سحر طلوعی

1. علی علیپور بازیکن پرسپولیس عکسی از فرزندش روی ایسنتاگرام گذاشته و پدر شدنش را جشن گرفته، اما تعدادی از مخاطبان عیش او را منغص کرده اند که تو کی ازدواج کرده ای و یا تو که فروردین ماه ازوداج کرده ای چرا امروز پدر شده ای ؟ ... خلاصه با بی اخلاقی تمام وارد حریم خصوصی طرف شده اند و وکیل فوتبالی اش را وادار کرده اند روند ازدواج موکل را توضیح دهد که بابا علی علیپور چند سال است که ازدواج کرده، همان سال که در دربی گل زدن در عین جوانی متاهل بود، منتها پول نداشت مراسم بگیرد، پول نداشت خانه بگیراد، با پادر میانی خوردبین و باقری خانه اجاره کرده، بعد از مدتها، امسال جشنی خصوصی گرفته و ... حالا هم صاحب فرزند شده است. بگویید مبارک است، نه اینکه او را به بی اخلاقی متهم کنیند. 

2. سکوی مقابل من در ایستگاه دروازه دولت شلوغ و پلوغ است. چرا؟ حال زنی به هم خورده و مامور امداد مترو و اورژانس مشغول بررسی ماجرا هستند و آن وسط هم هی به زنان مسافری که بیمار را دوره کرده اند، تذکر می دهند عقب تر بروند تا آنها کارشان را انجام دهند. مردمی این سو و آن سوی سکو ایستاده اند «نگاه» می کنند. گویی نگاه‌شان آنقدر سنگین است که ماموران مرد امداد کمی دو دل و معذب هستند خانمی را که حالش بد است، خودشان کمک کنند و بگذارند روی ویلچر. انگار از دست زدن به حساب خودشان بی مورد به زن مریض پرهیز می کنند. یکی از آنها از دو زنی که نزدیک ایستاده اند می خواهد خانم را کمک کنند بنشانند روی ویلچر. زور آن دو زن نمی رسد بدون آسیب زدن مریض را جا به جا کنند. ناگهان یکی از ماموران جوانتر که اتفاقن حوصله اش از نگاه سنگین مردم و دوره کردنهایشان سر رفته، تر و فرز به سمت خانم بیمار می آید و او را به یک ضرب بلند می کند و روی ویلچر می نشاند. در اینکه او و همکارانش نباید تن به نگاه سنگین مردم بدهند، شکی نیست. دراینکه آنها وظیفه دارند در هر شرایطی مصدوم و مجروح را کمک کنند، شکی نیست، اما بحث من چیز دیگر است ...

3. این نگاههای مزاحم و سنگین و معنی دار، این انگشت انداختن ها، این فضولی کردن های بی مورد ما تماشاگران، این پرسش‌های بی ربط، این حساب و کتاب کردن‌های ما برای به دست آوردن تاریخ بارداری، تاریخ روز و ساعت خصوصی ترین مسایل آدمها عذاب آور است. بی اخلاقی است. تجاوز است. دست برداریم از این کنجکاوی های حال به هم زن که نتیجه اش این باشد که طرف همه بدبختی هایش را بریزد روی دایره ... این بی حیایی محض که در این فضاهای مجازی و غیر مجازی میانمان به وجود آمده، زشت است. کمی حیا و ادب و اصول هم خوب چیزی است به خدا. اگر در هر گیر و گرفتی کاری از دستمان بر نمی آید، دهانمان را ببندیم و چشممان را هم.