز در اين تيم به جز نيمكت نشيني وظيفه ديگري نداشتند. همين اصرار به استفاده از بازيكنان ثابت، موجب شد در تيم ملي برانكو هرگز دروازه باني به جز ميرزاپور مورد آزمايش قرار نگيرد و در خط حمله نيز هيچ پشتوانه اي براي آينده بدون علي دايي ساخته نشود. برانكوي پرسپوليس به نسبت برانكوي تيم ملي مربي به مراتب بهتري شده اما حتي اين مربيِ بهتر نيز همچنان عادت دارد از همه ظرفيت هاي مجموعه اش استفاده نكند و بين شاگردانش رقابتي را بر سر پست هاي مختلف به وجود نياورد.

در درون دروازه، پرسپوليس بالاخره صاحب يك دروازه بان مطمئن شده و طبيعي به نظر مي رسد كه برانكو تمايلي به امتحان كردن مرد شماره دو دروازه تيمش نشان ندهد. مصدوميت بيرانوند البته فرصت حضور در يك مسابقه را به رادوشوويچ داده و اين دروازه بان با يك ري اكشن خوب روي شوت نوروزي، ثابت كرده است كه مي تواند تهديدي براي بيرانوند باشد. با اين وجود بعيد به نظر مي رسد برانكو ديگر تا پايان فصل فرصتي براي بازي كردن او ايجاد كند. در خط دفاعي، تركيب ثابت حسيني، انصاري، ماهيني و ربيع خواه حفظ شده و در هيچ مسابقه اي از مدافع ديگري استفاده نشده است. صادق محرمي در دفاع راست و محمدامين آرام طبع در دفاع چپ هر دو در تابستان به تيم اضافه شدند اما حتي براي چند دقيقه نيز مورد آزمايش سرمربي قرار نگرفتند. در پست هافبك دفاعي كمال كاميابي نيا بازيكن ثابت تيم به شمار مي رود و احمد نوراللهي در تك تك بازي ها به عنوان بازيكن تعويضي به زمين وارد مي شود. در فاز هجومي تيم نيز اوضاع از همين قرار است. فرشاد احمدزاده، وحيد اميري و مهدي طارمي بازيكنان موردعلاقه برانكو هستند و از بين اميد عاليشاه و علي عليپور نيز يك نفر در هر مسابقه در تركيب ثابت قرار مي گيرد و ديگري بدون استثنا به عنوان جانشين به زمين قدم مي گذارد. احتمالا از اين هفته به بعد رامين رضاييان نيز به يكي از تعويض هاي تيم برانكو تبديل خواهد شد. برانكو هنوز هم علاقه اي به محك زدن بازيكنان كم سن و سال تر تيم و كشف پديده هاي تازه در تركيب پرسپوليس ندارد.

 محصول تفكر برانكو، از دست دادن بازيكني مثل ساسان انصاري بود. مهره اي كه در ليگ شانزدهم فقط در بازي با گسترش فولاد مورد استفاده قرار گرفت و در همان دقايق كوتاه يك اخطار را نصيب مدافع حريف كرد اما هرگز نتوانست خودش را نشان بدهد و سرانجام به فولاد رفت تا در هفت مسابقه 6 گل براي اين تيم به ثمر برساند و يكي از بهترين گلزنان فوتبال ايران لقب بگيرد. شايد همين حالا هم پرسپوليس ساسان انصاري هايي دارد كه با سياست برانكو در اين تيم در معرض ديد قرار نمي گيرند و در آينده در تيم هاي ديگري شكوفا مي شوند.